Arama
Bir çiftlik hikayesi: Fareler ve İnsanlar
John Steinbeck'in "Fareler ve İnsanlar" başlıklı kitabı dönemin çiftlik işçilerinin yaşamını gerçekçi bir yaklaşım ile gözler önüne sererken birbirine zıt iki insanın dostluğunu da tüm samimiyetiyle aktarıyor. Hikayede George'un büyük merhameti, Lennie'nin masumiyeti ve coşkusu okuyucuyu oldukça etkileyerek iyi ve kötü kavramlarını sorgulatıyor. Amerikan gerçekçilik akımın önemli isimlerinden olan Steinbeck "Fareler ve İnsanlar" ile anlatılmayan hikayelerin peşine düşüyor.
◼ 1920'li yıllarda bir süre kendisi de çiftlik işçisi olarak çalışan Steinbeck'in yaşadıklarını da yansıttığı eseri Fareler ve İnsanlar'da, çiftlik işçilerinin zor şartlardaki yaşamları ve sıkıntıları gözler önüne seriliyor.
John Steinbeck kimdir?
◼ Hikayede keskin bir gerçeklik hissediliyor. Steinbeck, bu gerçekçi hikayesine isim verirken Robert Burns'ün "To a Mouse" (Bir Fareye) şiirinden ilham almıştır. Şiirde geçen "En iyi planları farelerin ve insanların/ sıkça ters gider." sözleri tam da Steinbeck'in ilham aldığı mısralardır.
"Bizim gibiler, yani çiftliklerde ırgat olarak çalışanlar, dünyanın en yalnız adamlarıdır. Aileleri yoktur. Hiçbir yere ait değildirler. Çiftliğin birine kapılanır, kısmette ne varsa cebe indirirler. Sonra kente gidip o paranın dibine darı ekerler. Bundan sonra yapacakları ilk iş, başka bir çiftliğin kapısını çalıp kuyruk sallamak olur. Hayattan bekledikleri hiçbir şey yoktur."
John Steinbeck
(s.19)
◼ "Fareler ve İnsanlar", Amerika'da okullarda ortaöğretim seviyesindeki öğrencilere okutulması zorunlu bir kitaptır. Ayrıca dili nedeniyle pekçok eleştiriye maruz kalan eser, 21. yüzyılın en çok tartışılan kitaplarındandır.
◼ Steinbeck, hikayesinde yalnızlık temasını çokça vurgular. Hikayedeki kahramanların neredeyse tamamı hayatta bir şekilde yalnız kalmış kişilerdir. Kurdukları ilişkiler de bu derin yalnızlıklarının bir sonucudur. Hikayenin Soledad (yalnızlık) şehrinde geçiyor olması da bu kurgunun bilinçli yapıldığının kanıtlarındandır.
"Lennie'ye döndüm: "Atla suya dedim." Atladı. Hiç yüzme bilmiyordu. Biz onu çıkarana dek nerdeyse boğuluyordu. Onu çekip sudan çıkardım diye bana öyle minnet duydu ki "atla!" diyenin ben olduğumu hepten unutmuştu. İşte… Onunla bir daha asla dalga geçmedim."
John Steinbeck
(s.50)
◼ Hikayenin başkahramanları Lennie ve George, birbirinin tam tersi özelliklere sahip iki sıkı dosttur. Mevsimlik çiftlik işçisi olarak çalışan arkadaşlar, Lennie'nin farkında olmadan yaptığı hatalar yüzünden bir çiftlikten diğerine sürüklenirler.
◼ George, her zaman Lennie'nin yaptığı hataları düzeltmeye onun zarar görmesini engellemeye çalışır. Fakat yaptığı bu iyilikler onun kendi hayatını yaşamasına engel olur.