Yavuz Sultan Selim geçilmez çölü nasıl geçti?

Osmanlı Devleti'nin 9'uncu padişahı ve 74'üncü İslam halifesi Yavuz Sultan Selim, 10 Ekim 1470'de doğdu. Babası Sultan İkinci Bayezid, annesi Gülbahar Hatun'dur. Yavuz Sultan Selim; Osmanlı'nın en meşhur, en başarılı ve en ilginç yaşam öyküsüne sahip padişahlarından biridir. Fatih Sultan Mehmet'in torunudur. Dedesi onu çok sevdi ve dizinin dibinden ayırmayıp eğitimiyle bizzat ilgilendi. 8 yıl tahtta kalan Yavuz, bu süre içinde Osmanlı'nın topraklarını tam iki buçuk katına çıkarttı. Bu yönüyle tarihe kırılması imkansız bir rekora imza attı. Yavuz Sultan Selim, tahta çıkış şekliyle olduğu kadar küpesiyle de Osmanlı'nın sıra dışı padişahlarından biriydi. Ordusuyla zamanın ve mekânın şartlarını sonuna kadar zorlayan bir idealist olan Yavuz Sultan Selim padişahların bile hayran olduğu bir padişahtı. Geceleri 4 saatten fazla uyumaz, Arapça, Farsça ve Tatarca bilirdi. Çok iyi ok kullanan Yavuz, Osmanlı'daki ilk halifedir. Şehzade Selim, Trabzon'da devlet işlerinin yanında, din ve fennî ilimle uğraşır, büyük âlim Mevlâna Abdülhalim Efendi'nin derslerini takip ederdi. Trabzon'u çok güzel idare eden Şehzade Selim bu arada komşu devletlerle de ilgilendi. Devlet hayatının bu ilk safhasında bile Müslümanlara hayranlık ve rahatlık; düşmanlara ise, müheykel endamı ve müthiş iradesi ile korku ve dehşet vermişti. Yavuz Sultan Selim 8 sene süren taht ömrüne inanılmazları sığdırdı. Öldüğünde ise oğluna eşsiz bir hazine bırakmıştır. Mısır seferinden öyle bir ganimetle dönmüştür ki altınları koyacak hazine olmadığından yeni hazine odaları yapılmıştır. Aynı zamanda Yavuz Sultan Selim, Mekke'deki Kutsal Emanetleri İstanbul'a taşıyan padişahtır. Bu konuda bir hikaye de vardır... Yavuz Sultan Selim öldüğünde geride tek varis bırakan ender padişahlardan biridir. Bunun yanında Osmanlı'daki tek eşli olan yegane padişahtır. Kanuni'ye Kızmış Yeri gelmişken oğlu Süleyman ile ilgili anlatılan bir rivayeti de verelim. Yavuz Sultan Selim, oğlu Süleyman'ı (Kanuni Sultan Süleyman) sarayın şık kıyafetleri içinde görünce 'Bre Süleyman anana ne bıraktın' diyerek kızmıştır. Yavuz'la ilgili ilginç bir noktada Osmanlı'daki tek sakalsız padişah olmasıdır. Kendisini Yeniçeri olarak gördüğü için sakal bırakmamıştır. Kulağındaki küpe için de bir çok efsane üretilmiştir. Ancak bazı tarihçiler Yavuz Sultan Selim'in küpe takmadığını öne sürmektedir. Buna karşılık Yavuz, 'küpeli padişah' olarak tarihte önemli bir yer edinmiştir. 20 Şubat Cuma günü, Melik Müeyyed Camisi'nde okunan hutbede hatibin kendisinden 'Hakimü'l-Harameyni'ş-Şerîfeyn' diye bahsetmesi üzerine yaşlı gözlerle itiraz etti. Hatîbin ifadesini, 'Hadimu'l-Harameyni'ş-Şerîfeyn' olarak düzeltmesini istedi. Bunun üzerine halıyı kaldırıp toprağa secde ile Rabbine şükretti. Hadimu'l-Harameyni'ş-Şerîfeyn'liğini ifade etmek için de, sarığının üzerine süpürge biçiminde bir sorguç taktı. Yavuz Sultan Selim, ordusuyla beraber Mısır seferine çıkmıştı. Mısır'ın merkezi Kahire'ye ulaşmak için Sina Çölü'nü geçmek gerekiyordu. Kurak ve çorak bu çölü geçmek neredeyse imkânsız gözüküyordu. Tüm bu olumsuzluklara rağmen Yavuz, Sina Çölü'nü ordusuyla geçmeye kararlıydı. 