Peygamber Efendimizin sözüne binaen İslâm âlimleri hicri birinci ve ikinci asırdaki kişileri vasıflarına göre sahâbe, tâbiîn ve etbâu't-tâbiîn şeklinde gruplara ayırarak ele almış, onları detaylı incelemiş ve elde ettikleri bilgileri kitaplarda kayıt altına alarak bu telif türünün ilk örneklerini verdiler. Tabakat ilmi bu aşamadan sonra daha da önem kazandı ve farklı alanlarda pek çok tabakat eseri yazıldı.
SÖZLÜKTE TABAKAT
Sözlükte "üst üste olan iki şeyin birbiriyle uyuşması, derece, mertebe ve konum bakımından örtüşmesi" anlamındaki tabak (tabaka, çoğulu tabakat) "sınıf, zümre" mânalarına da gelir. Kelimenin aslı olan tabk (el vb. bir şey kapalı olmak) az kullanılır (Lisânü'l-ʿArab, "ṭbḳ" md.). İslâm geleneğinde sahâbe, tâbiîn, âlimler, edip, şair ve sanatkârlar, sûfîler, düşünürler ve ayırıcı niteliklere sahip olan kişilerden söz eden telif türünü ifade eder. Sınıf, derece ve dönem ayırımı yapılmadığı halde muhtevaları alfabetik düzenlenen bazı biyografi eserlerine tabakat adının verilmesi, müelliflerin eserlerine aldıkları kişileri bağımsız birer sınıf ve kategori oluşturacak derecede önemli kişiler olduğunu kabul etmesi veya tabakat kavramının zamanla asıl anlamını yitirerek toplu biyografilerin yer aldığı kitapları ifade eden bir terim haline gelmesinden kaynaklanmıştır.
SADECE KİTAPLARI DEĞİL, MÜSLÜMAN ÂLİMLERİ DE BİR ARAYA GETİREN İLİM AKADEMİSİ
İSLAM'DA TABAKAT
İslâm tarihinde biyografi (biyografya) kitapları "siyer, terâcim, tabakat, vefeyât" gibi isimlerle anılır. Bunlardan siyer/sîret, özellikle Hz. Peygamber'in hayatına dair eserler için kullanılan bir terim şeklinde yaygınlık kazanmış olmakla birlikte diğer biyografiler için de kullanılır. Meselâ Bahâeddin İbn Şeddâd'ın Selâhaddîn-i Eyyûbî'ye dair en-Nevâdirü's-sultâniyye ve'l-meĥâsinü'l-Yûsufiyye adlı eseri Sîretü Śalâĥiddîn (es-Sîretü'l-Yûsufiyye) adıyla da bilinir. Zehebî'nin çok sayıda meşhur kişinin biyografisini içeren Siyeru a'lâmi'n-nübelâ'sı da böyledir.
Terâcim "biyografi" (tercüme-i hâl) anlamındaki "terceme" kelimesinin çoğuludur. Tabakat temelde belirli bir yaş, meslek, görev, nesil, unvan, mezhep, tarikat ve coğrafyaya mensup olmaları dolayısıyla ortak bir grup (tabaka) oluşturan kişilerin biyografilerine yer verilen bir tür olmakla birlikte genellikle biyografi kitaplarına da bu ismin verildiği görülmektedir. Vefeyât kitapları ise vefat tarihlerini esas alan biyografik eserlerdir.
Birden fazla kişinin ortak özelliklerine göre gruplandırılarak ele alındığı tabakat kitapları biyografi yazımının en önemli ilk türleri arasındadır.
Bazı tabakat kitapları felsefe, tıp ve tabiat bilimlerinde şöhret kazanmış kişilerin biyografilerini içermektedir. Endülüslü hekim, tıp ve felsefe tarihçisi İbn Cülcül Tabaķātü'l-etıbbâ ve'l-ĥükemâ adlı eserinde farklı dönemlerde yaşamış çeşitli milletlere mensup elli yedi ünlü bilgin ve filozofu dokuz grup halinde inceler.
