Arama
Sultan Abdülhamid’in tarihe geçen sözleri
Osmanlı'nın en kötü zamanlarının mirasının ağırlığını omuzlarında taşıdı Sultan Abdülhamid. Otuz üç yıllık hükümdarlığı boyunca zorluklara göğüs gerdi, milletinin başında dimdik ayakta durdu ve elinde tuttuğu İslâm sancağından bir an olsun ayrılmadı. Emperyalist güçler tarafından paramparça edilme kavgasına karşı dik duruşunu hiçbir zaman bozmadı. Vefatının yüzüncü sene-i devriyesinde, 'Ulu hakan'ın tarihe geçen sözleri…
"BİR KARIŞ TOPRAK DAHİ SATMAM!"
Siyonizm düşüncesini yaymaya çalışan Yahudi lobisi, 1890'lı yılların sonlarına doğru, Basel Siyonist Kongresi'nde alınan kararla, Avrupa'daki ayrımcılıktan rahatsız olan Yahudilere kucak açacak bir ülke aranıyordu. Emperyalizm ve Siyonizm kardeş olmuş, Filistin topraklarını sömürgeleştirme niyetine girmişlerdi.
Siyonist lider Theodor Herzl ilk hedef olarak Filistin'e uzanmayı denedi. Herzl, aslı Almanca olan günlüklerinde anlattığına göre, bu anlaşmayla, Avrupalı zengin Yahudiler 20 milyon sterlin olarak tahmin ettikleri Osmanlı'nın dış borcunu ödeyecekler; karşılığında da göç etmelerine izin verilecek ve Filistin topraklarından kendilerine yurt kurabilecekleri bir yer verilecekti.
Siyonist güçler tarafından Sultan Abdülhamid'e götürülen bu teklifin cevabı, Yahudiler için büyük bir hayal kırıklığına sebep olacaktı. Abdülhamid şu sözleri söyleyecekti:
"Ben bir karış dahi toprak satamam, zira o bana değil, halkıma aittir. Onlar, bu İmparatorluğu kurup kanlarıyla mahsuldar kıldılar. Onu, bizden koparılmadan önce üzerini kanımızla bir kere daha kaplamayı biliriz."
Theodor Herzl hatıratında, Abdülhamid'in "Dindaşlarımızın ölüm fermanını bu göçlerin önünü açarak imzalamam asla mümkün değildir" dediğini yazmıştı.
"DEFOL, EY SEFİL!"
Selanik Yahudilerinden olan milletvekili Emanuel Karasu, Sultan Abdülhamid'in huzuruna çıkarak, Filistin'de Yahudiler için toprak satın almak istemişti. Ancak Karasu, henüz sözünü bitiremeden "Defol, ey sefil!" cevabını aldı.
"ALLAH GÖSTERMESİN OSMANLI'NIN PARÇALANDIĞINA ŞAHİT OLACAĞIZ!"
Teşkilat-ı Mahsusa'nın kurucularından Albay Hüsamettin Ertürk'ün "İki Devrin Perde Arkası" (1964) adlı hatıralarında II. Abdülhamid'in 1909 yılında Selanik sürgünündeyken Debreli Zünnün adlı bir dostuna şöyle dediğini aktarır: "Göreceksiniz yüzbaşım! İttihatçılar Turancılık gayretiyle hem Rusya, hem de İngiltere ile bir savaşa girerlerse Allah göstermesin Osmanlı'nın parçalandığına şahit olacağız. İnşaallah böyle bir güç gösterisine girmezler."
"40 YIL BUNU BEKLEDİM!"
Ne yazık ki Sultan II. Abdülhamid endişesinde haklı çıkmıştı. Birinci Dünya Savaşı esnasında kendisini ziyarete gelen Enver Paşa'dan harp hakkında bilgi almış ve o gittikten sonra, "Günün birinde umumî bir harbin çıkacağına hiç şüphe yoktu. Fakat bizim bu işe atılmamız büyük bir cehalet ve tedbirsizlikti. Selâmetimiz tarafsız kalmaktaydı. Bu hâle geldikten sonra çaresiz sonuna kadar gidilecektir!" demiş ve meyus bir tavırla, "Allah, devleti bu hâle getirenleri kahretsin!" diye beddua etmişti.
Sultan Abdülhamid, Birinci Dünya Savaşı ile ilgili şu sözleri söylemişti: "Kırk yıl şu devletlerin birbirine düşmesini bekledim. Onlar birbirlerine düştü, şimdi ben tahtta değilim."
