Yunus Emre'nin en çok sevilen 15 şiiri
Anadolu mutasavvıfı ve halk şairi Yunus Emre; İslam'ın sabır, kanaat, hoşgörü, cömertlik, iyilik, fazilet değerlerini benimsemeye yönelik telkinleriyle yüzyıllardır insanlığa ışık saçmaya devam ediyor. Allah ve insan sevgisini, dostluğu, kardeşliği, merhamet ve yardımlaşmayı öğütleyen şiirleri, yüzyılları aşarak günümüze kadar ulaştı. Sizler için "Yunus Emre'nin en çok sevilen şiirlerini" derledik.
"Acep şu yerde varm'ola
Şöyle garip bencileyin
Bağrı başlı gözü yaşlı
Şöyle garip bencileyin
Gezdim Urum ile Şam'ı
Yukarı illeri kamu
Çok istedim bulamadım
Şöyle garip bencileyin
***
Bir garip ölmüş diyeler,
Üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar,
Şöyle garip bencileyin
Hey Emre'm Yunus biçâre
Bulunmaz derdine çare
Var imdi gez şardan şara
Şöyle garip bencileyin
"Bana namaz kılmaz diyen
Ben kılarım namazımı
Kılarısam kılmazısam
Ol Hak bilir niyazımı
Hak'tan ayrı kimse bilmez
Kafir *müselman kimdürür
Ben kılarım namazımı
Hak geçirdiyse nazımı
*Müselman: Müslüman
***
Dost isteyen gelsin bana
Göstereyim dostu ona
Budur sözüm önden sona
Ben bilirim kend'özümü
Yunus şimdi söyle sözün
Münkir ister istemesin
Pişir kurtar kendi özün
Arifler tatsın tuzunu"
"Erenlerin gönlünde o sultan dükkan açtı,
Nice bizim gibiler onda konarak göçtü.
Cümle erenler uçtu, dağlar, yazılar geçti,
Aşk kazanına düştü, orda kaynadı pişti.
Bu dünyanın meseli, benzer murdar gövdeye,
İtler murdara üşdü, Hak dostu kodu kaçtı.
Aşık mı diyem ona, canını terketmedi,
Aşık ona diyeler, *melamet dile düştü.
*Melamet: Kınamak, kötülemek, ayıplamak
Yine esridi Yunus, Taptuk yüzün görelden,
Meğer onun gönlünden bir *cur'a şerbet içti."
*cur'a: bir yudumluk, bir içimlik.
"Gafil olma aç gözünü, haline bak öleni gör,
Kürelik etme dünyada, yazıkların dileni gör.
Nice yatıp da düşeni, yılan çıyan üşüşeni,
Kemikleri çürüyeni, mezarında yatanı gör.
Kimi ah edip kılar zarı, günahtır elinde varı,
Göçmüş yatar kara yeri, miskînleri güleni gör.
Sorma halin kimisine, varma Irahman'sızına,
Kimisine gövdesine ulaşıp yen yolanı gör.
Hanı Muhammed Mustafa, hüküm etti Kâf'dan Kâf'a,
Dünya kime kıldı vefa, aldanıp da kalanı gör
Aldanma mala davara, kulluk eyle Hakk'a yara,
Sevgi ile bile vara, baki yoldaş olanı gör.
Yunus bu sözleri çatar, halka marifetin satar,
Kendisi ne kadar tutar, söylediği yalanı gör."
"İlim ilim bilmektir,
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin,
Ya nice okumaktır.
Okumaktan mani ne?
Kişi Hakkı bilmektir,
*Çün okudun bilemedin,
Ha bir kuru emektir.
*Çün: Zira, çünki, madem ki
***
Dört kitabın manisi,
Bellidir bir elifte,
Sen elifi bilmezsin,
Bu nice okumaktır?
Yunus der ki: Ey hoca,
Gerekse var bin Hacca,
Hepisinden iyice,
Bir gönüle girmektir."
