Kemalettin Tuğcu’dan 20 alıntı

Yayınlanma Tarihi: 18.10.2019 09:40 Güncelleme Tarihi: 18.10.2019 09:43

Kemalettin Tuğcu, kaleme aldığı 200'den fazla romanıyla edebiyat tarihine adını altın harflerle yazdırmış yazarlarımızdan biri. Ayaklarından engelli oluşu nedeniyle, uzun süreli eğitim görmedi; kendi kendini yetiştirdi. Henüz 13 yaşındayken şiir ve öykü yazmaya başladı. Özellikle, acıklı konuları ve melodramatik olay örgüleri olan romanlarıyla tanınan Kemalettin Tuğcu'dan ölümünün yıl dönümünde 20 alıntıyı sizlerle buluşturuyoruz.

1/20

Zaman geçti, yaşlandım. Anladım ki üzüntü ile güceniklik çok boş. İnsanlar ölüp giderler. Toprak sakat, sağlam, Arap, beyaz diye bir ayrım yapmaz. Hepsini yok eder. Geride kalan insanların anıları ve izleridir.

2/20

Meslek, bilgi ve silaha benzer. Gerektiği zaman kullanılır.

3/20

Çekinme, ağla. Buradaki ince duyguyu herkes anlamaz. İnsanın ağzından çıkan her sözün büyük bir değeri vardır.

4/20

Düşünmekle insan hiçbir müşkülünü halledemez. İnsan biraz oluruna bırakmalı.

5/20

İnsanları ihtiyaçlar birbirlerine bağlar. Arkadaşlık, yardımlaşma, bilgilerden faydalanma gibi. Bütün bunlar ortadan kalkınca arkadaşlık da sona erer.