Haçlılar, İstanbul’u nasıl istila ettiler?
Geoffroi de Villehardouin, 4. Haçlı Seferi sırasında İstanbul'a gelen şövalyelerden biriydi. Sefer süresince önemli olaylara tanık olmuş, kendi zamanının en önemli tarihçilerinden biri sayılmıştı. Bizans ile Franklar arasında yaşanan gelişmeleri kaleme aldığı kroniğinde anlatmış, Haçlılar'ın İstanbul'u nasıl istila ettiğini yazmıştı.
4. Haçlı Seferi sırasında Konstantinopolis'e gelen şövalyelerden biriydi Geoffroi de Villehardouin.
Yazdığı kronikte Kutsal Topraklar'a ulaşmadan Bizans'ın başkentini istila etmekle sona eren seferin macerasını birebir yaşamış biri olarak anlatır.
Ancak Haçlı Seferi'nin en başından beri elçi, konsil üyesi ve askeri lider olarak teşkilatlanmadan sorumlu olan Villehardouin, İstanbul'un istilası sırasında seferi tamamlayan komutanları savunur.
Bununla birlikte Adriyatik'ten hareket etmeden önce bir Hristiyan toprağı olan Zara Adası'nı yağmalamanın iyi bir şey olmadığını önyargısız bir şekilde ve gizlemeden ifade eder.
Kendi zamanının en önemli tarihçilerinden biri sayılan Villehardouin, sefer sırasındaki gözlemlerini ve İstanbul'daki Latin Krallığı'nın kuruluşunu De la Conquete de Constantinople isimli kroniğinde anlatır.
Kroniğini epik bir dille yazmayı tercih eden seyyah, Frenk askerlerini tanrının emrini uygulamaya gelen seçkinler olarak tanımlar. Sefere devam etmeyi bırakan Latinleri temsil edercesine kendisi de Hac yolcusu olmasına rağmen Haçlıların istila gibi bir niyeti olduğundan hiç bahsetmez.
Villehardouin, sefer boyunca Frankler arasında önemli sahnelere de tanık olmuştur.
Örneğin Haçlıların Kutsal Topraklar'a taşınmasının pazarlığını yapmak için Venediklilerle daha sonra Konstantinopolis'te oğlu Aleksios'un verdiği sözleri tutacağını açıklamasını istemek üzere İmparator II. İsaakios'la görüşmek için görevlendirilmiştir.
Geoffroi de Villehardouin, şu sözleri kaleme almıştır:
"Bizanslılar bu meydan okumayı inanılmaz bir olay ve büyük bir saygısızlık kabul etti. Hiçbir zaman hiç kimsenin imparatora kendi sarayında meydan okuma cüretini göstermediğini söylediler. İmparator Aleksios ve daha önce onlara güler yüz gösteren birçok Bizanslı elçilere surat astı.
