Kar hakkında bilmeniz gereken 15 ilginç bilgi

En kalabalık ve gürültülü şehirlerde bile kar yağarken bir sessizlik olur. Kar, şimdiye kadar bilinen en iyi ses absorbe edici materyallerden biri. Porlu yapısı sayesinde, ses izole edici olarak kullanılan cam elyafı ve köpükten çok daha başarılı sonuç alındığı için bilim insanları, kar benzeri materyal üretimi üzerinde çalışmalarını sürdürüyorlar. Karı, doğanın bize bir armağanı olarak gören bir çoğunluğa karşın ondan hastalık derecesinde korkanlar olduğunu biliyor muydunuz? Tıp literatüründe, kardan korkmak bir fobi olarak tanımlanıyor ve hastalığın adı 'chionophobia' olarak geçiyor. Kar yağdığında ağlama krizleri, titreme, kalp çarpıntısı, karın ağrıları, mide bulantısı ve kusma ile kendini gösteriyor. Psikolojik tedavisi, 1-2 yıl sürebiliyor. 'Düşerim, hasta olurum korkusuyla karda dışarı çıkmıyorum' diyenlerin; yukarıdaki fiziksel rahatsızları 'üşüttüm' bahanesiyle sık sık yaşayanların bu fobiyi taşıyor olmaları muhtemel. Bu sorunun cevabına bilim insanları, karın aslında renksiz kristallerden oluştuğunu söylüyorlar. Kristallerin üzerine düşen gün ışığı tayfının içindeki tüm renkler, kar kristalleri aracılığıyla bir araya geliyor ve bize 'beyaz' olarak görünüyor. Eskimolar, karın değişik tür ve şekillerini tanımlamak için 100 farklı isim kullanıyorlar. Konuştukları Eskimo-Aleut dili ise toplam 10 bin sözcükten oluşuyor. (Türkçe, 570 bin 723 sözcükten oluşuyor.) Kar, tıpkı elmas ve tuz gibi bir mineraldir. Neredeyse bütün kar kristallerinin ortası küçük bir toz zerreciği gibidir. Kristal, bu zerreciğin çevresinde oluşurken, şekli neme, sıcaklığa ve rüzgâra bağlı olarak değişir. Daha da ilginç yanı, parmak izi gibi, her kar tanesinin şekli farklı farklıdır. Kar taneleri, genellikle mükemmel simetrik kristal demetlerinin birbirine yapışmış halidir. Bir kar kristalinin genişliği, kalınlığının 50 katı kadar olabilir. Örneğin laboratuvarda oluşturulan 5 santimden daha geniş bir kar kristalinin kalınlığı, bir kâğıttan hayli incedir. Yeni yağmış kar, yüzde 90 - 95 oranında hava içerir ki bu, kar tanelerine iyi bir ısı yalıtımı sağlama özelliği kazandırır. Ortalama büyüklükteki bir kar tanesi saatte 5 kilometre hızla düşer. Guinness Dünya Rekorları kitabına göre, bugüne dek kayda geçirilmiş en büyük kar tanesi, 1887 yılında Montana'nın Fort Keogh bölgesine düşen yaklaşık 38 santimetrelik kar tanesidir. Fotoğraf temsilidir. Karın zaman zaman polenlere, rüzgârla uçuşan tozlara, küllere bağlı olarak kırmızı, sarı ya da siyah renkte yağabilir. Kar yemek gibi bir alışkanlığınız varsa, sakın kırmızı kar yemeyin. Karpuz karı denilen ve yeni kesilmiş karpuz gibi kokan kırmızı kar, rengini buzda çoğalabilen bir tür yosundan alıyor. Bu karı yemek sindirim sistemini bozuyor. 'Kar tanesi' lakaplı Wilson Bentley 1885 yılında kar kristalinin fotoğrafını çeken ilk kişi. Bentley, bir mikroskoba bağladığı körüklü kamerasıyla 5 binden fazla kristal fotoğrafı çekti. Bentley'nin ölüm nedeni ise zatürre. Antarktika'daki sert ve yassı kar, ses dalgalarını inanılmaz biçimde yansıtma özelliğine sahiptir. Bazı araştırmacılara göre, bu sayede 1,5 kilometre ötedeki insanların sesleri duyulabiliyor. Gök gürültüsü ve yıldırım eşliğinde kar fırtınası nadiren görülür. Ancak kimi bilim insanları, tüm şimşeklerin gözle göremediğimiz kardan oluştuğunu düşünüyor. Bulutların içindeki buz kristalleri birbirine çarparak elektrik üretir. ABD'nin en beyaz bölgesi petrol sızıntısı nedeniyle kötü bir üne sahip olan Alaska'nın Valdez Bölgesi'dir. Bölgeye yılda ortalama 8 metre kar yağıyor. Kutuplarda bile bu kadar çok kar yağmıyor. Buralardaki pek çok kar fırtınası, çevrede uçuşan daha önce yağmış kardan oluşuyor. Fikriyat

Kar hakkında bilmeniz gereken 15 ilginç bilgi

KAR YAĞARKEN NEDEN SESSİZLİK OLUR?