Italo Calvino’nun Görünmez Kentler’inden 20 alıntı
İtalyan yazar Italo Calvino'ya göre bir kenti kent yapan şey, kapladığı alanın ölçüleri ile geçmişinde olup bitenler arasındaki ilişkidir. Bu bağlamda kaleme aldığı çift katmanlı romanı Görünmez Kentler'de, yaşam ve ölüm gibi temaları büyük bir incelik ve şiirsellikle işledi. Sizler için, her daim algıyı canlı tutan, yanlışa mahal vermeyen, Marco Polo'nun gezdiği şehirleri 'hatırında kaldığı' kadarıyla görebildiğimiz Görünmez Kentler'den 20 alıntı derledik.
"Her şeyin sırrı belki de hangi sözcüklerin söyleneceğini, hangi jestlerin yapılacağını, bunların sırasını ve ritmini bilebilmek."
Clavino, 15 Ekim 1923'te doğdu; 19 Eylül 1985'te, geçirdiği beyin kanaması sonucu İtalya'da yaşamını yitirdi. Calvino yaşamı süresince kurmaca yazarlığının yanı sıra gazete ve dergi yazarlığı da yaptı.
"Kitap bir alan; okur içine girmeli, dolanmalı, belki kendini kaybetmeli, ama belli bir noktada bir çıkış hatta birçok çıkış bulmalı. Kitap, dışarı çıkabilmek için bir yola koyulma olanağı."
II. Dünya Savaşı sonrası İtalyan kültürünün en önemli isimlerinden biri oldu. Birçok edebiyat ödülü kazandı. 1960 yılında yayınlanan Atalarımız adlı kitabında yer alan fantastik öyküleriyle uluslararası bir üne ulaştı.
"Doğru yolu bulmak için kaybolmak gerekir… Labirent, içine giren kaybolsun ve dolaşsın diye yapılır. Ama labirent, o aynı kişiye, yeni bir plan çizmesi ve labirentin gücünü yok etmesi için bir başkaldırıyı da düşündürür. Bunu başardığı takdirde insan labirenti yıkacaktır; onu boydan boya geçen biri için labirent yoktur."
Calvino'nun kitaplarla ilk tanışması 12 yaşındayken olur. Bu onun fantastik serüvenlere olan tutkusunun başlangıcıdır. Aynı dönemde mizah dergileri okumaya başlaması Calvino'yu çizgi roman çizmeye yöneltir. 16 ve 20 yaşları arasında kısa hikâyeler, tiyatro oyunları ve şiirler yazar. 1941'de liseden mezun olduktan sonra Torino Üniversitesi Tarım Fakültesi'ne yazılır. 1943'te Floransa Üniversitesi'ne transfer olur.
"Etrafında ne kadar karanlık var bunu bilmek istiyorsan, gözlerini kısıp uzak, zayıf ışıklara bakmalısın."
1972'de Görünmez Kentler'i yayınlar. Bu kitabın kahramanı, çeşitli hayali kentleri anlatarak yaşlı Kubilay Han'ı eğlendiren efsanevi Marco Polo'dur.
Yaşanmamış gelecekler geçmişin dallarıdır yalnızca: kuru dalları. "Bütün bu yolculuklar geçmişini yeniden yaşamak için mi?" diye sordu bu noktada Han. Şöyle de sorabilirdi aslında:
"Bütün bu yolculuklar geleceğini yeniden bulmak için mi?" Şöyle cevap verdi Marco: "Başka yer, negatif bir aynadır. Yolcu sahip olduğu tenhayı tanır, sahip olmadığı ve olmayacağı kalabalığı keşfederek."
