İstanbul'un 'Altın Boynuz'unu aşan köprü

Boğazıyla meşhur İstanbul'un, asırlar boyunca kendine hayran bırakan kendi içinde küçük bir boğazı daha var: Haliç. Daha çok 'Altın boynuz' olarak bahsedilen Haliç'le ilgili, tarihten günümüze gelen iki rivayet bulunuyor. Bu rivayetlerden bir tanesi, Kapalı Çarşı'da yüzyıllardır işlenen altınla ilgili. İşlenen altın tozları, ister istemez sokaklara dağılıyor; yağmur ve su akıntılarıyla Haliç'e dökülüyor. Bu nedenle 'altın' ismini alan Haliç, şeklinden dolayı da 'boynuz' ismini alıyor. Altın Boynuz'la ilgili bir diğer rivayetin öyküsü ise, Bizans'a dayanıyor. Bizans, İstanbul'u kaybedeceğini anlayınca, 'nasıl olsa yeniden alırız' düşüncesiyle, kraliyet mücevherlerini bir gemiye koyuyor ve gemiyi batırıyor. Ancak daha sonra bu gemiyi çıkarmak mümkün olmuyor. 1917 yılında, Galata Köprüsüne ait bir fotoğraf. Asırlar boyunca 'Altın Boynuz' olarak anılan Haliç'in iki yakasını bir araya getirmek ise, Galata Köprüsü'ne düşüyor. Haliç'in girişinde yer alan bu köprü, Galata ile Eminönü semtlerini birbirine bağlıyor. Köprünün tarihi ise oldukça eski… Bizans İmparatoru Justinyen döneminde bile, Haliç'e köprü yapma çalışmaları oldu. Burada yapılan ilk köprüler, Ayvansaray ve Kâğıthane'de kuruldu; ancak 1204 yılındaki Haçlı Seferleri sırasında her şey gibi o da yerle bir edildi. 1918'de, Birinci Dünya Savaşı sırasında Galata. İstanbul'da Osmanlı'nın hüküm sürdüğü 16'ıncı yüzyılda, Sultan II. Bayezid devrinde Leonardo da Vinci, Eminönü-Karaköy bağlantısını sağlayacak bir köprü inşası için İstanbul'a davet edildi. Köprüyü yapmak için İstanbul'a gelmeye karar veren Leonardo, Venedik Limanı'nda dönemin yönetimi tarafından vazgeçirildi. Leonardo'nun bu konuda çalışmaları olduğuna dair, bugün Topkapı Müzesi'nde yazışmalar bulunuyor. Leonardo'nun Haliç'e yapmayı planladığı bu köprü projesi, iki binli yıllarda Norveç'te hayata geçirildi. Ayrıca Michelangelo'nun da burada yapmayı planladığı bir köprü projesi var. Galata'daki vapurda çalışanlar. Takvimler 1845 yılını gösterdiğinde Galata Köprüsü, eski adıyla Cisr-i Cedit (Yeni Köprü), I. Abdülmecid'in annesi Valide Sultan tarafından ahşap olarak inşa ettirildi. Kısa sürede eskiyen köprüyü, Kaptan-ı Derya Hasan Ahmet Paşa 1863 yılında yenileyerek, tekrardan hizmete sundu. 19'uncu yüzyılın sonlarına doğru, köprüde artan yaya trafiği nedeniyle, çıkan asayiş olaylarını denetim altına almak için, köprünün Galata ucunda, eklektik üsluplu ve süslemeli Aziziye Karakolu inşa edildi. Köprü 37 yıl boyunca bu şekilde hizmet verdikten sonra, yerine suyun hareketiyle sallanan ağır bir köprü inşa ettirildi ve 1912 senesinde Sultan 5. Mehmet Reşad'ın tahta çıkışının üçüncü yıldönümünde açıldı. Galata Köprüsünün 1956 yılına ait bir fotoğrafı. Arkada Yeni Camii ve kısmen Rüstem Paşa Camii görünüyor. 1914 yılının Ocak ayına gelindiğinde ise, elektrikli tramvayların bu köprü üzerinden Eminönü-Karaköy bağlantısı sağlandı. 1987 senesinde köprünün Haliç'e bakan tarafında, yeni bir köprünün yapımına başlandı. Bu köprünün yapımı tamamlanmadan önce 1992 yılı Mayıs ayında, tarihi Galata Köprüsü nedeni bilinmeyen bir yangın sonucu yanarak, büyük hasar gördü. Yangından sonra diğer köprünün yapımı hızlandırılarak, Haziran 1992'de tarihi köprünün yerinde Atatürk Köprüsü adıyla hizmete açıldı. Galata Köprüsünün 1956 yılına ait bir fotoğrafı. Arka planda Yeni Camii, Süleymaniye Camii ve Rüstem Paşa Camii gibi birçok tarihi eser görünüyor. On bir parçadan meydana gelen tarihi Galata Köprüsü'nün, Karaköy tarafındaki parçaları yerinde bırakıldı ve yanmayan kısımları taşınarak Atatürk Köprüsü'nün Unkapanı ayağında karaya bağlandı. Galata Köprüsü, eski zamanlarda yangınlardan sıkı bir şekilde korunuyordu. Bu sebeple ahşap döşemelerin yanmaması için, gündüzleri köprüden geçenlerin tütün içmeleri yasaklanmıştı. Ayrıca, köprü geceleri de kapatılırdı. Köprü ücretli tarifeyle yayalara hizmet eder, alınan ücrete de 'müruriye' denirdi. Galata Köprüsünün 1962 yılına ait bir fotoğrafı. Dünyanın gözde şehri olan İstanbul, tarih boyunca tüm dikkatleri üzerinde toplayan bir kentti. Asırlar boyu dünyaya hükmeden, birçok coğrafyanın bu şehirden yönetildiği İstanbul, yurtdışından birçok gezgin ve fotoğrafçının da ilgi gösterdiği bir şehir oldu. O ziyaretçilerin bir kısmı da, Avusturya'dan İstanbul'a gelen fotoğrafçılardan oluşuyordu. Avusturyalı fotoğrafçılar, İstanbul ziyaretleri sırasında Galata Köprüsünün de fotoğraflarını çekerek, tarihe bir not düştüler. Galata Köprüsünün 1956 yılına ait bir fotoğrafı. Fikriyat

İstanbul'un 'Altın Boynuz'unu aşan köprü

HALİÇ’E NEDEN ‘ALTIN BOYNUZ’ DENİYOR?