Hz. Peygamber'in Ahlakı

Temizlik ◾ Allah Resulü (SAV), temizlik ve sağlığa son derece önem verirdi. 'Temizlik imanın yarısıdır' buyurur, temiz olmayanları uyarırdı. Yamalıklı elbise giyer ancak kirli ve yırtık elbise asla giymezdi. ◾ Sevgili Peygamberimiz (SAV), kendisine gelen ziyaretçilerin huzuruna çıkmadan önce saçlarını tarar, aynaya bakardı. Hatta bir gün ayna bulamayınca su dolu bir tasa bakmış saçlarını öyle düzeltmişti. Yemeklerden sonra hemen ellerini ve ağzını yıkar, misvak kullanırdı. ◾ Ebu Hüreyre (RA) Resulullah'ın (SAV) şöyle buyurduğunu haber vermektedir: 'Şayet ümmetime zor geleceğinden endişe etmeseydim, her abdest alışlarında onlara misvak kullanmalarını emrederdim.' (Buhari, Savm 27) Merhamet ◾ Allah Resulü (SAV), duygu yüklüydü, O bir rahmet peygamberiydi. Bazen gözyaşlarını tutamaz ağlardı. Sevgili Peygamberimiz gayet yumuşak kalpliydi. Bir adam Resûlullah ((SAV))'a geldi ve şunları aktardı: 'Ya Resulallah! Biz cahiliye ehlinden iken putlara tapar, çocuklarımızı öldürürdük. Benim bir kız çocuğum vardı. Ona seslendiğim zaman sevinçle yanıma gelir neşelenirdi. Yine bir gün yanıma çağırdım, o da geldi. Evimin yakınında kendimize ait bir kuyu vardı, oraya götürdüm ve kızımı kendi elimle kuyuya attım. Yavrucağızım benim ardımdan 'Babacığım! Babacığım!' diye bağırıyordu...' Allah Resulü (SAV) bu olayı dinlerken ağlıyordu; o kadar çok ağlıyordu ki, gözünden yaşlar boşanıyordu. Resulullah'ın (SAV) arkadaşları o adama, 'Allah Resulünü üzüyorsun.' dediler. Resulullah (SAV): 'Bırakın bu adam önemli bir şey soruyor.' dedi. Sonra o şahsa dönerek, 'Şu olayı bana bir daha anlat...' buyurdu. Adam aynı olayı tekrar anlattı. Resulullah (SAV)'ın gözyaşları sakalını ıslatıyordu. Sonra adama şöyle buyurdu: 'Şüphesiz Allah, senin kâfir iken yaptıklarını silmiştir. Şimdi artık her şeye yeniden başla.' Şemaili ◾ O (SAV), örnek davranışlarıyla vahşi bir dünyadan medeni bir dünya kurmuş, zulüm ve ahlaksızlıklarla dolu bir toplumdan 'Asr-ı Saadet'e damgasını vuran altın nesiller yetiştirmiştir. ◾ O'nun (SAV) sireti gibi sureti de güzeldir. Hz. Ali (RA) Sevgili Peygamberimizin (SAV) şemâilini söyle anlatmaktadır: ↪ Resulullah (SAV) ne son derece uzun ne de son derece kısaydı, O orta boyluydu. ↪ Saçları, tam düz olmayıp, biraz kıvrımlıydı ↪ Şişman olmadığı gibi yüzü tamamen yuvarlak da değildi, ve rengi kırmızıya çalan beyazdı. ↪ Gözleri kara, kirpikleri uzundu. Mafsal kemikleri ve omuzlarının arası iriydi. ↪ Avuçları ve ayakları dolgundu. Yürüdüğü vakit, yamaçta yürüyormuş gibi sert adımlar atardı. ↪ Bir tarafa döndüğünde bütün vücuduyla dönerdi. ↪ İki omuzu arasında Peygamberlik mührü vardı; zira O, peygamberlerin sonuncusuydu. ↪ Gönlü cömert ve aksanı en düzgün kişiydi. ↪ Gayet yumuşak tabiatlı, muaşereti de soylu idi. ↪ Ansızın gören O'ndan çekinir, fakat tanıdıkça O'nu daha çok severdi. ↪ Kendisini tanımlayan kimse, 'Ne O'ndan önce ne de O'ndan sonra asla bir benzerini görmedim.' derdi. ↪ Şüphesiz bizlerin ve günümüz insanının O'ndan öğreneceği çok yüce ahlaki değerler bulunmaktadır. Adalet ◾ Allah Resulü (SAV) adaletten asla ayrılmadı. Hiç kimseye zulüm ve haksızlık yapmadı. Sevgili Peygamberimiz kanun önünde insanlar arasında eşit davrandı. Hz. Aişe (RANHA) anlatıyor: Kureyş'in ileri gelenlerinden Fâtimeyi Mahzûme isminde bir kadın hırsızlık yapmıştı. İnsanlar 'Bunu Resûlullah'a affettirmek için kim aracı olacak? Olsa olsa Peygamber'in göz bebeği Üsame b. Zeyd olur.' diyerek Hz. Peygamber'in azatlı kölesi Zeyd'in oğlu Üsame'den aracı olmasını istediler. O da Resûlullah'a durumu arz etti. Bunun üzerine Allah Resûlü: 'Sen bana Allah'ın koyduğu bir cezayı affetmem için mi aracı oluyorsun!?' diyerek kalktı ve insanlara şöyle hitap etti: 'Sizden önceki milletler şu yüzden helak olmuşlardı; onların soylu ve zenginleri bir suç işlediklerinde onu affettiler, onların zayıfları suç işlediğinde ise hemen ceza verdiler. Allah'a yemin olsun ki şayet bu suçu Muhammed'in kızı Fâtıma da işlemiş olsaydı, ona da cezasını verirdim.' Hayvan Hakları ◾ Allah Resulü (SAV), hayvanlara karşı gayet merhametliydi. Bir köpeği suladığından ötürü günahkâr bir kimsenin affedildiğini, bir kediyi hapsederek açlıktan ölmesine sebep olan bir kadının da cehennemlik olduğunu haber vermiştir. Abdullah b. Cafer (RA) anlatıyor: Bir gün Resulullah (SAV) beni hayvanının terkisine almıştı. Ensardan birinin bahçe duvarının yanına geldik. Orada bir deve duruyordu. Resulullah (SAV) devenin inlediğini duydu. Bunun üzerine devenin yanına gitti ve gözlerinin yaşla dolmuş olduğunu görünce hayvanın başını okşadı. Devenin iniltisi kesilmişti. Allah Resulü SAV; 'Bu devenin sahibi kim, bu deve kimin?' diye sordu. Ensardan bir genç gelerek, 'Benimdir ya Resulallah!' diye cevap verdi. Resulullah (SAV); 'Allah'ın sana bahşettiği bu hayvan hakkında Allah'tan korkmaz mısın? Bak o bana seni şikâyet ediyor; sen onu aç bırakıp ona eziyet ediyormuşsun.' buyurdu. Tabi ki, hayvanın dili yoktu. Ancak onun halinden ıstırabı anlaşılıyordu. Dolayısıyla Allah Resulü (SAV) hayvanın sahibine yaptığı yanlışı bu şekilde anlatmak istemişti. Doğruluğu ◾ Allah Resûlü'nün (SAV) gerek peygamberlikten önce gerek peygamberlikten sonra yalan söylediği asla vaki olmamıştır. O peygamberlikten önce 'el-Emin' yani güvenilen kişi olarak biliniyordu. Yalan söylenmesine hiç tahammül edemezdi. Resulullah (SAV) doğruluğun cennete, yalanın ise cehenneme götüreceğini haber vermiştir. ◾ Yalan söylemek ve sözünden durmamak dinimizde çok büyük günahlardan sayılmıştır. Sevgili Peygamberimiz (SAV) yalan söylemeyi, emanete hıyanet etmeyi ve sözünde durmamayı münafıklık alameti olarak bildirmiştir. Çocuk Sevgisi ◾ Allah Resulü (SAV) çok merhametliydi, O bu duygusunu 'Merhamet etmeyene merhamet edilmez.' sözüyle ifade etmiştir. Sevgili Peygamberimiz (SAV) çocukların ağlamasına hiç dayanamazdı. ◾ Bir gün mescitte namaz kıldırırken bir çocuğun ağlaması üzerine annesi sıkıntı çekmesin diye namazı daha erken bitirmişti. Torunlarını da çok severdi. Namaz da bile çocukların mescitteki davranışlarına kızmaz, aksine onların gönlünü yapardı. Onları öper, başlarını okşar, hatta bazen onlarla