Alexander Fleming penisilini hangi tesadüf sonucu keşfetti?

Penisilinin mucidi olan Alexander Fleming, 6 Ağustos 1881 tarihinde, İskoçya'daki Ayrshire'm Lochfield kasabasında doğdu. Fleming 7 yaşındayken babası hayatını kaybetti. Bundan altı yıl sonra evinden ayrılıp Londra'ya taşınan Fleming, bir teknik okulda iki yıl okudu ve bir denizcilik şirketinde dört yıl kâtip olarak çalıştı. 20 yaşlarındayken eline geçen küçük bir mirasa güvenerek tıp okumaya karar verdi ve 1901 yılında Paddington'daki St.Mary Hastanesi Tıp Okulu'na burslu öğrenci olarak yazıldı. Sonradan Londra Üniversitesi'ne bağlanan bu okuldan 1906 yılında diplomasını, 1908 yılında ise 'akut bakteri enfeksiyonları' konulu teziyle ve üstün başarı belgesiyle yüksek lisans derecesini aldı. Londra'da St. Mary's Hastanesi'nde Aşılama Bölümü'nde çalıştığı 1924-1948 seneleri arasında bilim araştırmalarında bulundu. 1927 yılından başlayarak, penicillium cinsi içinde bir küfün özellikleri üzerinde incelemeler yaptı. Alexander Fleming, bakterileri yok etmek üzerine pek çok çalışma yapmış ancak her defasında başarısız olmuştu. Onun dünya sağlığını etkileyecek keşfi gerçekleştirmesi ise bir tesadüf eseri oldu. Fleming'in laboratuvarı her zaman dağınık olurdu ancak 1928 senesinin Eylül ayında bu durum onun için oldukça ilginç bir avantaja dönüştü. Bir gün tatil dönüşü, laboratuvarına geldiğinde içinde farklı türlerde bakterilerin bulunduğu kabını açık unuttuğunu fark etti. Açık unutulan kap küf mantarı ile dolmuştu. Kabı temizlemeye hazırlanan Alexander Fleming, küf mantarının kenarında bulunan jel kıvamındaki yapıda herhangi bir çeşit bakteri topluluğu bulunmadığını fark etti. Hâlbuki kabın diğer kısımlarında bol miktarda bakteri vardı. Fleming bakterileri yok eden bu yapının Penicillium Notatum adı verilen küf mantarı olduğunu düşündü. Bu mantarların kenarlarında yer alan jöle kıvamındaki sulu kısmına ise penisilin adını verdi. Alexander Fleming, penisilini küf mantarından ayırmayı başaramadı ve bu nedenle penisilin ile ilgili çalışmalarını 1934 yılında sonlandırdı. Ancak konu ile ilgili keşfinden bir yıl sonra 1929'da detaylı bir makale kaleme almış ve penisilinin hastalıkların tedavisinde kullanılabileceğini belirtmişti. Fleming'in genel olarak makalesinde değindiği nokta, penisilinin küf mantarına duyarlı bakteriler ile diğer bakterileri birbirinden ayırmasıydı. Dolayısıyla Fleming, hastalıkların tedavisinde penisilin kullanılabileceği teorisini ortaya koymuştu. Penisilinin hastalıkların tedavisinde kullanılması ise Fleming'den sonra başladı. Küf mantarının bir ilaç olan penisilin halini alması için yapılan çalışmalar, Fleming'in makalesinden sonra başladı. Fleming'in çalışmalarını inceleyen İngiliz bilim insanları Howard Florey ve Ernst Chain, 1939 yılında penisilini laboratuvar ortamında saflaştırmayı başardılar. Florey ve Chain, 1940 yılında farelerle yaptıkları deneyde penisilin ilacının enfeksiyon kapmış fareleri iyileştirdiği sonucuna ulaştılar. 1941 yılında ise ilaç ilk defa bir insan üzerinde kullanıldı. Bahçesinde çiçekleri budarken vücuduna diken batan ve bu yüzden enfeksiyon kapan bir polis memuru, Florey ve Chain tarafından tedavi edildi ve hastada iyileşme gözlemlendi. Fakat yeteri kadar penisilin üretilemediği için hastalık yeniden nüksetti ve polis memuru hayatını kaybetti. Daha sonra yapılan çalışmalarda araştırmacılar, birden fazla insanı tedavi etmeye yetecek kadar penisilin üretmeyi başardılar ve bu şekilde benzer özellikteki hastaları iyileştirdiler. İkinci Dünya Savaşı yıllarında ise penisilin üretimi yaygınlaşmaya başladı. O yıllarda İngiltere'deki fabrikaların birçoğu, savaşta kullanılacak ürünler ürettiği için Florey ve Chain penisilin üretiminin İngiltere'de yapılamayacağını düşündüler. Bu nedenle fikir ve çalışmalarını ilaç üretimi için gereken şartların nispeten daha iyi olduğu Amerika Birleşik Devletleri'ne taşıdılar. Penisilinin bir ilaç olarak satışa sunulması ve dünya çapında üne sahip olması ise ürünün ABD'ye gelmesinden sonra gerçekleşti. Penisilinin mucidi Alexander Fleming, onu ayrıştırarak ilaç haline gelmesini sağlayan ve üretimine katkıda bulunan Howard Florey ve Ernst Chain, bu konuda yaptıkları önemli çalışmalar sayesinde 1945 yılında Nobel Barış Ödülü'ne layık görüldüler. Penisilinin ve dolayısıyla antibiyotiğin keşfi, tıp dünyasında yeni bir devrin başlangıcı oldu. Enfeksiyona bağlı ölümlerin büyük oranda önüne geçildi. Vücudumuz enfeksiyon kaptığında akyuvarlar üreterek bakterileri yok eder ve genelde de başarılı olur, ancak bazı durumlarda vücudumuza baş edemeyeceği ölçüde bakteri girer. Bu gibi durumlarda vücudumuza yardımcı kuvvet olarak antibiyotikler alırız. Bu antibiyotiklerden bir tanesi de penisilindir. Günümüzde pek çok bakteri çeşidi penisiline karşı direnç kazanmıştır. Yine de penisilin ilacı frengi, bademcik iltihabı, zatürre, ateşli romatizma, çıban, farenjit ve difteri gibi hastalıklara neden olan bakterilerin yok edilmesinde kullanılmaya devam ediyor.

Alexander Fleming penisilini hangi tesadüf sonucu keşfetti?

ALEXANDER FLEMİNG KİMDİR?