Arama
Peyami Safa hakkında bilinmeyen 10 detay
"Dokuzuncu Hariciye Koğuşu", "Fatih Harbiye" ve "Cingöz Recai"nin de aralarında bulunduğu onlarca unutulmaz esere imza atan roman yazarı, gazeteci ve fikir adamı Peyami Safa'nın soy kütüğünün Akşemseddin'e kadar uzandığını biliyor muydunuz? Peyami Safa'yı ölüm yıl dönümünde bilinmeyenleri ile anıyoruz.
"Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır. Zaman insanları değil, armutları olgunlaştırır." sözünün de sahibi usta kalem, Servet-i Fünun dönemi şairlerinden İsmail Safa ile Server Bedia Hanım'ın çocuğu olarak 2 Nisan 1899'da dünyaya geldi. İsmini, usta şair Tevfik Fikret koydu.
➡ Safa'nın doğduğu yer birçok kaynağa göre, İstanbul Gedikpaşa olarak bilinse de bazı kaynaklar, bir Osmanlı bürokratı olarak Anadolu'da görev yapan babasının işi nedeniyle, Sivas'ta doğduğuna işaret eder.
➡ Sivas'a sürgüne gönderilen babasını 2 yaşında kaybeden Safa, 9 yaşında tutulduğu kemik hastalığı ve maddi sıkıntılar yüzünden düzenli bir eğitim görememiş, Vefa Lisesi'ni yarıda bırakmak zorunda kalmıştır.
➡ Peyami Safa'nın baba tarafından soyu, Fatih Sultan Mehmet'in hocası Akşemseddin'e kadar ulaşır. Bu durum soy kütüğünü okuyan tarihçi İsmail Hami Danişment tarafından tespit edilir.
➡ Peyami de bir süre öğretmenlik yaparak aile içerisindeki 'ulema' sınıfı geleneğini devam ettirir.
➡ Babası İsmail Safa, Servet-i Fünun dönemi şairlerindendir. 'Anadan doğma şair' olarak tanınır.
➡ Ne yazık ki İsmail Bey, Peyami henüz iki yaşındayken vefat eder. Bu yüzden Peyami, edebiyat çevrelerinde uzun süre 'Safa'nın yetimi' olarak bilinir.
➡ Peyami Safa, varlıklı bir ailenin çocuğu değildi ve zor şartlar altında kendini yetiştirdi. Üstelik hep hastaydı. Hayatı boyunca tatil yapmaksızın yazmasına rağmen kıt kanaat geçindi.
➡ Bu durumu 'yaratıcı sefalet' olarak niteledi: "Fakirlik ve hastalık dirilticidir; korkutur ve iradeyi kamçılar; uyuklayan enerjileri ayaklandırır... Başarmak için korku da ümit kadar şarttır. İnsana fakirliğin ve insanlığın öğrettiklerini hiçbir okul ve kitap veremez."
➡ Peyami'nin 'kalemini saban gibi kullandığı' takma adı Server Bedi idi. Peyami bu adla birçok polisiye kitap yazmıştır.
➡ Edebi değeri diğer romanlarından düşük görülmesine rağmen bu kitapların bazıları 1920'li yıllarda 70 bin gibi tirajlara ulaşmış ve esasen yazar geçimini daha çok bu ikinci adı sayesinde sağlamıştır.