Arama
Işık Doğu'dan yükselir dedirten 5 Müslüman düşünür ve en ünlü eserleri
Işık, İbn Tufeyl'in "Hayy bin Yakzan" eserindeki kullanımı ile "nur", Doğu'dan yükseldi. İlimin tohumları orada atıldı. O sırada birçok Batılı yazar bu coğrafyada yetişen filozofları idrak etmekle meşguldü. Descartes, Spinoza, Goethe, Kant gibi birçok isim, Doğulu filozofları feyz aldı. İnsanlığa miras bıraktıkları en büyük eserleriyle düşünce tarihine yön veren beş Müslüman düşünür ve en ünlü eserlerini derledik.
Küçük ve büyük kan dolaşımını birbirinden ayıran âlim olarak bilinen İbn-i Sina, yasak olmasına rağmen kadavralar üzerinde de çalıştı.
Batılı kaynakların "Hâkim-i Tıb", diğer bir deyişle "Hekimlerin Piri ve Hükümdarı" olarak nitelendirdikleri İbn-i Sina'nın bin yıl önce kaleme aldığı Küçük Tıp Kanunu (El Kanun El-Sağir fi't Tıbb) İbn-i Sina'nın 14 ciltlik tıp ansiklopedisidir.
Arapça yazılmış olan eser 1025 yılında tamamlanmıştır. Eserin içeriği İbn-i Sina'nın kendi deneyimlerine, Orta Çağ İslam tıbbına, antik Yunanlı hekim Galen'in yazılarına, antik Hint tıp geleneğinin hekimlerinden suşruta ve Çaraka'ya ve antik Arap ve Pers tıp geleneklerine dayanmaktadır. Eser sıklıkla tıp tarihindeki en ünlü eserlerden birisi olarak adlandırılır.
Modern tıbbın kurallarını belirleyen İbn-i Sina'nın 276 esere imza attığını ve birçok eserinin, yüzyıllar sonra dahi birincil kaynak olarak okutulduğunu biliyor muydunuz? Ya da İbn-i Sina'nın, ilaçların tesirlerini ve güçlerini tecrübe ile kıyaslama yaparak belirlediğini?
İbn-i Sina, çoğu fizik, astronomi ve felsefeyle ilgili olarak 150 civarında eser yazdı. Baş yapıtlarından biri ise El-Kânûn Fi't-Tıbb oldu. Eser, yüzlerce yıl Asya'da, Avrupa'da tıp fakültelerinin ders kitabı olarak okutuldu.
İbn-i Sina'nın El-Kanun fi't-Tıb kitabında geçen bitkileri okumak için tıklayınız...
"İyiliğin şartı beştir: Tez olmalı, gizli olmalı, gözde büyütülmemeli, sürekli olmalı ve yerini bulmalı."
Farabi'nin, Türkistan'ın Fârâb şehri yakınlarındaki Vesiç'te yaklaşık 871-72 yılında doğduğu sanılmaktadır. Latin Orta Çağı'nda "Alfarabius" ve "Abunaser" diye anılır.
Farabi, İslam Altın Çağı'nın en önemli isimlerden biridir. Farabi yüksek öğrenimini Bağdat'ta tamamladı, zamanın ünlü bilginlerinden ders aldı. Aristoteles'in ve Platon'un eserlerini inceledi, bu iki filozofun felsefelerini İslam'la bağdaştırmaya, bu sayede İslam dinine felsefi bir nitelik kazandırmaya çalıştı.
Maddi servete değer vermeyen, şöhret ve gösterişten nefret eden, ruh ve ahlak temizliğini her şeyin üstünde tutan bir zâhid idi. İlim ve sanat adamlarına büyük değer vermesiyle tanınan Seyfüddevle, filozofa ikram ve ihsanda bulunmak istemişse de Farabi günlük ihtiyacını karşılayacak dört dirhem gümüş paradan başkasını kabul etmemiştir.
"Sen mi daha bilgilisin, Aristo mu?" diye soranlara, "Eğer Aristo'ya yetişseydim onun en seçkin talebelerinden olurdum" diyerek kendinden beklenen ölçülü davranışı göstermiştir.
Farabi felsefeye mantık ile başlayıp metafizik üzerinde durdu; felsefenin dil, siyaset, doğa, zihin ile ilgilenen dallarında eserler verdi; müzik aletleri geliştirdi, müzik ve psikoloji konularında yazdı. İslam felsefesinin gelişmesini ve korunmasını sağladı,
İlk Çağ Yunan-Latin eserlerinin Arapça tercümelerinden yararlanmak zorunda kalan ve kendisini Alpharabius ismiyle anan Batılı Orta Çağ düşüncesini etkiledi. İdeal Devlet bilinen 103 eserinden sonuncusudur ve Farabi'nin felsefesini tüm açılardan yansıtır. Eserde İlk Var Olan'ın nitelikleri, diğer varlıkların nasıl meydana geldiği, varlıkların dereceleri, bunun organlardaki karşılığı, bir beden gibi işleyen şehri/toplumu yönetecek kişinin nitelikleri, şehir/toplum türleri, her birinin güçlü ve zayıf yanları ele alınır.
Kitabı incelemek ve satın almak için tıklayınız…