ÇAĞININ EDEBİYAT VE KÜLTÜR ÜRÜNÜ OLAN ESERLER: TEZKİRELER
Ali b. Zeyd el-Beyhakī, Ebû Süleyman es-Sicistânî'nin Yunan filozoflarının biyografisini içeren Śıvânü'l-ĥikme adlı eserine yazdığı Tetimmetü Śıvâni'l-ĥikme'sinde Huneyn b. İshak'tan başlayarak kendi zamanına kadar astronomi, felsefe, matematik ve fizik alanında yetişmiş 111 âlimin biyografisine yer verir.
İbnü'l-Kıftî'nin alfabetik düzenlediği İħbârü'l-'ulemâ' bi-aħbâri'l-ĥükemâ'sında mantık, felsefe, matematik, astronomi, botanik ve tıp alanında 414 Grek, Süryânî ve İslâm bilgin-düşünüründen söz edilir.
Ünlü göz hekimi İbn Ebû Usaybia, 'Uyûnü'l-enbâ' fî ŧabaķāti'l-etıbbâ' adlı eserinde on beş bölüm (tabaka) halinde Grek, Roma, Hint, Süryânî ve İslâm hekimlerinin hayatlarını, eserlerini ve tıp ilmine katkılarını anlatmış, ayrıca Eflâtun, Aristo, Kindî, Fârâbî, İbn Sînâ, İbn Rüşd ve Sühreverdî el-Maktûl gibi ünlü bilgin ve kelâmcılara yer vermiştir.
İSLÂM DÜNYASINDA EN ESKİ TABAKAT KİTABI
İslâm dünyasında en eski ve en meşhur tabakat kitaplarının başında İbn Sa'd'ın et-Tabaķātü'l-kübrâ adlı eseri gelir. Kitap Hz. Peygamber'den sonra sahâbe, tâbiîn, tebeu't-tâbiîn ve ardından gelen nesli çeşitli açılardan gruplandırarak biyografilerine yer verir. İlk iki cildi teşkil eden Resûlullah'ın siyerinden sonra sahâbe İslâm'ı kabul tarihleri ve katıldıkları gazvelere göre beş tabaka halinde incelenmiştir: Bedir Gazvesi'ne katılan muhâcirîn ve ensar, Habeşistan'a hicret edenler ve Uhud Gazvesi'ne katılanlar, Hendek gazvesiyle sonrasındaki gazvelere katılanlarla Mekke'nin fethinden önce müslüman olanlar, Mekke'nin fethi sırasında ve daha sonra Müslüman olanlar, Hz. Peygamber'i çocukluğunda görenler.
HÂDİMÜ'L HAREMEYN
İbn Sa'd bunların ardından mekân unsurunu dikkate alıp sahâbîleri yeni bir tasnife tâbi tutar ve Medine'de yaşayanlara öncelik tanımak suretiyle Mekke, Tâif, Yemen, Yemâme ve Bahreyn, Kûfe, Basra, Medâin, Horasan, Suriye, el-Cezîre ve Mısır'a yerleşmiş olanlardan bahseder. Tâbiîn nesli, genellikle yirmi ile on yıllık yaş farklarına ve yaşadıkları şehirlere göre tabakalara ayrılmış, daha sonra tebeu't-tâbiîn ile ondan sonra gelenler sıralanmıştır. Eserin son cildi kadın sahâbîlere ayrılmıştır.
Endülüslü âlimlerden Sâid el-Endelüsî dört bab ve on fasıl halinde düzenlediği Tabaķātü'l-ümem adlı eserinde insan topluluklarını ırk, dil, din, kültür ve bilimsel gelişmeye katkıları açısından sınıflandırarak çeşitli değerlendirmelerde bulunur. Eserde biyografiler bir dünya ve medeniyetler tarihi bağlamında ele alınmış olup daha kapsamlı bir yapı arz eder.
