Türkiye benim ikinci vatanım I Leonida Timuş I Fikriyat Sohbetleri

Sümeyye Tektaş: Türkiye'deki serüveniniz nasıl başladı? Leonida Timuş: ◾ Türkiye'ye, annemin yanına tatile gelmiştim. Annemden uzak yaşamaya dayanamadım 'burada kalacağım' dedim ve kendimce bazı kararlar aldım. Biliyorsunuz ben Gagavuz'um. Gagavuz Türkçesi bilmiyordum çünkü ben Moldova'nın kuzey tarafında yaşıyordum. Sonradan da başkent Komrat'a taşındım. Annem zaten yirmi yıldan fazla Türkiye'deydi. Eğitimime Türkiye'de devam ettim. Türkiye benim için ikinci vatanım. Uzaktaki kardeşlerimiz: Gagavuzlar Sümeyye Tektaş: İslam ile nasıl tanıştınız? Leonida Timuş: ◾ Benim aslında İslam ile alakalı çok fazla şüphem vardı, çünkü ben Hristiyandım. Ben 6 yaşındayken kilisede şarkı söylemeye başlamıştım. İslam'a karşı çok ön yargılıydım fakat sonra bir aile vesilesiyle İslam ile tanıştım. O aile bana Romance Kur'an-ı Kerim hediye etti. Yanında tesbih, seccade de vardı. Benim hayatımı tamamen değiştirdiler. İslam ile şereflendirildiğim için çok şanslı olduğumu düşünüyorum. Bu arada ben tabii ki hediyeyi alınca 'Tamam, anladım' olmadı. Yaklaşık 1-2 sene boyunca İslam'ı araştırdım, sordum. Kur'an-ı Kerim'i okudum, bitirdim şu anda da Arapça'ya merak saldım. Şu anda ise alfabeyi vesaire biliyorum. Aynı zamanda birkaç tane Arapça şarkı da biliyorum bunlardan biri Amerika'da seslendirdiğim 'Taleal Bedru' ilahisi. Leonida Timuş: ◾ Okudum, araştırdım sonra dedim ki 'Tamamdır ben kendimi hazır hissediyorum. Hatta his olarak da bunu bekledim çünkü sadece bilgi olmaz, önemli olan kalp. Eğer hissetmiyorsan bu hayatta asla hiçbir şey yapmamalısın, ben bunu hissettim sonra işte beni camiye götürdüler. Eda ismini verdiler. ◾ Müslüman olduğum gün 'Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulüh' dediğimde gerçekten çok mutlu oldum. Ama hidayete ermek yetmez her zaman daha fazlasını öğrenmek için hem ibadetimizi geliştirmek hem de hayatımızda hakikati bulmak için çok uğraşmak gerekiyor. Jenny Molendyk Divleli Bölüm 1 I Fikriyat Sohbetleri Sümeyye Tektaş: İslam'ı seçtiğiniz için hiç tepki aldınız mı? Leonida Timuş: ◾ Genelde güzel yorumlar aldım. Sadace teyzem biraz tepkiliydi. Onun dışında özellikle hakaret boyutunda bir tepki almadım. İslam tebliğ dini biliyorsunuz. Fransız mizah dergisi Charlie Hebdo vardı, Peygamberimiz hakkında olmayacak karikatürler yaptılar. Ben o anda ne hissettim biliyor musunuz? Bir Hristiyan için böyle bir şeyi bir Müslüman asla yapmazdı. Ben de tam tersi onlara kendi dillerinde Fransızca olarak İslam'ın sevgi ve barış dini olduğunu göstermek istedim ve bunu sanatla yaptım. Hatta sarı yelek giydim böyle bir klip çektim. Öylesine sanatçılık olmaz, mikrofon çok büyük bir güç. Eğer Müslümansan tebliğini yapmaya çalışacaksın. Sümeyye Tektaş: Doğu Türkistan için Abdurrehim Heyit'in 'Karşılaşınca' adlı eserini seslendirdiniz. Seslendirirken neler hissettiniz? Leonida Timuş: ◾ Abdurrehim Heyit'in benim hayatımda yeri çok farklı. Hayatta mı değil mi tam bilinmiyor yani meçhul. Çin zindanlarında muhtemelen. Birçok Uygur arkadaşım bana onunla ilgili videolar gösterdi, gerçekten çok üzülüyorum… Uygur halk ozanı: Abdurehim Heyit Leonida Timuş: ◾ Abdurrehim Heyit'in eserini söylerken onun hissettiği acıyı yansıtmaya çalıştım hep. Bu beni, çok etkiliyor. Bazen diyorum 'Allah'ım bunu belki herkes söyleyebilir ama farkında olarak söylemek çok başka.' 