İkinci Dünya Savaşı’nın bittiğine inanmadığı için 30 yıl daha savaşmaya devam eden Japon askeri

◼ Askerlik öncesinde çeşitli işlerde çalışarak hayatını sürdüren Onoda, İkinci Dünya Savaşı başladığında ülkesine yardım etmek için Japon ordusuna dahil olup Filipinler'de bulunan Lubang Adası'na gönderildi. Japon ordusunda Nakano İstihbarat Okulu'nda komando sınıfında eğitim alarak hayatta kalma alanlarında uzmanlaştı. ◼ Eğitimini tamamladıktan sonra teğmen olarak Lubang Adası'nda kendisinden daha önce adaya gönderilmiş askerlerle beraber savaştı. Savaş ilerledikçe Lubang Adası'na gönderilen takviye birlikler azaldı, adada savaşan Japon askerlerin sayısı da günden güne çatışmalar sonucunda azaldı. SAVAŞA SİNEMADAN BAKMAK : İKİNCİ DÜNYA SAVAŞI'NI EN İYİ ANLATAN 10 FİLM Savaş bitti ama... ◼ Onoda'nın yüzüne gerçekler vurulduğunda adada yalnızca dört kişi vardı. Adada bulunan askerlerin neredeyse hepsi birer birer girdikleri çatışmalar neticesinde ölmüş, geriye yalnızca Onoda ve 3 asker kalmıştı. Zorlu yaşam koşullarında, aktif olarak savaşmaları neredeyse imkansızdı. Bu sebeple Onoda, ekibini dağlara çıkarmaya karar verdi; yağışlı bölgelerde bulunmaları, uzun süreli kamp kurmalarına olanak tanıdı. ◼ Uzun yıllar dağlarda hayatta kalmayı başaran Onoda ve ekibi, savaşın bitmesinin üzerinden 4 yıl geçmesine rağmen bu durumdan haberdar değillerdi. Dönemin şartlarında iletişimin yetersiz olması nedeniyle Onoda'nın bulunduğu Lubang Adası gibi pek çok adaya Japon ve Amerikan uçaklarından savaşın bittiğine dair broşürler atılmıştı. ◼ Ancak hem Onoda hem diğerleri, bunun Amerika'nın oyunu olduğuna inandıkları için broşürleri görmüş olsa da inanmak istemediler. ◼ Akatsu'nun teslim olmasıyla ekip üçe düştü, ancak Onoda ve arkadaşları, Akatsu'nun düşmanla anlaşma yaptığına inanarak direnmeye devam etti. HOLLYWOOD'UN SAVAŞI: AMERİKA-VİETNAM SAVAŞI'NIN PERDE ARKASI ◼ Akatsu yetkililere teslim olduktan sonra aslında savaşın yıllar önce bittiğini öğrendiğinde dünyası yıkıldı. Adada kalan arkadaşlarından hemen yetkililere bahsetti. Hem Filipinler hem de Japon yetkilileri bu durumu çözmek için büyük bir seferber başlattı. Onlarca denemeye rağmen Onoda ve arkadaşları sarsılmaz bir inaçla mücadeleye devam ettiler. ◼ 1954'te ekipteki 3 kişiden biri olan Shimada'nın öldürülmesiyle ekibin sayısı ikiye düştü, ancak Onoda ve Kazuka, hala savaşı kazanacakları günün geleceğini, Japonların adayı Amerikalılardan geri alacağı günü beklemeye devam ettiler. Shimada'nın ölümünden sonra adanın her yerinden duyulacak şekilde radyo yayınlarında adaya şu anons yapıldı: 'Onoda, Kazuka savaş bitti!' ◼ Onoda bütün bunların Amerikan oyunu olduğunu düşünmekte kararlıydı zira arkadaşları Shimada, yerel bir polis tarafından vurularak öldürülmüştü. Durum böyleyken 'Amerikan Oyunu'na inanması oldukça zordu. ◼ Yıllar boyunca savaşa devam etti; 1972'de pirinç tarlalarını yakmak gibi küçük eylemlerle mücadeleye devam ediyorlardı. İMPARATORLUK TAHTINDA ENTELEKTÜEL BİR PADİŞAH: FATİH SULTAN MEHMET ◼ Japonya ve Filipinliler büyük bir efor sarf ediyor ve her yolu deniyorlardı ancak Onoda'yı savaşın bittiğine inandıramıyorlardı. En son çarelerden biri, Onoda'nın öz kardeşini Japonya'dan adaya getirmekti. Adaya gelen Onoda'nın kardeşi hoparlörlerden konuşup Onoda'ya savaşın bittiğini ve silahını bırakarak yetkililere teslim olmasını söyledi. ◼ Onoda, bulunduğu mesafeden kardeşinin yüzünü net olarak göremediği için bunun da bir Amerikan oyunu olduğunu düşünüyordu. Onoda, kardeşinin sesini birebir taklit edebilen başka bir Japon'u getirip zorla konuşturduklarına inanıyordu. ◼ Onoda'nın aklında tek bir düşünce vardı; son Japon asker ölene kadar asla teslim olunmayacaktı ve hala yaşayan bir Japon olduğuna göre savaş devam ediyordu. ◼ Onoda ve Kazuka, Pekin'den