Sâid el-Endelüsî, İlkçağ'larda dünya üzerinde yedi milletin yaşadığını belirtir ve bunları Persler, Kaldeliler, Yunanlılar, Mısırlılar (Kıptî-ler), Türkler, Hintliler ve Çinliler şeklinde sıralar. Onun yaptığı bir başka tasnifte milletler bilime katkıda bulunanlar (Hintliler, Persler, Kaldeliler, Yunanlılar, Romalılar, Mısırlılar, Araplar ve İsrâiloğulları) ve kayda değer herhangi bir katkısı olmayanlar (Çinliler ve Türkler) şeklinde ele alır.
KLASİK EDEBİYATTA YÜZ OKUMA BİLİMİ: KIYÂFETNÂME
BİYOGRAFİ YAZIMINDA EN ESKİ ÖRNEK
İslâm tarihiyle ilgili pek çok eser biyografik bilgiler içermesi dolayısıyla birer tabakat kitabı özelliği taşır. Minhâc-ı Sirâc Cûzcânî'nin Tabaķāt-ı Nâśırî'si umumi bir İslâm tarihi olmakla birlikte aynı zamanda bir tabakat kitabıdır. Müellif Hz. Âdem'den itibaren kendi dönemine kadar gelen şahısları yirmi üç bölüm halinde gruplandırmış ve dönemin olaylarını aktarmıştır. İskender Bey Münşî'nin Târîħ-i 'Âlem'ârâ-yı 'Abbâsî adlı tarihinde özellikle devlet adamlarının biyografilerine geniş yer ayrılmıştır. Yemenli tarihçi Muhammed b. Yûsuf el-Cenedî'nin Kitâbü's-Sülûk fî tabaķāti'l-'ulemâ' ve'l-mülûk'ü (Tabaķātü'l-Cenedî) Yemenli olan veya Yemen'e gelmiş bulunan sahâbîler, tâbiîn, tebeu't-tâbiîn, kadılar, âlimler, edip, şair ve mutasavvıflardan, 730 (1330) yılına kadar Yemen'de hüküm süren Resûlî hükümdarlarıyla vezir ve emîrlerinden bahseden bir tabakat kitabıdır.
Zehebî Hz. Peygamber döneminden başlayıp kendi zamanına kadar gelen Târîħu'l-İslâm adlı eserinde her on yılı bir tabaka kabul ederek önemli kişileri yetmiş tabaka halinde gruplandırmış ve ölüm tarihlerini dikkate alarak biyografilerine yer vermiş, Siyeru a'lâmi'n-nübelâ'da ise sahâbeden itibaren İslâm dünyasının seçkin kişilerini yaklaşık kırk tabakada incelemiştir.
İbn Hallikân'ın İslâm'ın başlangıcından eserin yazıldığı döneme kadar herhangi bir alanda meşhur olmuş kadın ve erkek 800'den fazla kişinin biyografisini anlattığı Vefeyâtü'l-a'yân adlı alfabetik eseri muhtevasının çeşitliliği bakımından İslâm tarihinde biyografi yazımında en eski örnek kabul edilir.
Safedî'nin Muhammed isimli kişilere öncelik verdikten sonra alfabetik düzenlediği el-Vâfî bi'l-vefeyât'ı din, devlet, ilim ve sanat adamlarıyla tasavvuf erbabına dair 14 bin biyografiyi içerir.
İbn Tağrîberdî bu eser için zeyil olarak kaleme aldığı el-Menhelü'ś-śâfî ve'l-müstevfî ba'de'l-Vâfî'sinde Memlükler'in kuruluşundan 862 (1458) yılına kadar yaşayan 3000'e yakın sultan, emîr, âlim ve şairle sahalarında meşhur olmuş kişilerin biyografilerini alfabetik sırayla kaydetmiştir.
ORTA ÇAĞ MEKKE'SİNDE BİR CENTİLMENLER KULÜBÜ: HİLFÜ'L-FUDÛL
ARAP EDEBİYATINDA TABAKAT
Arap edebiyatında şairler, edipler, müellifler, gramer ve lugat âlimlerinin biyografilerine dair çoğu tabakat adını taşıyan, dönem ve seviye bakımından tasnife tâbi tutulan veya tutulmayan çok sayıda eser kaleme alındı.
