10 Maddede Kemalettin Tuğcu
Çocuk edebiyatının en çok okunan yazarlarından olan Kemalettin Tuğcu, 94 yıllık ömrünü okuyarak ve çocuklar için yazarak geçirmiş bir yazardır. Ülkemizde hemen her okurun bildiği Tuğcu'yu sizler için 10 maddede özetledik. Kemalettin Tuğcu kimdir? Kemalettin Tuğcu'nun eserleri nedir? Kemalettin Tuğçu sözleri, Kemalettin Tuğcu alıntılar…
1902-1996 yılları arasında yaşayan yazar. Ayakları içe bakacak şekilde doğduğu için bir okula devam edemedi. Ama bu açığını ailesinin desteği ile kapattı. 13 yaşından vefat ettiği 1996 yılına kadar devam eden yazar, çocuk edebiyatının gelişmesine ve çocuk kitaplarının geniş kitlelerce okunmasına büyük katkı sağladı. Kurmuş olduğu yazı dili ile çocukların çoğu zaman ağlayarak okuduğu kitaplara imza atan Tuğcu'nun eserleri kuşaklar yetiştirdi.
Tuğcu'nun büyükbabası devrinin önde gelen simalarından Ömer Ağa'dır. Ömer Ağa II. Abdülhamid tarafından sevilen bir simadır. Kemalettin Tuğcu büyükbabasına II. Abdülhamid tarafından hediye edilen arazi üzerine bina edilen Çengelköy'deki köşkte dünyaya gelmiştir. Dedesi Faik Bey, 1858 – 1910 yılları arasında yaşamış bir komiser, babası Binbaşı Ali Galip Bey'dir. Annesi Şaziment Hanım ise bir Üsküdar Hanımefendisi'dir. Ayakları içe dönük şekilde doğumlu olduğu için tüm eğitimini evinde alan Kemalettin Tuğcu, on üç yaşında tanıştığı çocuk edebiyatına vefatına kadar sıkı sıkıya sarılmıştır.
Her yazarın kırılma noktaları ve farklı yönelişlere saptığı patikaları olmuştur. Bu minvalde Kemalettin Tuğcu'nun yazarlık serüveni ana hatları ile üç dönemde incelenir. Bunlar;
➡ 1930'a kadar ön hazırlık dönemi.
➡ 1931-1955 arası daha çok yetişkinler için eserler hazırladığı dönem.
➡ 1955'den vefatına kadar olan sadece çocuk romanları yazdığı en verimli dönemi.
Kemalettin Tuğcu ağlayan ve eserlerinde okuyucularını ağlatmayı başaran bir yazardır. Bu sebepten birçok yazar ve eleştirmen tarafından acımasızca eleştirilir. Yazdıklarının uzun yıllar boyunca çocuklar tarafından okunması da bu eleştiriyi katlar. Tuğcu bu mesele ile alakalı olarak "Ben yazımı yazarken benliğimden taşarım / Bambaşka âlemlerde inşalarla yaşarım / Kendimi avutmaktır benim büyük başarım / Ben hayal âleminde romanlarda yaşarım" dörtlüğünü söyler. O etrafında gördüğü yoksulluk ve hüzünden etkilenerek bu gerçekleri edebi olarak dile getiren bir yazar olmayı tercih etmiştir.
Tuğcu hayatında ve edebi dünyasında geleneksel ögelere sıkı sıkıya bağlıdır. Sürpriz sevmez bir mizaca sahiptir. Bu sebeplerden dolayı modernleşmeye karşı aile imgesini savunur. Bu minvalde modernleşen 50'ler, 60'lar ve 70'ler Türkiye'sinde Tuğcu geleneksel imgeleri her daim zihinlerde tutmuştur.
