Denizcilerin karınlarında başlayan isyan: Potemkin Zırhlısı
Ayzenştayn'ın ikinci filmi Potemkin Zırhlısı (sessiz film 1925), tüm zamanların en etkileyici filmlerinden biri olarak sinema tarihine altın harflerle kazındı. Potemkin Zırhlısı'nın içeriği ve sinema sanatına birçok yenilik getiren biçimi öylesine kaynaşmıştı ki, sinemada yenilikleri hep güçlükle benimsemiş olan seyirciler bile bu filmde hiçbir yadırgama duymuyorlardı. Bu sadelik ve açıklık aynı zamanda Potemkin Zırhlısı'nın, aradan geçen yarım yüzyıla yakın zamana, bu arada sinema alanında meydana gelen büyük ilerleme ve gelişmelere rağmen; canlılığından, tazeliğinden, yeniliğinden hiçbir şey yitirmemesini sağlıyordu.
Sergey Ayzenştayn'ın tüm sinema okullarında okutulan başyapıtı Potemkin Zırhlısı, eleştirmenler tarafından tüm zamanların en iyi filmlerinden biri olarak görüldü. Film, SSCB tarafından 1905 ayaklanmasını anlatması için yönetmene sipariş edilmişti ancak Ayzenştayn, filmi yepyeni montaj teknikleri ile bir klasik haline getirdi. Filmde hiç oyuncu yoktu, yalnız gerçek kişiler yer almıştı ve yönetmenin görevi de doğru kişiler bulmaktı…
Film, 21 Aralık'ta Bolşoy tiyatrosunda gösterildiğinde büyük bir beğeniyle karşılandı hatta Lunacharsky koltuğundan fırlayarak film için: "Bizler tarihi, kültürel bir olaya tanıklık ediyoruz. Yeni bir sanat doğmuştur. Bugünden sonra geleceğin büyük sanatı olan film sanatından söz edilecektir." dedi. Film gerçekten de gösterime girdikten sonra tüm dünyada çok büyük ilgi görür. Berlin'deki "Kamera" sinemasında aralıksız bir yol gösterilir. Alman yazar Ludwig Gesck bu başarı için: "Potemkin, Almanya'da yüz elli yıl önce Goethe'nin 'Götz von Berlichen'inin yazın dünyasında yarattığı fırtınaya eş bir fırtına yaratmıştır." der. Bunda Edmund Meisel'in film için yazdığı özgün müziğin de büyük rolü vardır.