oynardı. Cömertlik ◾ Allah Resulü (SAV), son derece cömertti. Kendisinden bir şey isteyeni asla boş çevirmezdi. Bu konuda Sevgili Peygamberimizin hayatında bir çok örnek bulunmaktadır. Sehl b. Sa'd es-Saidi (RA) anlatıyor: 'Bir kadın Resulullah'a (SAV) bir hırka getirmişti. Allah Resulü (SAV), 'Bu kadifeden hırka da nedir?' diye sordu. Kadın: 'Ya Resulallah! Sizin giymeniz için onu kendi ellerimle dokudum buyurun.' dedi. Esasen Resulullah Efendimizin (SAV) böyle bir hırkaya ihtiyacı da vardı, onu aldı. Ardından o hırkayı giyinmiş olarak namaz kılmak için mescide çıktı. Adamın biri 'Ya Resulallah! Bu giymiş olduğunuz hırka ne kadar da güzel!' diye seslendi. Allah Resûlü (SAV); 'Evet öyledir.' buyurdu. Odasına girdiğinde hırkayı katlayıp o adama gönderdi. Orada bulunan insanlar adama çıkışarak, 'Vallahi, sen iyi bir şey yapmadın. Resulullah'ın (SAV) bu hırkaya ihtiyacı vardı. Allah Resulü'nün (SAV) kendisinden bir şey isteyen kişiyi boş çevirmediğini sen de biliyorsun.' dediler. Bunun üzerine adam şöyle dedi: 'Allah'a yemin olsun ki, ben bunu sadece giymek için almadım, kefenim olsun diye aldım.' Sehl diyor ki: 'O zat öldüğü gün, o elbise kendisine kefen olmuştu.' ' Affediciliği ◾ Müşrikler Hz. Peygamber'e (SAV) hayat hakkı tanımak istemiyorlardı. Onunla görüşenleri ve Müslüman olanları tehdit ediyorlardı ve üç yıla yakın Müslümanları aç, susuz bıraktılar. Onlarla alışveriş yapmadılar. Kız alıp vermediler. Ancak Allah Resulü (SAV) o sıralarda bile Allah'ın onları affetmesi için dua ediyor, gözyaşı döküyordu ve 'Allah'ım, kavmimi affet. Onlar ne yaptıklarını bilmiyorlar.' diye yalvarıyordu. Nezaketi ◾ Allah Resulü (SAV), halkından farklı yaşamadı. O, halkının arasında sade bir vatandaş gibi yaşadı. Bir görev düştüğünde onu yapar, kendisine bir ayrıcalık tanınmasını istemezdi. 'Toplumun efendisi O'na hizmet edendir.' düsturuyla hareket eder; liderlik, başkanlık gibi sıfatların arkasına sığınmazdı. Diğer taraftan Sevgili Peygamberimiz (SAV), karşısındaki insana çok saygılı ve centilmence (beyefendi) davranırdı, herkese değer verdiğini belli ederdi. Ana Baba Hakkı ◾ Hayırlı bir evlat olmak, anne ve babaya iyi davranmak dinimizde en makbul ibadetler arasında sayılmaktadır. Rabbimiz ana ve babaya karşı iyi davranmayı ve onları üzmemeyi emretmektedir ◾ 'Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi ve anne babanıza iyi davranmanızı emretti. Onlardan biri veya ikisi senin yanında yaşlanırsa onlara öf bile deme! Onları azarlama! İkisine de gönül alıcı güzel sözler söyle. Onlara merhametle ve alçak gönüllülükle kol kanat ger. 'Rabbim! Onlar nasıl küçüklükte beni şefkatle eğitip yetiştirdilerse şimdi sen de onlara merhamet göster' diyerek dua et.' İsrâ Suresi 23-24. Ayetler Komşuluk Hakkı ◾ Peygamberimiz Hz Muhammed (SAV) komşu hakkına son derece önem verir, bunu imanın bir gereği sayardı. ◾ Bu hususta 'Cebrâil bana komşuya iyilik etmeyi tavsiye edip durdu. Neredeyse komşuyu komşuya mirasçı kılacak sandım.' buyurmuştur. (Buhârî, Edeb 28; Müslim, Birr 140-141) Kaynak: Hz. Peygamberin Ahlakı DİB