Divan şiirinin edasını dönüştüren Fuzuli'nin beyitleri ve anlamları
Divan şiirinin edasını dönüştüren Fuzuli'nin yazdığı beyitler, insanların hafızasında yer edindi. Onun yazdığı beyitler, nesilden nesile aktarılarak günümüzde de ezberlenip okunmaya devam etti. Edebiyatımızın en büyük şairlerinden Fuzuli'nin asırlardır dilden dile dolaşan beyitlerini ve anlamlarını derledik.
Önceki Resimler için Tıklayınız
Aşk derdiyle hoşem el çek ilâcımdan tabîb
Kılma dermân kim helâkım zehri dermânımdadır
Aşk derdiyle iyiyim tabip bana ilaç vermekten vazgeç; şifa kılma, asıl beni öldürecek olan zehir senin vereceğin o ilaçtır.
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhit olmuş gözümden günbed-i devvâra su
Bilmiyorum, dönen gök kubbe mi su rengindedir yoksa gözyaşlarım mı gökyüzünü kaplamıştır?
Bende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var
Âşık-ı sâdık benim Mecnûn'un ancak adı var
Bende Mecnûn'dan fazla âşıklık kabiliyeti var; asıl sadık âşık benim ama ne yaparsın bir kere Mecnûn'un adı çıkmış.
Suya virsün bâğbân gülzârı zahmet çekmesün
Bir gül açılmaz yüzün tek virse bin gül-zâre su
Bahçıvan boş yere zahmet çekmesin, gül bahçesini sele versin. O bin gül bahçesine su verse senin yüzün gibi bir gül açılmaz.
Dost bî-pervâ felek bî-rahm ü devran bî-sükûn
Dert çok hem-dert yok düşman kavî tâli' zebûn
Dost pervasız, felek merhametsiz ve zaman durmadan geçiyor; dert çok, dert ortağı yok, düşman güçlü, talih zayıf.
