Osmanlı'nın Alman komutanı: Liman von Sanders
Osmanlı, Almanya ile ordunun ıslahı ve subayların yetiştirilmesi üzerine iş birliği yapar. Bunun üzerine yurtdışından bir askeri kurul gelir. 1913 yılında İstanbul'a gelen kurulu zorlu bir süreç bekler. Başlarında bulunan Liman von Sanders'in yaşadıkları yakın tarihimizin dönüm noktalarını oluşturur. Gelin, ordumuza başkanlık eden bu ismin hayatına ve yaşadıklarına birlikte bakalım.
🔷 Liman von Sanders, 1904 yılında albay olur. 1908 yılında ise tümgeneralliğe terfi eder. Üç yıl sonra, 1911 yılında korgeneralliğe yükselir.
🔷 1913 yılı Sanders'in hayatının dönüm noktasıdır. Bu tarihte Alman Askeri Kurulu'ndan bir yazı alır. Devlet Sanders'a, Osmanlı'ya gönderilecek askeri kurulun başkanlığını teklif eder. Teklifin sonunda yer alan şu cümle dikkat çekicidir: "Öneriyi geri çevirdiğimiz zaman, Babıâli'nin gerek duyduğu reformcuları başka devletlerden sağlaması tehlikesi vardır."
🔷 Tümgeneral o sırada Alman ordusunun Kassel'deki 22. tümenin komutanıdır. Bu teklifi hiç beklemeyen Alman General, bir süre düşündükten sonra "onurlu ve geniş bir çalışma gerektirdiği için zaman geçirmeden" kabul eder.
🔷 Liman von Sanders, bu kurulun görevinin yalnızca Türk ordusunda yapılacak yenilik çalışmaları olacağını ifade eder. Toplam 42 kişi olan kurulu yüzbaşı ve binbaşı rütbesindeki askerlerden oluşur. Sanders, Osmanlı ordusunu ve Türkleri hiç tanımadığını ifade eder.
🔷 Alman general, 1913 yılında Osmanlı'ya eğitim desteği vermek üzere oluşturulan komisyonun başkanı olarak İstanbul'a gelir.
🔷 Komisyon çalışmalarına hızlıca başlar. Kışlaları gezerek Türk ordusunun son durumu hakkında raporlar hazırlarlar. Bu denetlemeler ile ordunun sorunlarını tespit eder. Kurul ayrıca Türk ordusunda çalışacak yabancı subayların alınıp alınmamasında söz sahibidir.
🔷 Osmanlı, ordusunu Avrupa'nın teknik seviyesine çıkarabilmek için neredeyse XVIII. yüzyıldan beri destek alır. Özellikle III. Selim ve II. Mahmud dönemindeki değişimler dikkat çeker.
🔷 Osmanlı ordusu yurt dışından pek çok destek alsa da bir türlü istediği başarıyı yakalayamaz. Saraydaki iç çekişmeler, yeniçerilerin yenilik kabul etmeyen tutumları, yeni kurulan orduların tecrübesizliği, uzun süren savaşlar nedeniyle oluşan ekonomik sıkıntılar, Osmanlı ordusunun gelişmemesindeki en büyük engeller olarak görülür.
🔷 Enver Paşa'nın Harbiye Nazırı olduğu bu dönemde, askeri açıdan önemli makamlar Türklerin elindedir.
🔷 Kurulun görev süresinin bitiş tarihi belirlenmemiştir. Heyetin birinci önceliği Türk subaylarını yetiştirmektir. Otto Liman, görevini titizlikle yapmaya gayret eder.
