Distopya nedir? Okunması gereken distopik kitaplar...
Distopya, çoğunlukla ütopik bir toplum anlayışının anti-tezini tanımlamak için kullanılır; gelecekte olabilecek olumsuz toplumları tanımlar. Distopik kitaplar da genellikle çağdaş toplumun unsurlarını içeren ve bazı modern eğilimlerin sakıncalarına karşı uyarı niteliği taşıyan romanlardır. Modern toplumu bekleyen olumsuz geleceği veya durumu anlatırlar. Sizler için distopya hakkında bilgileri ve distopik kitaplardan birkaç örneği derledik.
Kelime olarak ilk defa John Stuart Mill tarafından kullanılan distopya, çoğunlukla ütopik bir toplum anlayışının anti-tezini tanımlamak için kullanılır; gelecekte olabilecek olumsuz toplumları tanımlar.
Olumsuz bir geleceği, kötü bir hayatı ifade etmek için kullanılan bu kelime Yunanca kökenlidir. Distopik toplumlar özellikle konusu gelecek zamanlarda geçen hikâyelerde yer alır. Bunlardan en ünlü olanları George Orwell'ın Bin Dokuz Yüz Seksen Dört ve Aldous Huxley'in Cesur Yeni Dünya adlı romanlarıdır.
Distopik toplumlar edebiyatın birçok alt türünde görülür ve genellikle toplumdaki politik, ekonomik, teknolojik ve dini problemlere dikkat çekmek için kullanılır. Distopik romanlar ise genellikle çağdaş toplumun unsurlarını içeren ve bazı modern eğilimlerin sakıncalarına karşı uyarı niteliği taşıyan romanlardır. Modern toplumu bekleyen olumsuz geleceği veya durumu anlatırlar.
Distopik roman türünün adı Yunanca dystopia (distopya) kelimesinden gelir. Yunanca bir öntakı olan dys/dis, "kötü", "hastalıklı" veya "anormal" anlamını taşır. Kelime ütopyanın zıttı olarak düşünülmüştür. Kavram ilk defa John Stuart Mill tarafından 1868 yılında yaptığı bir konuşmasında "kötü bir yer" anlamında kullanılmıştır. Ütopyanın karanlık tarafı olan distopya, merkezine yine insanı alır ama temelde kötücül yanını açığa çıkarır.
Distopik romanlar, zamanla geniş bir okuyucu kitlesine sahip oldular. Hızlı değişimlerin ürünü olan bu kitaplar, geleceğe yönelik kaygıların edebi yansımalarıdır. Günümüzde kurulan birtakım sistemelerin bir anda yerle bir olacağını bildirirler. Bu kitaplara ise en iyi örnekler Aldous Huxley'nin Cesur Yeni Dünya ve George Orwell'ın 1984 adlı eserleridir.
Aldous Huxley'nin 1932 yılında yayımlanan Cesur Yeni Dünya, adını William Shakespeare'in 1611 tarihli Fırtına adlı eserinden alır. *Fordizm düşüncesinin eseridir. Üretim ve tüketimin adeta bir parçası haline gelen bireyler, metalaşarak kimliksizleştirilir. Bu sistemin bir ürünü haline gelir. Bu gelişen tüketim kültürü ve beraberinde getirdiği yabancılaşma duygusu insanlığın sonunu hazırlar.
Huxley'in distopyası: Cesur Yeni Dünya'dan 22 alıntı
Bu şekilde devam ederse Cesur Yeni Dünya gerçek olacaktır. Teknoloji insanı o kadar köreltmiştir ki insan, sanatı, edebiyatı adeta unutmuştur. Otoriter yapı her yerde hâkimdir. Şöyle ki insanın doğumundan, ölümüne kadar her adıma müdahale etme hakkına sahiptir. İnsanların dünyaya doğarak gelmediği, her birinin bir kimlik, görevle kimliksizleştirildiği bir düzen vardır. İnsanları sürekli üretmeye ve tüketmeye teşvik eden bir sistem inşa etmişlerdir. Cesur Yeni Dünyalılar, tahrip olan ürünleri tamir etmek yerine yeniden satın almaya iten bir kitle kültürü haline gelmiştir. Düşünmek doğalarına aykırıdır.