gelecek savaş raporlarını dinlemek için bir radyo çalmışlardı. Ancak atladıkları bir şey vardı, savaş 20 yıl önce bitmişti ve radyodan savaş raporları artık aktarılmıyordu. Radyodan duyabildikleri tek şey, at yarışları gibi şeylerdi. Ancak Onoda bunun da bir Amerika oyunu olduğunu düşünüyordu. ◼ Yıllar hızla ilerliyor, Kazuka ve Onoda arasındaki savaşın izleri derinleşiyordu. Ekim 1972'ye gelindiğinde, bölgedeki tüm pirinç yığınlarını ateşe verme kararı aldılar, ancak bu büyük bir hata oldu çünkü polis devriyesi yakındaydı. Eylem sırasında polis, Kazuka'ya ateş etti ve Kazuka, olay yerinde yaşamını yitirdi. ◼ Savaşın sona erdiği 27 yıl sonra, düzen tamamen değişmişti. 1974'te Onoda, adada tek başına yaşam mücadelesi veriyordu. Cephanesi azalıyor, açlık onun kaçınılmaz bir gerçeği olmuştu. Barut kullanarak ateş yakıyor, eski lastikler ve bambu parçalarından giysi ve barınak yapıyordu. Giysilerini bambu yamalarla tamir ederek hayatta kalmaya çalışıyordu. Adada tek başına, ölüme hazır bir şekilde, Onoda'nın yaşam mücadelesi devam ediyordu. ◼ Aynı yıl ormanda bir çadırda tek başına yaşayan genç öğrenci Norio Suzuki ile karşılaştı. Suzuki, Japonya'dan 20 Şubat 1974 tarihinde Onoda'yı bulmak için yola çıkmış bir üniversiteliydi. İkili zamanla dost oldu ve Suzuki, Onoda'ya yaşadıklarını, savaşın neticesini detaylıca anlattı. Onoda hala inanmıyordu ve tek çıkış yolunun, onu bu göreve atayan Binbaşı Taniguchi'nin gelip emir vermesi olduğunu söylemişti. ◼ Suzuki, Onoda'nın yanından ayrılarak Japonya'ya döndü. 30 yıl önce Onoda'nın komutanı olan Binbaşı Yoşimi Taniguchi'yi bulacağına dair söz verdi. Yaptı da... Suzuki Japonya'ya döndü ve hükümetle temasa geçti; hükümet, Onoda'nın komutanı Binbaşı Yoshimi Taniguchi'yi buldu ve teslim emrini bizzat vermesi için onu, Onoda'nın Lubang'daki saklandığı yere götürdü. ◼ 9 Mart 1974 yılında, üstü başı paramparça olan Onoda, Taniguchi'yi tanır tanımaz selama durdu: 'Teğmen Onoda göreve hazır, komutanım.' Arisaka'99 model Japon tüfeğini ve geriye yalnızca 500 adet kalan mermisiyle birkaç el bombasını komutan Taniguchi'ye teslim etti. 10 mart 1974'te Binbaşı Yoşimi Taniguchi'nin Teğmen Onoda'ya verdiği emirle İkinci Dünya Savaşı Onoda için resmen sona ermiş oldu. ◼ İkinci Dünya Savaşı başladığında 23 yaşında savaşa giden Onoda, silahını teslim ettiğinde tam 52 yaşındaydı. Suzuki ile karşılaşması bir dönüm noktası olmuştu. Suzuki ve Onoda yıllar boyu arkadaşlıklarına devam ettiler. ◼ Onoda'nın 30 yıl süren gerilla mücadelesi nedeniyle sağlığı bozulmuştu. Tekrar sağlığına kavuştuktan sonra 'No surrender: My Thirty-Year War' adında bir otobiyografi yazdı. Hiroo Onoda, Machie Onoda ile 1976 yılında evlendi ve sonrasında Brezilya'ya taşınarak sığır yetiştiriciliği yaptı. ◼ 1980 yılında, haberlerde Japon bir gencin ailesini öldürdüğü haberini görünce Japonya'ya geri dönmeye karar verdi. Onoda, gençler için 'Onoda Doğa Okulu' adında ülkenin çeşitli yerlerinde okullar kurdu. Japon halkı tarafından bir kahraman gibi karşılanmış, onu mecliste görmek için kampanyalar başlatılmıştı. ◼ 1984 yılında 30 yılını geçirdiği Lubang Adası'nı ziyarete gitti, oradaki yerel okullar için 10 bin dolar civarında bağışta bulundu. ◼ Hiroo Onoda 1995'te verdiği bir röportajında şunları söylemiştir: 'Bu 30 yılı zaman kaybı olarak görmüyorum, bu deneyim olmasaydı bugünkü hayatıma sahip olamazdım. Her şeyi iki kat daha hızlı yapıyorum, böylece 30 yılı telafi edebilirim. Keşke birisi benim için yemek yiyip uyuyabilseydi, böylece ben de günün 24 saati çalışabilirdim.' ◼ Onoda, 16 Ocak 2014'te 92 yaşında zatürre oldu ve Tokyo'daki St. Luke Uluslararası Hastanesi'nde kalp yetmezliğinden öldü.

İkinci Dünya Savaşı’nın bittiğine inanmadığı için 30 yıl daha savaşmaya devam eden Japon askeri

Hiroo Onoda kimdir?