Peygamber Efendimizin diğer ülkelere gönderdiği elçiler

Peygamberimizin elçileri, ashabın en seçkinlerindendi.

➡ Hz. Peygamber, Yemen'e, Mısır'a ve Suriye taraflarına elçiler gönderdi. Bu elçiler arasında Dihye bin Kelbi, İstanbul'a geldi. Üzerinde Peygamber Efendimizin (sav) mührünün bulunduğu mektup ile Bizans imparatorunu İslam'a davet etti.

➡ İran hükümdarı Kisra ise Peygamber Efendimizin mektubunu yırtmasıyla musibete uğradı. Fakat bu daveti iyi karşılayanlar da vardı.

📌 Yüce Allah, Maide suresinin 67. ayetinde "Ey peygamber! Rabbinden sana indirileni tebliğ et! Eğer bunu yapmazsan O'nun mesajını iletmemiş olursun. Allah seni insanlardan koruyacaktır. Şüphe yok ki Allah kâfirler topluluğunu hidayete erdirmez." buyurmuştur.

📌 İlahi emrin neticesinde Hz. Peygamber yaşamı boyunca, Allah'ın buyruklarını hiç duraksamadan insanlara anlattı.

➡ Peygamber Efendimizin çevre ülkelerdeki devlet büyüklerine gönderdiği mektuplar da işte bu ilahi emrin neticesidir. Nitekim İslam, tüm insanlığa indirilen yüce dindir.

Fikriyat Kur'an-ı Kerim uygulamasından Maide suresini dinlemek için tıklayın

➡ Tarih, ahbâr (rivayet), şiir, nahiv (söz dizimi) ve lugat âlimi İbn Hişam der ki: "Resulullah aleyhisselâm, ashabından bazılarını hükümdarlara gönderdi ve yazdırıp ellerine verdiği mektuplarla, onları, İslamiyet'e davet etti. En güvenilir bir zat, bana söyledi. O da, "Bana, bildirildiğine göre, dedi, Resûlullâh aleyhisselâm, Hudeybiye günü, umre yapmaktan alıkonulduktan sonra, bir gün ashabının yanına varıp: 'Ey insanlar! Şüphe yok ki, yüce Allah, beni, rahmet olarak ve herkese gönderdi. Havarilerin, İsa b. Meryem'e karşı muhalefette bulunduktan gibi, siz de, bana karşı muhalefet etmeyiniz!' buyurdu.

Ashab "Yâ Resulallah! Havariler, nasıl muhalefette bulundular?" diye sordu. Resulullah: "Benim, sizi davet etmiş olduğum vazifeye, O da, onları, davet etmişti. Onun, yakın yere gönderdiği kimseler, gitmeğe razı oldular ve selâmeti buldular. Uzak yere göndermek istediği kimseler ise, oralara kadar gitmek istemediler, güçsündüler, yüksündüler. İsâ da bunu, Allah'a arz ve şikâyet etti. Yüksünenlerden her biri, gönderilecekleri milletlerin dilini konuşur oldukları halde, sabaha çıktılar!" buyurdu.

(İbn İshak, İbn Hişam - Sıre c. 4, s. 254)

➡ İslam'ın Arap yarımadası dışında, diğer ülkelerde duyurulması, tebliğ edilmesi anlamında elçiler ile gönderilen mektuplar önemliydi.

➡ Hem fetihler yoluyla hem de bu elçiler yoluyla İslam, kısa zamanda diğer ülkelere yayıldı. Bu bir tebliğ metoduydu.

📌 Elçi olarak gönderilen sahabelerin yanında, Efendimizin (sav) mührünü taşıyan mektup bulunurdu.

➡ Mektuplar besmele ile başlar ardından gönderenin adı ve hitap edilen kişinin ismi yazılırdı. Sonrasında Allah'a hamd ü senalarda bulunulur akabinde asıl konudan bahsedilirdi.

➡ Mektubu alan kişi Müslüman ise es-selamü aleyke (Allah'ın selamı senin üzerine olsun) gayrimüslim ise "es-selamü ala men'ittebea'l Hüda" (Allah'ın selamı, hidayet yolu üzerinde bulunan üzerine olsun) ifadesi yer alırdı.

➡ Yazının en sonunda "Allâh-Resûl-Muhammed" yazılı mühür yer alırdı. Bazen katibin adına da rastlanırdı.