Nurullah Genç'in Rüveyda adlı eserinden alıntılar

"Ben mehtabı arayan bir hayal bekçisiyim,
Ben sevda sokağının yoksul çiçekçisiyim,
Ben kor merdivenlere göklerle tırmanırım,
Kızgın güneş altında yemyeşil ıslanırım"

"Bu kaçıncı yalnızlık trenlerin ardında
Bin pare olduğum kaçıncı bozgun
Bir gün bu esrarlı hikâye biter
Erzurum garında, banklar üstünde
Kalem bana kızgın, kitaplar kızgın
Hasret katar katar uzayıp gider
İçimde bir figân her düdük sesi
Her vagon efkârlı bir uzun hava
Göçmen kuşlar hâlâ dönmedi geri
Kurumuş, evlerin karanfilleri
Ey Mona Lisa'nın kıskandığı el
Sihrine bir defa dokunmak için
Hep aynı şarkıyı söyleyip durdum
Başımı umutsuz taşlara vurdum"

"Havanın dumanlı
Vaktin dar olduğu bir zamanda
Bu sözü bir gül gibi bıraktın yüreğime:
"İçim içime sığmıyor!"
Şimdi sana dairim
Ölesiye tutkulu
Ölesiye şairim"

"Daha dokunmadan kurudu irem
çöllere bir türlü yağamıyorum
yeni bir koşunun başlangıcında
biraz deprem sonrası
biraz şehir hülyası
bir kalp yangınından geriye kalan
siyah gözlerine beni de götür
artık bu yerlere sığamıyorum."

"Tenha bir aleve dönüştürdüm yüreğimi bir anda
tutuşturmak istedim beni böyle umarsız
bırakıp gittiğin bu zalim şehri
yakamadım; gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında
yorgun ve güzel bakıyordu gözlerime, ıslak ve kırgın
en nazenin türleri açmıştı papatyaların
hatıralarınla virandı içim; kuşlar kanatıyordu gönlümü"