Sultan Abdülhamid'in en özel muhafız birliği: Söğüt Alayı

Osmanlı'nın zor bir döneminde tahta çıktan İkinci Abdülhamid Han, şahsi güvenliğine dikkat eden bir padişahtı. Muhafızlara tam anlamıyla güvenmeyen sultan, güvenliğini kendi kurduğu özel bir alayın sağlamasını istedi. Böylece Abdühamid, Yıldız Sarayı'nın etrafına Ertuğrul ve Orhaniye kışlalarını yaptırarak bu kışlalara asker yerleştirdi. Böylece 200 kişiden oluşan Söğüt Alayı, Söğüt Maiyet Bölüğü, Ertuğrul Alayı adlarıyla da anılan birliği, Anadolu'nun Bilecik, Söğüt, ve Eskişehir bölgelerinde yaşayan; mertliği, cesareti ve ahlakı bakımından Abdülhamid'in dikkatini çeken gençler tarafından oluşturuldu. İkinci Abdülhamid'in özel güvenliğini 'öz hemşerilerim' dediği Söğüt Alayı'na mensup Türk çocukları sağladı. Bu özel muhafız alayının mensupları Karakeçili ailesinin çocuklarıdır. Sultan İkinci Abdülhamid, bu alay ile yakından ilgilenirdi ve onlara çok güvenirdi. Çünkü onlar devleti ayakta tutan Karakeçili aşiretinin mensupları ve Osmanlı hanedanının akrabalarıydı. Abdülhamid Han, Cuma selamlığından dönerken, nöbet yerlerinin boş olduğunu görür. Sadece iç kapıda iki nöbetçi vardır. 'Nerede diğerleri' diye sorar, aralarında şöyle bir konuşma geçer: – 'Bilmiyoruz, komutan herkese istirahat verdi.' İkinci Abdülhamid'in seneler boyu başkatipliğini yapmış olan Tahsin Paşa, Söğüt Alayı'nın mensupları hakkında hatıralarında şöyle bahsetti: 'Yıldız Sarayı'nda yaşamış olanların her çeşidini, ahlaki davranışların her rengini, iyilik ve kötülüklerin her derecesini görmüş bir insan sıfatıyla şunu söylemeyi kendime vicdan borcu bilirim ki; damarlarında Türk neslinin temiz ve mübarek kanı dolaşan Karakeçili bölüğünden hiçbir fert, hiçbir şekil ve surette ne şahsen, ne de birisine aracı olarak fenalık etmemiş ve fenalığa alet olmamıştır. Bunlar Yıldız Sarayı'na bir kaya gibi girdiler, dönüş zamanı geldiğinde yine bir kaya gibi tertemiz ve lekesiz çıktılar. Allah kendilerinden razı olsun!' Söğüt Alayı 200 kişiden oluşan bir süvari birliğiydi ve alayın en önemli özelliği askerlerin Ertuğrul Gazi ile birlikte Söğüt'e gelmiş ailelere mensup olmalarıydı. Askerlerin, son nefeslerine kadar İkinci Abdülhamid'e itaat edeceklerine ve sadakat göstereceklerine dair Ertuğrul Gazi'nin türbesinde yemin etmeleri gerekiyordu. Alay mensupları, İkinci Abdülhamid'in özel muhafızlığını yapacaklarından, memleketleri ile ilişkileri kesilemeleri gerekecekti, bu yüzden askerlerin kendi istek ve iradeleriyle gelmesi oldukça önemliydi. ''Bismillahirrahmanirrahim. Güneş batsın, ay çıksın. Gece güne, gün geceye devrilsin. Halifem, sultanımın yolu yolumdur. Benim kolum, onun koludur. Silahımın üstüne, tohumu çıkartan toprağımın üstüne, kuyunun üstüne, zindanın üstüne, atam Ertuğrul Gazi üstüne, sadakatim boynumdur, boynum doğrudur, kılıcım eğridir. İhanetten Allah korusun! Beni kendi kılıcımla doğrasın. İşte Kur'an-ı azimüşşan, işte elim. Ekmek tuz hakkı için, Allah'ın sözüne yemin olsun; hem vallahi, hem billahi, hem tillahi, devletimin bekâsını her şeyden önce tutacağıma, sultanımın canını kendi canımdan önce tutacağıma, 'İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın' sözüne bağlı kalacağıma, namusum, şerefim ve dinim üzerine ant içerim.'' Söğüt Alayı'na girmenin şartları oldukça zordu. Askerlerin, çok iyi ata binmesi aynı zamanda ahlaklı dürüst ve beş vakit namaz kılması gerekiyordu. Ayrıca askerler, bu hizmeti sağladığı süre boyunca belli bir yaşa gelene kadar evlenmeleri yasaktı. Evlerine dönmek isteyen askerlere üç yıl aradan sonra izin verilirdi ve görevine bundan sonra da devam etmek isteyen askerlerin rütbesi yükseltilerek tayin edilirlerdi. 'Söğüdlü Maiyyet Bölüğü' veya 'Ertuğrul Alayı' olarak bilinen bu birlik, Abdülhamid'i saltanatı süresince cansiperâne bir şekilde korudu. Bu alayın subayı Mehmet Efendi bölükten bir kişiyle birlikte Sultan'ın yatak odası önünde her gün nöbet beklerdi. Sultan Söğüt Alayı'na öylesine güven duyuyordu ki Söğüt Alayı'na; kendi canını bir tek onlara emanet edebiliyordu. Yıldız Sarayı evrakları ve dönem hatıratlarından edinilen bilgilere göre sultan, uyuduktan sonra yatak odasının dışında bir Harem Ağası ve Karakeçili Aşireti'nden bir muhafız bulundururdu. Söğüt Alayı geçleri o kadar gösterişli ve prestijliydiler ki, Ressam Fausto Zonaro, alayın Galata Köprüsü'nden geçişinin resmini yapmış ve Abdülhamid Han'a hediye etmişti. Sultan iise bu resmi, saraya astırdı. Fausto Zonaro'nun bu tablodan sonra sarayın ressamı olduğu rivâyet edilir. İlk olarak 1896'da yapılan tablo, çok beğenen bir yabancı misâfire hediye edilince aynısından tekrar sipariş edildi ve bunun üzerine Zonaro, 1901 yılında aynı kompozisyonu ufak değişikliklerle tekrar resmetti.

Sultan Abdülhamid'in en özel muhafız birliği: Söğüt Alayı

ABDÜLHAMİD'İN EN ÖZEL ALAYI