Arama
Sinemanın temel kavramları 🎬
Sinema kültürü, birden fazla sanat disiplininin içinde kendine yer bulmuş bir iletişim aracı olarak karşımıza çıkar. Bu iletişim aracını doğru algılamak, sinematografik unsurları profesyonel şekilde kullanmak bu alanda ilerlemenin önemli unsurudur. Bunun da önceliği, sinemaya yönelik kavramların doğru bilinmesinden geçer. İşte sinema alanında çalışan öğrenciler, eğitimciler ve sinemayla ilgilenenlerin bilmesi gereken temel kavramlar...
İki nesne arasına çekilen, 'Hayali çizgi' olarak da bilinen bu kural, izleyici perspektifinin tutarlılığını güvence altına alır. Bu iki nesne karşılıklı konuşan iki kişi olabileceği gibi iki bina arasında da çekilebilir, iki gezegen arasında da çekilebilir. Temelde, bir sahne çekilirken, kameralar bu hayali çizginin sürekli tek bir tarafında kalmalıdır aksi takdirde izleyici yönünü şaşırabilir.
30 derece kuralı
Bir başka kamera açısına kesme yapıldığında kameranın önceki açıdan en az 30 derece farklı olmasını şart koşan, devamlık adına uygulanan bir kural. Eğer bu kurala uyulmazsa izleyicide sanki kamera biraz sıçramış gibi bir şok etkisi yapabilir.
Sahneye koyucunun belli bir oyun için oyuncuları düzene alması ve onları oyuna uygun bir uyum içine sokması için yaptığı hazırlık, çalışma.
Ters Ninja Kanunu, senaryolarda kullanılan bir klişedir. "Filmlerde ne kadar çok rakip varsa, o rakipleri ortadan kaldırmak o kadar kolaylaşır." formülüne sahip bir kuraldır. Yani filmde kötü adamların sayısı ne kadar fazla ise kahramana zarar verme olasılıkları o kadar düşüktür. Eğer kahramanın karşılaştığı düşman bir tane ise, bu savaş, kavga veya mücadele çok uzun sürer. Teke tek savaşlarda, kahramana kötü adam tarafından zarar verilme ihtimali çok yüksektir. Genellikle kovboy filmleri, Uzak Doğu dövüş filmleri, çizgi romanlar ve her türlü macera filminde karşılaşılabilecek olan bu klişe, pek çok örneğini görebileceğimiz bir senaryo öğesidir.
Mizansen ve sinematogrofinin en önemli parçalarından biri olan "Bloklama", yönetmenler tarafından oyuncuların duracakları ve hareket edecekleri yerleri belirlemek, kafalarında bir plan çizmek için, oyuncular yerine bloklar (kutular) kullanalarak bir hareket yolu çizmesidir.
Kısacası açıklamak gerekirse "Bir sahnede bir silah varsa mutlaka patlamalıdır." kuralı olarak da bilinen, kendini tekerrür eden sahnelerin varoluş kuralıdır. Ünlü Rus yazar Anton Çehov, "İlk bölümde duvarda asılı bir tüfek olduğunu söylüyorsanız, ikinci ya da üçüncü bölümde o tüfek patlamalıdır. Eğer patlamayacaksa o tüfek orada asılı olmamalıdır." der. "Çehov'un Silah"ı olarak isimlendirilen bu kural, sinema anlatıları için de geçerlidir. Bu prensibi daha da genelleştirecek olursak, eğer bir yönetmen filminde bir şey göstermeyi ya da söylemeyi seçtiyse, bu bir amaca hizmet etmelidir. Örneğin: Masada silah varsa mutlaka kullanılır. Oyuncunun elinde silah varsa mutlaka ateş edilir. Duvarda tüfek varsa mutlaka patlar. Eğer havuzda bir gariplik varsa, havuzda mutlaka garip bir olay olmuştur.