Albert Camus'den insan doğasına dair 30 alıntı

Albert Camus'nün sağır bir anneyle büyüdüğünü biliyor muydunuz? Ya da Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan ilk Cezayirli olduğunu? Çocukluğundan beri ilkel sesler dışında etrafıyla tamamen beden diliyle anlaşan Camus, belki de bu sayede birçok sağırın sesi olabildi. Basit bir gazeteciyken herkesin konuştuğu bir edebi dehaya dönüşen Albert Camus'den 30 alıntıyı sizler için derledik.

1/30

"Dostu hapse atılan bir adamdan söz ettiler bana. Adam her akşam evinde yerde yatıyormuş, sevdiği kişiden esirgenen bir rahatlıktan yararlanmamak için. Kim, aziz bayım, kim yerde yatar bizim için?"

2/30

''Hiçbir zaman söyleyecek fazla sözüm yoktur, onun için susarım.''

3/30

''Umutsuzluk susar. Kaldı ki susmak bile, eğer gözler konuşuyorsa bir anlam taşır.''

4/30

''İnsan eninde sonunda her şeye alışır.''

5/30

''Gülümsedim, ama hayalim yine aynı ciddi ve kederli ifadeyi korudu.''