Son yıllarını Arnavutköy'deki evinde geçirdi. Bir vapur seyahati sırasında Fethiye civarında 8 Kasım 1973'te vefat etti. Vefat ettiğinde şairin eşyaları arasında kaleme aldığı şu dizer yer alır:
Sarıyor ruhumu körfez gibi munis yüzler
Daha müşfik çıkıyor karşıma gurbette vatan
Gözüm ayrılsa da gönlüm kalıyor Fethiye'de
Birleştirir elbet bizi bir gün Yaratan.
Büyük şair, Karacaahmet'te meftundur. Faruk Nafiz'in kaleme aldığı eserler ise şunlardır:
Şiirler: Şarkın Sultanları, Dinle Neyden, Gönülden Gönüle, Çoban Çeşmesi, Suda Halkalar, Bir Ömür Böyle Geçti, Elimle Seçtiklerim, Boğaziçi Şarkısı, Tatlı Sert, Akıncı Türküleri, Akarsu, Heyecan ve Sükûn, Zindan Duvarları, Han Duvarları.
Tiyatrolar: İlk Göz Ağrısı, Sevk-i Tabîî, Canavar, Akın, Özyurt, Kahraman, Ateş, Dev Aynası, Yayla Kartalı, Numaralar, Bir Demette Beş Çiçek, Yangın, Kanbur
Roman: Yıldız Yağmuru
Biyografi: Tevfik Fikret, Hayatı ve Eserleri
Bunlar dışında Faruk Nafiz çeşitli dergi ve gazetelerde hâtıra, sohbet, makale ve denemeler yayımladı.