Hız ve haz çağında insan
Modern dönem her şeyin ulaşılabildiği ama her şeyden mahrum olduğumuz bir zaman dilimini ifade ediyor. Hazır paketler halinde yaşam süren insanlık, fikirlerini başkalarının düşünceleri üzerinden sağlıyor. Bu durum ortaya düşünceden, sanattan ve tüm güzel hasletlerden uzak bir yaşantı biçimi çıkardı. Dolayısıyla modern insan zamanla hız ve haz arasındaki bir döngü içerisinde sıkıştı.
◾ İnsanlık tarihi boyunca her çağ kendisinden bir evvelki dönem ile kıyaslanır. Maziye duyulan bitmeyen bu özlem esasında bir yaşantı tarzına duyulan hasreti de ifade eder.
◾ Sanayi devrimi ile olgunlaşan ve Darwinizm ile fikirsel manada bir ekol haline gelen modern çağ sistematiği peşi sıra ön kabulleri de getirir.
(X) Kapitalizm klasik üretebilir mi?
◾ Yirminci yüzyıl insanlık için bir yıkım ve ardından tarihte görülen en hızlı teknolojik ilerlemeyi getirdi. Asırlar boyunca biriken ilerlemeci zihniyet adeta bu çağda ete kemiğe büründü.
◾ Teknoloji o kadar hızlı gelişti ki insanın yapabildiği her marifet için bir icat boy göstermeye başladı. Bu da akıllara "insan artık ne yapacak?" sorusunu getirdi.
(X) Her gün güncellenen varlık: Modern İnsan
◾ Modern anlayış ile düşünce, sanat ve tüm insanı insan yapan güzel hasletlerden hızla uzaklaşmaya başlayan bu prototip nihayetinde kendisini bir hız ve haz döngüsünde buldu.
(X) Yeni dünya düzeni nasıl kuruldu?
◾ Bu durum öyle bir gerçeklik boyutuna ulaştı ki insanlık tarihi hor görülmeye, modern dönemlere gelinene kadar yapılan tüm kazanımlar küçümsenmeye başlandı.
◾ Bu aymazlık modernliğin kökünü ve hüviyetini oluşturduğu gibi ortaya köksüz nesiller ve düşüncesiz sistemler çıkmasına da sebep oldu.
◾ Otomobil ile hakiki manada hız kavramını idrak eden insanlık düşünce de ise bu mefhumu zihinde yaşamaya başladı. Kurgusal bir zihin yerini hızla sürate bıraktı.
