Doğu'nun ilk kuduz tedavi merkezi; Dârü’l-kelb Tedavihanesi

Sultan II. Abdülhamid tarafından 1887'de Demirkapı'daki Mekteb-i Tıbbiye-yi Şahane içinde kurulan Dârü'l-kelb Tedavihanesi dünyanın üçüncü, Doğu ülkelerinin ise ilk kuduz tedavi merkezi olmuştu.

Salgın hastalıklar, tarihsel süreç içinde insanlığın en büyük afetlerinden oldu. Bu hastalıklar içme suyundan, yemeklerden, hayvanlardan ve insandan insana geçmek suretiyle topluma büyük etkileri olmuş, kitlelerin sosyal, ekonomik ve psikolojik olarak sıkıntılarına sebebiyet verdi.

19. yüzyılda da insanlığı en çok tehdit eden salgın, köpek ısırması sonucu ölümlere neden olan kuduz hastalığıdı. O dönemde, kuduz hastalığının tedavisi için ısırılan bölgeye kızgın demir ile dağlama yöntemi kullanılmışsa da olumlu sonuçlar pek alınamamıştı.

Paris'te 1885 yılına önemli bir gelişme yaşandı. Fransız bilim adamı Pasteur, icat ettiği ilacı, 14 yerinden ısırılan 9 yaşındaki bir çocukta uygulayıp 10 günün sonunda başarılı neticeler alarak dikkatleri üzerine çekti.

Olay, akademik çevreler tarafından duyulsa da, kuduzun aşısı olabileceğine tıp otoriteleri destek vermedi. Fransa hükümetinden de destek alamayan Pasteur'e sadece bir kişi el uzattı. O da zamanın Osmanlı padişahı Abdülhamid'di.

Bu başarısı dünya ve Osmanlı basınında da yerini almıştı. Yeni tedavi yönteminden haberdar olan Sultan II. Abdülhamid Han, konuya hassasiyet göstererek, tıp dünyasında bu icadın yankılarını yakından incelemeye başlamıştı.