Hüzün yılı nedir? Hüzün yılında yaşanan olaylar...
Müslümanlar, müşriklerin boykotundan selametle çıksa da onların bu sevinci uzun sürmedi. Risaletin onuncu yılında Peygamber Efendimizi himaye edip destekleyen iki yakını vefat etti. Allah Resulü o kadar üzülmüştü ki bu seneye hüzün yılı adı verildi. Peki, hüzün yılında yaşanan olaylar nelerdir? Peygamber Efendimiz hüzün yılında kimleri kaybetmiştir?
📌Hüzün yılı, Miladi 620 yılına denk gelen peygamberliğin onuncu senesine verilen isimdir. Allah Resulü'nü (sav) himaye eden, destek veren iki yakınının vefatı O'nu çok üzdü. Bu yakınları amcası Ebu Talib ve eşi Hz. Hatice idi.
➡ Peygamber Efendimiz sekiz yaşındayken dedesi Abdulmuttalib vefat edince amcası Ebu Talib, O'nu himaye altına aldı ve eşi Fatıma binti Eset ile birlikte koruyup kolladı.
➡ Allah Resulü, 25 yaşında Hz. Hatice ile evleninceye kadar amcası Ebu Talib'in evinde kaldı.
📌Ebu Talib, Kureyş'in önde gelen isimlerindendi. Sözü dinlenir, kendisine çokça saygı duyulurdu. Allah Resulü'nü kendi çocuklarından çok sevmiş, iyi yetişmesi için çaba sarf etmişti.
➡ Ebu Talib, Peygamber Efendimiz olmadan sofraya oturmaz, O'nu göremeyince "Durunuz! Evladım gelsin!" derdi.
➡ Ebu Talib'in eşi Fatıma binti Eset de Hz. Peygamberin (sav) üzerine titrer, kendi çocuklarından önce O'nu yedirirdi.
Bu hanım sahabe vefat ettiğinde, Resulullah (sav) kendi hırkasını ona kefen yapıp gözyaşı döktü. Sahabeler şaşkın gözlerle bakınca "Amcam beni yanına aldığı zaman, himayeye muhtaç bir çocuktum. Yengem, kendi çocuklarından önce beni doyururdu. Kendi çocuklarından önce benim saçlarımı tarardı. O benim ikinci annemdi." buyurdu.
📌Müddesir suresinin inmesinden sonra Peygamber Efendimiz (sav) İslam'ı ilk kez tebliğ etmeye başladı. "Kalk, uyar" emri peygamber olarak tevhid dinini ve Allah'ın mesajlarını insanlığa tebliğ etmekle görevlendirilişinin ilânıydı. Resûlullah (sav) bu emri aldıktan sonra insanları tevhid dinine çağırmaya başladı. Son nefesine kadar da bu görevini sürdürdü.
(x) Müddesir suresinin tefsiri 📙 ve meali 🔊
➡ Hicr suresinin 94. ayeti "Ey Muhammed! Artık, sana buyurulanı açıkça ortaya koy, müşriklerden yüz çevir." nazil olduktan sonra açık davet başladı.
➡ Ebu Talib, oğlu Hz. Ali'nin Müslüman olduğunu duyunca Peygamber Efendimizin yanına geldi. Resulullah (sav), amcasına Allah'ın elçisi olduğunu ve bütün insanlara peygamber olarak gönderildiğini söyledi. "Aynı zamanda bu din, İbrahim'in de dinidir." buyurdu ve amcasını da İslam'a davet etti. Fakat Ebu Talib, muhtemelen Kureyş nezdinde itibarını düşünerek, "Ben atalarımın dininden dönmeyeceğim" dedi.
➡ Bununla birlikte yaşadığı sürece oğlu Ali'ye Hz. Peygamber'in yanında olmasını, desteklemesini söyledi.
Ebu Talib kendisinin atalarının dinini bırakmayacağını ama ömrünün sonuna kadar yeğenini koruyacağını belirtti. Ehli sünnet inancına göre, Müslüman olmamakla O'nu desteklemiş, müşriklere karşı korumuştur.
📌 Müşrikler üç kez Ebu Talib'in yanına gelip Peygamber Efendimizi kendilerine teslim etmesini istedi. Her defasında da onları başından savarak Allah Resulü'nü korudu.
➡ Resulullah (sav) kavminin düşmanca tutumunu öğrendiği zaman şöyle buyurdu: "Ey amca, Allah'a yemin ederim ki eğer bu işi bırakmam için güneşi sağıma, ayı da soluma koysalar, Allah onu meydana çıkarana ya da o yolda helak oluncaya kadar onu bırakmam,"
➡ Ebû Tâlib, bunun üzere O'na "Kardeşimin oğlu git, istediğini söyle, Allah'a yemin olsun ki seni asla kimseye teslim etmem." dedi.
📌 Müşrikler, Müslümanları yolundan çevirmek için vahşete varan işkencelere maruz bırakıyordu. Zulümlerini gün geçtikçe artırıyorlardı.
➡ Varlıklı insanlara dokunmaya güç yetiremeseler de İslam'ı kabul eden köleleri kavurucu sıcakta çırılçıplak kumlara yatırıp, vücutlarını kızgın demirle dağlıyorlardı. Hz. Ebu Bekir, bu kişileri korumak için sahiplerinden satın alarak azat ediyordu.
➡ Peygamber Efendimiz (sav), Müslümanların kuvvet bulması için "Ya Rabbi! İslamiyet'i Ömer bin Hattâb veya Amr bin Hişâm (Ebû Cehil) ile teyit et" şeklinde dua ediyordu.
➡ Allah Resulü'nün duasının kabul olup Hz. Ömer ve Hz. Hamza'nın da Müslüman olmasıyla İslam daha da kuvvetlendi.
Bir defasında Hz. Ebû Bekir'in de ısrarıyla Müslümanların Kâbe önünde topluca namaz kılma gayreti müşriklerin hücumuyla önlenmek istendi. Bu olayda Hz. Ebu Bekir dahil bazı Müslümanlar ölümden döndüler.
Risaletin altıncı yılında önce Hz. Hamza, daha sonra Hz. Ömer'in Müslüman olmasıyla Kâbe'de iki saf olarak ilk defa açıkça ve topluca namaz kılındı.
(x) 📚 Peygamber Efendimizin maruz kaldığı musibetlere karşı tavrı
