Yahya Kemal Beyatlı'nın en sevilen 50 şiiri
Yahya Kemal, sonsuzluk duygusunu şiirlerine etkili bir biçimde işleyen ve yansıtan Türk edebiyatımızın önemli simalarındandır. Usta kalem aynı zamanda Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin öncülerindendir. Dört Aruzcu'dan biri olan Beyatlı, sağlığında hiç kitap yayımlamamıştır. Vefat ettikten sonra ilk kitabı, "Kendi Gökkubbemiz" basılmıştır. İşte, günümüzde Yahya Kemal Beyatlı'nın en sevilen 50 şiiri...
Giriş Tarihi: 20.03.2024
11:54
Güncelleme Tarihi: 25.03.2024
12:00
ŞARKI - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
Kalbim yine üzgün seni andım da derinden, Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden! Üzgün ve kırılmış gibi en ince yerinden, Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden!
Senden boşalan bağrıma gözyaşları dolmuş! Gördüm ki, yazın bastığımız otları solmuş. Son demde bu mevsim gibi benzim de kül olmuş Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden
YAHYA KEMAL BEYATLI
TELAKKİ- YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
Yollarda kalan gözlerimin nûrunu yordum, Kimdir o, nasıldır diye rüzgârlara sordum, Hulyâmı tutan bir büyü var onda diyordum, Gördüm: Dişi bir parsın elâ gözleri vardı .
YAHYA KEMAL BEYATLI
MAHURDAN GAZEL - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
Gördüm ol meh dûşuna bir şal atıp Lâhûr'dan Gül yanaklar üstüne yaşmak tutunmuş nûrdan Nerdübanlar bûşiş-i nermîn-i dâmâniyle mest İndi bin işveyle bir kâşâne-i fağfûrdan
Atladı dâmen tutup üç çifte bir zevrakçeye Geçti sandım mâh-ı nev âyine-i billûrdan Halk-ı Sâ'dâbad iki sâhil boyunca fevc fevc Vâde'i teşrîfine alkış tutarken dûrdan Cedvel-i Sîm'in kenarından bu âvâzın Kemâl Koptu bir fevvâre-i zerrîn gibi mâhûrdan
YAHYA KEMAL BEYATLI
RİNDLERİN ÖLÜMÜ - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
Hafız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış; Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle. Gece; bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış Eski Şiraz'ı hayal ettiren ahengiyle.
Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde; Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter. Ve serin serviler altında kalan kabrinde Her seher bir gül açar; her gece bir bülbül öter.
YAHYA KEMAL BEYATLI
İSTİNYE - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
İstinye körfezinde bu akşam garipliği Bir mihnetin sonunda tesellî kadar iyi.
Hülya, serinleşen köyü, her an morartıyor; Sessiz gelen saat – başı sürdükçe artıyor.
Durgunlaşıp bir ayna kadar parlıyan suda, Dünyâ güzel göründü resimleşmiş uykuda.
Binlerce lâle serpili yüzlerce bahçeden Beş yüz yılın kadehleridir şimdi yükselen.
Eşsiz Boğaz! Şerefli hayâlin derindedir. Senden kalan o levhâda her şey yerindedir.
YAHYA KEMAL BEYATLI