İslam uygarlığındaki astronomi çalışmaları

Toledo Tablolaları, ayın, güneşin ve gezegenlerin hareketlerini takip etmekte kullanılan astronomik bir çizelgedir ve adını Müslüman İspanyası'ndaki Toledo şehrinden almıştır.

Çizelgeler, Avrupa'da Arzachel olarak bilinen Al-Zekâlî tarafından dokuzuncu yüzyılda çizilmiştir.

Müslümanlar tarafından 300 yıl boyunca yönetilen İspanya'nın Toledo şehri, dünyanın astronomi ve bilim merkeziydi.

Halife Memun, gökbilimcilerin birlikte çalışabilmeleri için Bağdat'ta hükümet tarafından finanse edilen bir gözlemevi kurmuştur.

Halife Memun'un gözlemevindeki bilim insanları, güneş apojesinin, (güneş Dünya'dan en uzak olduğu nokta) zaman içinde değiştiğini keşfetmişlerdir.

Günümüzde, güneş apojesinin galaksimiz ile birlikte hareket eden solar sistemi nedeniyle değiştiğini biliyoruz.

1263 yılında inşa edilmiş olan İran'ın kuzeyindeki Meraga gözlemevinin kütüphanesinde 40 binden fazla kitap bulunuyordu.

Gökbilimci Jamal ad-Din, 1267 yılında Çin'e giderek, gözlemevinde kullanılan aletleri tanıtmıştır.

Bugün İran'da hala Meraga gözlemevinin temelleri görülebilir.

15'inci yüzyıl gökbilimci ve matematikçi Uluğ Bey, Sultan olduğu dönemde Semerkant'ta (şimdiki Özbekistan) bir gözlemevi kurmuştur.

Uluğ Bey, bir yılın 365 gün, 6 saat, 10 dakika ve 8 saniye (günümüzde kabul edilenden 62 saniye daha fazla) olduğunu hesaplamıştır.

Dokuzuncu yüzyılda, Abbas Kasım İbn Firnas evine yıldızları ve gezegenleri incelemek için camdan bir gökevi inşa ettirmiştir.