Divan şiirinin edasını dönüştüren Fuzuli'nin beyitleri ve anlamları

Yayınlanma Tarihi: 17.02.2020 09:28 Güncelleme Tarihi: 11.01.2022 09:55

Divan şiirinin edasını dönüştüren Fuzuli'nin yazdığı beyitler, insanların hafızasında yer edindi. Onun yazdığı beyitler, nesilden nesile aktarılarak günümüzde de ezberlenip okunmaya devam etti. Edebiyatımızın en büyük şairlerinden Fuzuli'nin asırlardır dilden dile dolaşan beyitlerini ve anlamlarını derledik.

10/18

Dest-bûsu ârzûsuyla ger ölsem dostlar
Kûze eylen toprağum sunun anunla yâra su

Dostlar! Şayet sevgilinin elini öpme arzusuyla ölürsem toprağımdan testi yapın ve onunla sevgiliye su sunun.

11/18

Ne yanar kimse bana âteş-i dilden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı

Bana gönlümdeki ateşten başka hiç kimse yanmaz; bahar rüzgârından başka kimse kapımı açmaz.

12/18

Seyyid-i nev'-i beşer deryâ-yı dürr-i ıstıfâ
Kim sebüpdür mu'cizâtı âteş-i eşrâra su

Bütün beşeriyetin efendisi, kıymetli inci deryası olan Hz. Muhammed'in (AS) mucizeleri kötülerin ateşini su serpip söndürmüştür.

13/18

Dostı ger zehr-i mâr içse olur âb-ı hayât
Hasmı su içse döner elbette zehr-i mâra su

O'nun dostu yılan zehri içse âb-ı hayat olur. Düşmanı da su içse elbette yılan zehrine döner.

14/18

Hâk-i pâyine yetem dir ömrlerdir muttasıl
Başını daşdan daşa urup gezer âvâre su

Su ömrü boyunca ayağının toprağına ulaşayım diye başını taştan taşa vurarak avare avare gezer durur.