Arama
Ömer Seyfettin'in hazin hikayesi
Türk edebiyatına damgasını vuran, hikâyeleriyle bir devrin çocuklarını büyüten değerli öykücülerimizden biri Ömer Seyfettin… Hastalığının ilerlediği zamanlarda henüz varlığı bile bilinmeyen insülin ile karşılaşmıştı.Fakat bundan ne kendisinin ne de o devir doktorlarının haberi vardı. Seyfettin, 6 Mart'ta sahipsiz biri gibi öldü ve cesedi kadavra yapıldı… Vefatının 99. yılında edebiyatımıza damgasını vuran Ömer Seyfettin'in hazin hikayesini sizler için derledik.
Ömer Seyfettin 1884 yılında, asker olan babasının görevi nedeniyle bulunduğu Gönen'de doğdu. Öğrenimine Gönen'deki Mahalle Mektebi'nde başlayan yazar, babasının bulunduğu Ayancık'tan annesiyle beraber İstanbul'a gelerek Kocamustafapaşa'daki konağına yerleşti. Tahsiline Eyüp Askeri Baytar Rüşdiyesi'nde ve Edirne Askeri İdadisi'nde devam etti. Mekteb-i Harbiyye'de iken 2 Ağustos 1903'te Makedonya'da baş gösteren isyan hareketlerinden dolayı onun bulunduğu son sınıf o bölgede görevlendirilmek üzere erken mezun edildi.
Ömer Seyfeddin ilk kalem tecrübesine 1902 yılında fennî yazılarla başlamış, bu yazıların konuları arasında cimnastik, ev ve aile hayatı, çocuk terbiyesi, kadın, eğitim, siyaset, Türkçe ve Türkçe'nin sadeleştirilmesi, edebî şahsiyetler, edebiyat ve edebiyatın millîleştirilmesi gibi meseleler yer almıştı.
Balkan çetecilerinin düşmanlığını dile getirdiği ''Bomba'', ''Beyaz Lâle'', ''Tuhaf Bir Zulüm'' adlı hikayeleri bu görevleri sırasında edindiği izlenimler sonucunda yazdı. Yazıları ve hikâyeleri İstanbul'da ve Selanik'te çıkan çeşiti dergilerde takma isimlerle yayımlandı.
Türk edebiyatına hikâyeleriyle damga vuran Ömer Seyfettin'in askerlik hayatı da oldukça hareketliydi. Meslek hayatına Kuşadası Piyade Taburu'nda mülazım-ı sani olarak başladı. Daha sonra Pirlepe'de görev yaptı. Buradaki başarılarından dolayı iki liyakat madalyasıyla ödüllendirildi. İsyanın bastırılmasıyla Kuşadası'na döndü.
Daha sonra Balkanlar'da Velmefçe, Pirlepe, Osenova, Pirbeliçe, Serez, İştip, Babina, Demirhisar, Cum'a-i Bala, Hazlık gibi sınır yerleşim yerlerinde çete takibiyle uğraştı. Bir süre ordudan ayrılan Ömer Seyfettin Balkan Savaşları'nın patlak vermesiyle askere çağrıldı ve Garp Ordusu'nda 39. Alay'ın 3. Tabur'una katıldı. 20 Ocak 1913'te Kanlıtepe'de Yunanlılara esir düştü. Atina yakınlarındaki Nafliyon kasabasında on ay kadar süren esirlik hayatının ardından İstanbul'a döndü. Bu dönemde tekrar ordudan ayrılan Ömer Seyfettin, 1915'de Harbiye Nezareti'nin kültür ve sanat adamları için Çanakkale cephesine düzenlediği geziye katıldı.