Horasan’da göçebe olmak

Aşhane kentindeki göçebe çadırlarının yanında, Kuzey Horasan Eyaleti Göçebeler (Eşayir) Başkanı Muhammed Rıza Golipur, burada yaşayanlar hakkında bilgi verdi.

Golipur, "Kuzey Horasan eyaletinde 5 bin 350 göçebe aile bulunuyor. Bunların yüzde 90'ı Kürt, yüzde 10'u ise Türk. En büyük göçebe aşiretlerinden Kürtler Zaferanlu, Türkler ise Şadludur" dedi.

250 KİLOMETRE YOL KAT EDİYORLAR

Göçebelerin kışın yaşadıkları bölge ile yazın kaldıkları yayla arasında 250 kilometre yol kat ettiklerini dile getiren Golipur, "Kışlak için Gülistan eyaletindeki Merave Tepe'ye, yayla için de Kuzey Horasan eyaletindeki Saluk, Gulul ve Şahcihan bölgesine geliyorlar" diye konuştu.

Eyalet nüfusunun yüzde 2'sini oluşturan göçebelerin eyaletin süt ürünlerinin yüzde 35'ini ürettiğini belirten Golipur, "Kuzey Horasan göçebeleri el sanatlarıyla da meşhurdur. Kilim, sofra bezi ve havlu gibi ürünler dokuyorlar. Çorap da üretiyorlar. Bu ürünlerin birçoğunu kendileri kullanıyor, bir kısmını satıyorlar." dedi.

"TÜRK DOSTLARIMIZI ÇADIRLARIMIZA DAVET EDİYORUM"

Golipur, göçebe kadınların motif haritası olmaksızın kilim dokuduklarını, bu becerinin de atalarından geldiğini ifade etti.

Başkan Golipur sözlerini şöyle sürdürdü:

"Küçük baş hayvanlardan koyun ve keçi yetiştiren göçebelerin çadırları, keçi kılından dokunmuştur. Bu çadırların özelliği yağmur yağdığında sıklaşarak yağmuru geçirmemesi ve sıcak havalarda genleşmesi böylece çadır içerisinde yakılan ocağın dumanını dışarıya vermesidir. Göçebelerin önemli özelliklerinden biri misafirperver olmalarıdır."

Göçebelerin hayatının yerinde görülmesi gerektiğini söyleyen Golipur, "Türk dostlarımızı çadırlarımıza davet ediyorum" diyen Böylece kendilerini doğal yaşamın içerisinde bulacak ve memnun kalacaklardır" ifadelerini kullandı.

Golipur, göçebelerin kasım ayında kışlak için daha sıcak bölgelere, mayıs ayında da daha soğuk olan yaylalara çıktıklarını sözlerine ekledi.