Arama
Osmanlı padişahlarının mezarları nerede?
Osmanlı İmparatorluğunu 1299-1922 yılları arasında yöneten 36 padişahtan ilk altısının kabrinin Bursa'da; son padişah VI. Mehmet Vahdettin'in Şam'da; diğer 29 padişahın kabrinin ise İstanbul'da olduğunu biliyor muydunuz? İşte Osmanlı'yı yöneten padişahların İstanbul'da bulunan türbeleri…
Sultan İbrâhim (Silsilenâme-i Osmâniyye , İÜ Ktp., nr. 9366, vr. 24a)
18. Osmanlı padişahı (1640- 1648), şair, I. Ahmet ile Kösem Sultan'ın oğlu, II. Osman ile IV. Murat'ın kardeşi IV. Mehmet ile II. Süleyman ve II. Ahmet'in babasıdır. İdam edilmiştir.
Mezarı Ayasofya Camisi ön duvarı bitişiğindeki amcası I. Mustafa'nın 17 sandukalı türdeşindedir.
Sultan Birinci İbrahim, uzun boylu, kuvvetli vücutlu ve kumral sakallıydı. Annesi onun yetiştirilmesi için çok gayret göstermişti. Sultan Birinci İbrahim, çok cömert ve lütufkâr bir padişahtı. Fakirlere ve kimsesizlere yardım etmeyi çok severdi. Çıkardığı fermanlarla açlık ve kıtlığın önlenmesine çalıştı. Saltanatı sırasında, annesi Kösem Sultan'ın etkisinde çok kaldı. Sekiz yıl dokuz ay padişahlık yaptıktan sonra, 18 Ağustos 1648 tarihinde, boğularak öldürüldü.
IV. Mehmed
19. Osmanlı padişahı (1648- 1687), avcı, şair, Sultan İbrahim ile Hatice Turhan Sultan'ın oğlu, II. Süleyman ile II. Ahmet'in kardeşi, II. Mustafa ile III. Ahmet'in babasıdır.
Mezarı, Eminönü'nde Yenicami arkasındaki annesine ait 45 sandukalı büyük türbededir.
Sultan Dördüncü Mehmed, orta boylu, beyaz tenli ve yanık çehreliydi. Ata çok bindiği için vücudu öne eğikti. Annesi onu çok iyi yetiştirdi. İyi bir tahsil gördü. Babası Sultan İbrahim'in öldürülmesi üzerine 8 Ağustos 1648 günü, henüz yedi yaşında iken padişah oldu. Ava ve edebiyata çok meraklıydı. Ava olan merakı yüzünden tarihte "Avcı Mehmed" olarak anılır.
İçkiyi yasaklayıp, içki imalâthanelerini kapattırdı. Sadrazamlığı, Köprülü ailesine vermekle çok isabetli bir karar aldı.
Sultan II. Süleyman'ı tahtında gösteren bir minyatür (Paris Bibliothèque Nationale, Cabinet des Estampes, Od nr. 6)
20. Osmanlı padişahı (1687- 1691), Sultan İbrahim ile Saliha Sultan'ın oğlu, IV. Mehmet ile II. Ahmet'in kardeşidir.
Mezarı Süleymaniye'de Süleymaniye Camisi bahçesindeki 7 sandukalı kanuni türbesindedir.
Orta boylu, kır sakallı, şişman ve halim selim bir padişahtı. Dindar, dürüst ve akıllı bir insan olan annesi Saliha Dilaşub Sultan tarafından titizlikle yetiştirildi. Oğluna, gerekli bilgileri bir yandan kendi veriyor, bir yandan da hocalar tutuyordu. Hayatının kırk yılını bir dairede hapis geçiren Sultan İkinci Süleyman cesur, dindar, vatansever, merhametli ve nazik bir insandı. Rüşvet ve sefahata son derece düşmandı. Padişah olduğu sırada askerî zorbaların ortalığı karıştırması üzerine onlarla mücadeleye girişti ve kısmen de olsa asayişi sağladı. Sultan İkinci Süleyman, dört yıl gibi kısa bir süre padişahlık yaptı. Bunun son iki yılını yatak hastası olarak geçirdi. Gün geçtikçe zayıflıyordu. 22 Haziran 1691 günü, Edirne'de vefat etti. Cenazesi İstanbul'a getirilerek Süleymaniye Camii yanında Kanûnî Sultan Süleyman Türbesine gömüldü.
Sultan II. Ahmed
21. Osmanlı padişahı (1691- 1695), Sultan İbrahim ile Hatice Sultan'ın oğlu, IV. Mehmet ile II. Süleyman'ın kardeşidir.
Mezarı Süleymaniye'de Süleymaniye Camisi bahçesindeki 7 sandukalı kanuni türbesindedir.
Sultan İkinci Ahmed, hat sanatında çok ustaydı. Yazı yazma kabiliyeti çok üstün olan Sultan İkinci Ahmed, birçok Kuran-ı Kerim yazdı. Şairlere ve şiire çok düşkündü. Üç yıl yedi ay ondört gün saltanat sürdükten sonra, yakalandığı siroz hastalığından kurtulamayarak 6 Şubat 1695 günü Edirne'de vefat etti. Cenazesi İstanbul'a getirilerek Kanûnî Sultan Süleyman Türbesine defnedildi.
II. Mustafa'yı tahtında gösteren bir tasvir
22. Osmanlı padişahı (1695- 1703), hattat, besteci, şair, IV. Mehmet ile Gülmüş Sultan'ın oğlu, III. Ahmet'in kardeşi, I. Mahmut ile III. Osman'ın babasıdır.
Mezarı Eminönü'nde Yenicami arkasındaki babaannesine ve babasına ait 45 sandukalı Turhan Sultan Türbesindedir.
Kuvvetli bir ilim tahsili yaptı. Tahta geçtiğinin üçüncü günü yapacağı işleri anlatan bir hatt-ı hümâyûn yayınladı. Yazısında: "Zevk, sefa ve rahatı kendimize haram eylemişizdir" diyordu. Yine vezirlerinden birine yazmış olduğu yazı şöyledir: "Bana ağırlık ve hazine lâzım değil. Yerine göre kuru ekmek yerim. Vücudumu din uğruna harcarım. Sıkıntının her çeşidine sabrederim. Milletime hizmet tamam olmadıkça, seferden dönmem. Elbette sefere bizzat kendim giderim".