Çiçeklerin nazik bahçıvanı Monet'in bahçesi

Monet'in getirdiği yenilikler pek çok sanatçı üzerinde etkili oldu. Üslubu hızlı, görünür fırça darbeleri ve parlak renklerle karakterizeydi. Yapıtları genellikle stüdyosunda tamamlandı. Monet'in resimlerinde boya ile maddi bir yüzey vardır. 1859'da Paris'e resim çalışmaya giden Monet, bütün karşıt önerilere rağmen çalışmalarını hem Charles Jacques'in atölyesinde, hem de Pissarro'yu tanıdığı Académie Suisse'de bağımsız olarak sürdürdü. 1862'de Paris'e yeniden gelişinde yaşamı boyunca dost kalacağı Frédérick Bazille, Pierre-Auguste Renoir ve Alfred Sisley'le tanıştı.

Bu yıllar Monet için zorlu yıllardı. Bağımsızlığını ve isyancı karakterini onaylamayan ailesi her türlü yardımı kesmişti. O yıllarda aldığı tek yardım sanatçı arkadaşlarından özellikle Gustave Courbet ve Bazille'den gelmekteydi. 1866'da kız arkadaşı Camille Doncieux'un tam boy portresini yaptı ve iyi eleştiriler aldı.

Claude Monet, Fransız Empresyonizmi'nin kurucularından biriydi ve bütün sanat yaşamı boyunca bu üslubun temsilcisi olarak kaldı. Gerçekte Salon'da sergilendikten sonra Empresyonist (izlenimci) akıma adını Monet'nin Empresyonizm: Gündoğumu adlı bir tablosu verdi. Monet açık havada resim yapma yöntemine, manzaraya resmin ana öznesi olarak odaklanmaya ve ışığın özelliklerinin resimdeki ifadesini aramaya kendini adadı. Yapıtları herhangi bir anlatıdan bilinçli olarak uzak durdu. Bunun yerine güneş ışığını ve gölgelerin yarattığı etkileri renkle ifade etme üzerinde yoğunlaştı.

İnsan figürünü ve insan yapımı nesneleri betimlemekten tamamıyla kaçınan geç dönem yapıtları özellikle Empresyonizm kuramını temsil eder. Erken dönem yapıtlarının konuları, şehirden sokak görüntüleri, sanayileşme manzaraları ve plajlardaki, bahçelerdeki Parisliler 'in yaşamlarından enstantanelerdir.