İbn Sellâm el-Cumahî günümüze ulaşmış en eski kaynaklardan olan Ṭabaḳātü fuḥûli'ş-şuʿarâʾ adlı eserinde Arap şairlerini sanatkârlıkları itibariyle en iyiden en kötüye doğru sıraladığı gibi yaşadıkları dönem açısından Câhiliyyûn, muhadramûn ve İslâmiyyûn kategorilerine ayırmış, eserlerinin değeri birbirine yakın olanları bir tabaka kabul ederek on üç Câhiliyyûn ve on İslâmiyyûn tabakası belirlemiş, toplam 114 şaire yer vermiştir.
Cumahî'den sonra ünlü hiciv şairi Di'bil'in ikinci derecedeki şairlere de yer verdiği ve Câhiliye döneminden kendi zamanına kadar gelen şairleri ele aldığı Ṭabaḳātü'ş-şuʿarâʾsı gelir.
DİĞER VARLIK VE OLAYLARIN İÇYÜZÜNÜ KEŞFETME İLMİ "FİRÂSET"
İbn Kuteybe, Ṭabaḳātü'ş-şuʿarâʾ adıyla da anılan eş-Şiʿr ve'ş-şuʿarâʾsında şiir ve türlerine ilişkin giriş niteliğindeki bir bölümün ardından "evâilü'ş-şuarâ" diye bir kategori belirlemiş, daha sonra toplam 206 şairi Câhiliyyûn, İslâmiyyûn, Emeviyyûn ve Abbâsiyyûn şeklinde ayırarak biyografileri yanında şiirlerinden örneklere yer vermiştir.
Şair ve edip İbnü'l-Mu'tez, Ṭabaḳātü'ş-şuʿarâʾi'l-muḥdes̱în adlı eserinde Abbâsî halife, vezir, vali ve kumandanlarını öven şairlerden, Abbâsî Devleti'nin kuruluşundan kendi vefat yılı olan 296'ya (908) kadar gelenlerin biyografileriyle şiirlerinden örnekler kaydetmiş, vefat yıllarına göre sıraladığı 121 erkek, altı kadın ve ilâve ettiği beş şairi incelemiştir.
Ebû Zeyd el-Kureşî, Cemheretü eşʿâri'l-ʿArab'ında Arap şairlerini meşhur kasidelerine göre yedi tabakaya ayırmış, her tabakada yedi şairi ve her şairin meşhur kasidesini zikretmiştir. (TDV, İslamansiklopedisi, TABAKAT - Casim Avcı)
Kitabı incelemek ve satın almak için tıklayın.
ÖNEMLİ TABAKAT KİTAPLARI
Tabakat-ı Nasırı - Moğol İstilasına Dair Kayıtlar
Minhac-ı Sirac el-Cüzcanı
13. yüzyıl tarihçisi Cûzcânî'nin Tabakât-ı Nâsırî adlı eseri, Moğol istilasına ilişkin verdiği bilgiler sebebiyle Ortaçağ tarihi araştırmaları için müstesna ve önemli bir yere sahip. Minhâc-ı Sirâc, Moğol istilasına maruz kalan bazı kentlerde bulunduğundan istilanın bizzat görgü tanığıdır. Eserini, gördüğü ve güvenilir kişilerden duyduğunu bildirdiği olayları kaydederek meydana getirir. Minhâcü'd-dîn Cûzcânî'nin ömrünün sonlarına doğru yazdığı bu eser, sağlam üslûbu ve tasvir kudreti sayesinde 13. yüzyıl Fars edebiyatı içerisinde seçkin bir yere sahiptir. Bilhassa Gûrlular ve Delhi sultanları hakkında değerli bir kaynak olduğu gibi, Cengiz'in batı seferleri ve Moğol istilasına dair tanıklıkları ihtiva etmesi bakımından ilk mühim kaynaklardandır.
Köprülü, bu eserin kıymetini "…Tabakât-ı Nâsırî'nin Moğol devri ile uğraşan bir tarihçi için, birinci derecede mühim bir kaynak olduğunu söylemek hiç de yanlış değildir…" sözüyle vurgular.