'Karşılaşınca' eserini ben çok seviyorum, birçok insan onu aşk şarkısı olarak algılıyor çünkü bir kızdan bahsediliyor. Ama esasında oradaki bir kız değil, Doğu Türkistan gerçeği var. Eserde Heyit, orada yapılan zulümleri anlatıyor. Ben defalarca dinledim bu eseri. Sümeyye Tektaş: Yunus Emre'nin hayatınızdaki önemi nedir? Leonida Timuş: ◾ Yunus Emre'yi tanımak benim hayatıma çok şey kattı. İlk önce şiirlerini okuduğum zaman tüylerim diken diken olmuştu. Dünyanın ne kadar boş olduğunu, ne kadar geçici olduğunu, bu savaşların ne kadar gereksiz olduğunu anlamıştım. 'Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz' felsefesinin ne kadar önemli olduğunu hissediyorum ve bunu 72 millete tek göz ile bakan Yunus Emre'nin aynı şekilde 72 millete kendi dillerinde anlatılması gerektiğini anladım. Yunus Emre'nin en çok sevilen 50 şiiri Sümeyye Tektaş: Gagavuz Türk'ü olmak nasıl bir his? Leonida Timuş: ◾ Benim babam Gagavuz Türk'ü. Kanımda varmış aslında Türklük ama ben buraya bir Rus olarak geldim, bir Moldovalı olarak geldim. Gagavuz olmak bence bir nimet çünkü Türk'sün. Ben Türkiye'ye geldikten sonra Türk olduğumu daha çok hissettim ve anladım. Kendimi sadece Gagavuz Türklerine tanıtmak değil Türk dünyasına tanıtmak istedim. İşte bu yüzden yalnızca Gagavuz Türkçesi eserlerini değil; Azerbaycan, Uygur Türkçelerinde de eserleri seslendiriyorum. Sümeyye Tektaş: Müzik hayatınız nasıl başladı? Leonida Timuş: ◾ Ben kendimi bildim bileli şarkı söylerim, enstrüman çalarım. Annemin anlattığına göre 3 yaşındayken dans eder, şarkı söylermişim. Beni 6 yaşındayken müzik okuluna götürmüşler. Öğretmenler keman kursuna alamayız çok küçük deyip almamışlar. Şimdilik dans kursuna kaydını yaptırabiliriz, demişler. Daha sonra öğretmenlerim bendeki ritim yeteneğini fark etti ve ben de kendimi müziğin içinde buldum. ◾ Batı, Türk müziği ve makamlar hepsi ayrı bir alan. Hepsini birleştirmek gerçekten çok zordu. Ama şuan kendi tarzım oluştu, bunu daha da geliştireceğim. Hastalıklara göre makamlar Sümeyye Tektaş: Şarkıları nasıl seslendiriyorsunuz? Leonida Timuş: ◾ Önce şarkıları defalarca dinliyorum, onun gerçekten özüne inmeye çalışıyorum. Belki de o yüzden Kalplere dokunabiliyorum, bilmiyorum. 'Oğlan oğlan' mesela çok başka boyut, Gagavuz Türkçesi ile yazılmış bir türkü. Abdurrehim Heyit'in 'Karşılaşınca' eseri de dışarıdan bakıldığında bir kıza yazılmış aşk şiiri gibi gözükse de aslında tam tersi 'içinde yapılan zulmü gizliden bir mesaj olarak' bizlere veriyor.

AKADEMİK

İLAHİYAT

Kur'an

TARİH

EDEBİYAT

SİNEMA

MÜZİK

EĞİTİM

FELSEFE

SOSYOLOJİ

PSİKOLOJİ

GALERİ

LİSTELER

FİKRİYAT TV

ESMA-İ HÜSNA

İSLAM

MÜZİK

FİKRİYAT AKADEMİ

Türkiye benim ikinci vatanım I Leonida Timuş I Fikriyat Sohbetleri