1516'da Mısır sefere çıkan Yavuz, Memluklerden daha önce İran'a yardım etmeyeceklerine dair ahit almıştı. Onlar, bu ahdi bozdukları için üzerlerine yürüdü. Memluk ordusu ile Mercidabık Ovası'nda karşılaştı. Onları, kesin bir şekilde mağlup etti. Ancak, bu zaferin ikmali için Mısır'a ulaşması stratejik bir zaruretti. Bunun içinse, 2.500 kilometrelik bir mesafeyi, Sîna Çölü'nü geçmek gerekiyordu. O, bu güç işi hiçbir zayiat vermeden, herhangi bir ikmal güçlüğü çekmeden on üç günde başardı. Büyük bir askerî deha sayılan Napolyon bile, Yavuz'dan üç yüz yıl sonra bu işi başaramamış ve Fransız askerleri susuzluktan çıldırarak birbirlerini vurmuşlardı. Birinci Cihan Harbi'nde, yeni tekniğin verdiği imkânlarla bile bu çölün, ancak on bir günde geçilebilmiş olması düşünülürse, Yavuz'un yaptığı işin azameti daha iyi anlaşılır. Lakin Yavuz'un azmi ve kat'î kararı ile çöle girildi. Bir müddet sonra Yavuz, atından indi, yürümeye başladı. Askerî erkân, hayret ve dehşet içinde idi, 'Atların bile kanının kaynadığı, zor yürüdüğü bu çölde Sultan, niye atından indi, yürümeye başladı?' diye fısıltılar başladı. Bu dehşet içinde askerî erkân da, atlarından inip, onlar da yürümeye başladılar. Paşalar, Yavuz'un arkadaşı Hasan Can'a 'Ne olur Hünkâra sor. Bu acep ne iştir?' dediler. Hasan Can, Yavuz'a merakla, bu halin neyin nesi olduğunu sorunca, Yavuz, 'Hasan görmüyor musun, önümüzde Allah Resulü Fahr-i Kâinat Efendimiz yürüyor!' dedi. On üç günde bu korkunç çöl, bir bulutun altında, Allah Resûlü'nün ruhaniyetleri ile geçildi. Mısır fethedildi. Yavuz, 22 Ocak 1517'de Memlukleri, Ridaniye'de tekrar mağlup etti ve bu suretle Mısır kesin olarak fethedilmiş oldu. Sekiz ay süren Mısır seferi sona ermiş, dönüş yolculuğu başlamıştır. Yavuz Sultan Selim dönüşte hocası Anadolu Kazaskeri İbn-i Kemal'in yanında bulunmaktadır. Hem yol almakta hem de hocasına merak ettiği meseleleri sorup onun ilminden faydalanmaktadır. Ordu ilerlerken bir ara çamurla kaplı bir sahadan geçilir. Kemalpaşazade'nin atının ayağı sürçer. Yerden sıçrayan çamurlar Yavuz'un kaftanını kirletir. Herkesin yüreği ağzına gelmiş, ne olacağını birbirine sormaktadır. Büyük âlim Kemalpaşazade ise başını önüne eğmiş, endişeli gözlerle beklemektedir. Koca Yavuz, değerli hocasının edebi ve mahcubiyeti karşısında kızarır ve ilme ne kadar değer verdiğini anlatan şu sözleri söyler: Venedik'ten bir elçi gelmiştir. Elçi, Yavuz Sultan'la görüşüp ülkesine geri döner. Ülkedeki üst düzey yöneticiler Yavuz'un nasıl birisi olduğunu sorarlar. - Göremedim, der elçi. Merak ederler: - Huzuruna girdiğin, yanına kadar vardığın halde nasıl göremedin? Bunun üzerine elçi şu müthiş itirafta bulunmak zorunda kalır: Kılıcı öyle parlıyordu ki, yüzüne bakamadım. Kısa sürede Venedik elçisinin bu sözleri Osmanlı Sultanı'nın da kulağına gelir ve haşmetli Sultan şunları söyler: -Paşalarım, der. Osmanlı Devleti'nin kılıcı parladığı müddetçe zalimlerin boynu daima eğik gezecektir. Ama Allah korusun, bu kılıç ne zaman ki kınına girer de paslanmaya başlarsa, işte o zaman kafalar yavaş yavaş dikilir ve bir gün bize yukarıdan bakmaya başlarlar. Hayatı muhteşem zaferlerle dolu olan Yavuz Sultan Selim, kısa fakat dolu dolu geçen hayatında küçük bir çıbana yenik düşer. Son anlarında yanında Hasan Can vardır. Yavuz, Hasan Can'a sorar: - Hasan bu ne hâl?, Şimdi Allah ile birlikte olma zamanıdır sultanım! Cevap oldukça düşündürücüdür. - Bre Hasan, sen bunca zamandır, bizi kiminle bilirdin? Yavuz Sultan Selim babasına karşı ayaklanıp onun tahttan indiren ilk padişahtır. Babasını İstanbul'dan uzaklaştırdığı sırada onun bedduasını aldığı söylenir. Rivayetlere göre babası tahttan indiren oğluna 'Ömrün at üstünde geçe, savaştan savaşa giresin, Allah seni galib eylesin, zenginlikle şanla şöhretle gözünü duyursun, ama dilerim ki ciğerini görerek ölesin... ' diyerek ona beddua etmiştir. Bu sebeple de Yavuz'un Şirpençe hastalığına yakalandığı söylenir. 1470 de doğan Yavuz Sultan Selim, 1520 de Aslan Pençesi (Şirpençe) denilen bir çıban yüzünden henüz 49 yaşında iken vefat etti.

Yavuz Sultan Selim geçilmez çölü nasıl geçti?

İLK OSMANLI HALİFESİ