Kitabı incelemek ve satın almak için tıklayın.
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat - Cilt 1
İbn Sad
Tabakât, 10 cilt olarak, kendi alanı ile alakalı eserler içerisinde bize kadar ulaşan en eski kitaptır.
İslam kültür tarihinde tabakât kitaplarının ilki ve zamanımıza intikal eden çalışmaların en eskisi olan Kitâbü't-Tabakâti'l-kebîr, kendi sahasında yazılan eserler mikyasında kapsamı ve özgünlüğü ile öne çıkan bir eserdir. Bu eser, temel olarak siyer-megâzî ve tabakât ana bölümlerinden meydana gelmektedir. Kitabın ilk iki cildi, siyer- meğâzî bölümünden mezun oluşmaktadır. Bu ilk bölüm, İbn İshâk'ın İbn Hişâm yoluyla günümüze ulaşan es-Siretü'n-Nebeviyye ve Vâkıdî'nin Kitâbü'l-Meğâzî'sinden sonra, Hz.Peygamberin (sas) hayatı ve şahsiyeti üzerine kaleme alınmış mevcut eserlerin üçüncüsü sayılsa bile, tabakât kitaplarının ilki olduğu muhakkaktır.
Birinci cildinde, beşerin atası Hz. Âdem'den (as)başlayarak, Hz. Peygamber'in (sas) nesebi, doğumu, çocukluk ve gençlik yılları, evlilik ve nübüvvet öncesi hayatını, Onun kutlu sireti ile alakalı olan Arap kabileleri ve o devrin sosyal, kültürel, ticari ve ilmi hayatı adeta bir fotoğraf gibi gözler önüne serer.
İkinci ciltte, Efendimiz'in (sas) gazve ve seriyyelerini detaylı bir şekilde anlatır. Özellikle Medine hayatını, hastalanışını, vefatını, ardından söylenenleri ve arkasında bıraktığı neslin en temel özelliklerini farklı tespit ve rivayetlerle takdim eder.
Üçüncü ciltten itibaren en hayırlı ilk nesil olan sahabe nesli anlatılır. Bedir'e katılanlarla başlayan anlatım, altıncı cilde kadar devam eder. Buraya kadar et Tabakat bize, beş ana tabakaya ayırdığı ashâbdan 1412 sahâbînin biyografisini aktarır.
Yedinci ciltten itibaren ikinci hayırlı nesil olan Tabiîn nesline geçer. Sözü, Peygamber şehri olan Medineli Tabiîler'den başlatır ve bu ciltte, 890 şahsın biyografisini anlatır.
Sekizinci cilt, Resûlulah'ın (sas) vefatının ardından siyer coğrafyasının çeşitli bölgelerine (Mekke, Taif, Yemen, Yemame, Bahren ve Küfe yerleşen sahabîler ve bu sahabîlerden rivayette bulunan 1350 şahsın biyografisine yer verir.
Dokuzuncu ciltte ise, yine Siyer coğrafyasının özellikle Arap Yarımadası dışında bulunan merkezlerine yerleşen Sahabe ve bu Sahâbe'den rivayette bulunan fakih, kurra, muhaddis olan tabiîn ve tebeu't-tâbiîn anlatılmaktadır. Bu ciltte 1272 biyografi yer almaktadır.
Onuncu ve son ciltte ise hanımlar vardır. "Kureyşli Muhacir Müslüman Hanımlar, Ensâr'dan Biat Eden Hanımlar, İsimleri Bilinmeyen Arap Hanımlar ve Diğerleri" başlığı altında ilk bölümlerde Muhacir hanımlarını, arkasından Hz. Peygamber'in kızlarını, halalarını, amca kızlarını ve diğerlerini anlatır. Ensar'ın hanımlarını ise Evs ve Hazrec kabileleri ve bunların alt kollan çerçevesinde takdim eder. Bu ciltte 1902biyografi yer almaktadır.
On birinci ciltte ise geniş bir dizine yer verilmiştir.