Prof. Dr. Sefa Saygılı

Stresliyken farkında olarak yemeli

Geçenlerde bir eczanenin önünden geçerken vitrine asılmış şu mealde bir afiş dikkatimi çekti: "İlacınız burada satılan kimyevi maddelerden önce yediğiniz gıdalardır." Hoşuma giden bu yazı doğruydu.

Yemek yeme alışkanlıkları günümüzde önemli bir problem olarak yaşanmaktadır. Birçoğumuz acıkmadığımız halde veya kilo sorunumuz olmasına rağmen gereğinden fazla yemekteyiz. Bu durum ise hem sağlığımızı bozmakta hem de moralimizi…

Stres fazla yemeye yol açan yaygın faktör. Her kaygılı, sıkıntılı, üzgün, gergin veya neşesiz olduğumuzda yeme isteğimiz depreşiyor ve kendimizi iyi hissetmek için yiyeceklerle rahatlamaya çalışıyoruz. Sonra bir kısır döngü başlıyor.

Bizi iyi hissettiren yiyecekler genelde vücudumuz için iyi olmayan yiyeceklerdir. Araştırmalar stresliyken gıdaların şekerli, fazla yağlı ve kalorili yiyeceklerin tercih edildiğini göstermektedir. Çikolata, kurabiye, kekler ve diğer unlular, kola ve enerji içecekleri, pizza, tatlılar ve dondurma önce iyi hissettirir. Sonra ise kan şekerini önce fazla yükseltip ardından düşürerek tekrar acıkmaya ve strese sebep olurlar.

Bu yüzden stresliyken nasıl ve ne yediğimizin farkında olarak yemeliyiz. İşte dikkat edeceğimiz hususlar:

*Kendimizi sıkıntılı, gergin veya endişeli hissediyor ve stresli halimizi gidermek için yemeğe sarılma arzusu duyuyorsak öncelikle evden dışarı çıkıp açık ve temiz havada yürüyüş yapmayı deneyelim. Veya sevdiğimiz bir arkadaşımızı ziyaret edelim, birlikte çay veya kahve içelim.

*Yemeye karar vermeden önce acıktık da o yüzden mi yeme ihtiyacı duyuyoruz bunu değerlendirelim. Aç değilsek yememeye gayret gösterelim.

*İlla yiyeceksek mutfağa girelim ve sağlıklı bir yemek yapmayı hedefleyelim. Bunu yaparken hem stresimizi atar, hem de emeğimizin ürünü olan daha doyurucu ve lezzetli bir yemek yemiş oluruz.

*Tabi yemeğe bizlere bu nimetleri veren Rabbimizin adını anarak başlamalıyız. Sonra ise yemeğin soframıza gelene kadar emeği geçen herkese içimizden teşekkür edelim.

*Yemek yerken dikkatimizi dağıtacak televizyon, bilgisayar, akıllı telefon, gazete gibi unsurlardan uzak duralım. Sadece yediğimize odaklanalım.

*Yemeği iyice çiğneyerek ve lezzetini hissederek yavaş bir şekilde yiyelim. Hemen yutmayarak ne yediğimizin farkında olalım. Yemeğin tadını, kokusunu, rengini her lokmada fark etmeye çalışalım.

*Her lokmadan sonra çatal-kaşığımızı sofraya bırakalım ve ağzımızdakini yutmadan elimize almayalım. Yine arada derin nefes alarak soluklanalım.

*Her lokmada bunu tekrarlayalım ve yediğimizi midemizde hissetmeye çalışalım.

*Doyduğumuzu ve daha fazla yememize gerek olmadığını anladığımızda yemeği bırakalım.

*Yemekten sonra da bize bu nimetleri veren Rabbimize hamd ve şükür edelim.

Üstelik bu prensipleri sadece stresliyken değil her zaman uygulayalım. İnanın hem sağlıklı beslenmiş hem de yediklerimizden mutluluk duymuş oluruz.

Prof. Dr. Sefa Saygılı

Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu'na aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz.
Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir. Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
X
Sitelerimizde reklam ve pazarlama faaliyetlerinin yürütülmesi amaçları ile çerezler kullanılmaktadır.

Bu çerezler, kullanıcıların tarayıcı ve cihazlarını tanımlayarak çalışır.

İnternet sitemizin düzgün çalışması, kişiselleştirilmiş reklam deneyimi, internet sitemizi optimize edebilmemiz, ziyaret tercihlerinizi hatırlayabilmemiz için veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız.

Bu çerezlere izin vermeniz halinde sizlere özel kişiselleştirilmiş reklamlar sunabilir, sayfalarımızda sizlere daha iyi reklam deneyimi yaşatabiliriz. Bunu yaparken amacımızın size daha iyi reklam bir deneyimi sunmak olduğunu ve sizlere en iyi içerikleri sunabilmek adına elimizden gelen çabayı gösterdiğimizi ve bu noktada, reklamların maliyetlerimizi karşılamak noktasında tek gelir kalemimiz olduğunu sizlere hatırlatmak isteriz.