Steinbeck'in yaşadığımız dünyaya ışık tutan İnci romanından mesel niteliğindeki alıntılar

"Görmek bir kesinlik ifade etmiyordu; gözle gördüğünüzün aslında orada olup olmadığına ilişkin bir kanıt yoktu."

Kasabada iri bir incinin öyküsü dilden dile dolaşır, nasıl bulunduğu, sonra nasıl yittiği... Bir balıkçıdan söz edilir, adı Kino'dur, karısı Juana'dan ve çocukları Coyotito'dan. Öykü yıllar boyunca o denli çok anlatılmıştır ki kasabada yaşayan herkesin belleğinde yer etmiştir. Ve sevilen bütün öyküler gibi burada da yalnızca iyiler ve kötüler, aklar ve karalar bulunur, ikisinin ortası yoktur. Kimi okurlar bu öyküyü bir mesel olarak değerlendirebilirler; herkes kendince bir anlam çıkartıp yaşamına aktarabilir.

"Bir şeyi aşırı istemek iyi değildi. Sırf bu yüzden bir şeyin olacağı varsa bile olmazdı."

"İnsanoğlu için açgözlü denmiştir her zaman. Elindekiyle yetinmeyip hep daha fazlasını istediği söylenir. Bunlar küçümseme dolu, eleştiri niteliğinde söylenmiş sözlerdir. Oysa istemek insanın en büyük yeteneklerinden biridir ve onu, bulduğuyla yetinen hayvan türlerinden üstün kılar."

"Oğlum okumayı öğrenecek, bütün o kitapları okuyacak. Oğlum yazmayı öğrenecek ve yazacak. Oğlum sayıları öğrenecek. Bütün bunlar bizi özgür kılacak, çünkü o bilgilenmiş olacak, bizler de ondan öğreneceğiz."

"Tasarım gerçeğin ta kendisidir. İnsan bir kez tasarlasa, düşünde canlandırsa gerçekleşmemesi için neden yoktur. Tasarı belki kolaylıkla saldırıya uğrayabilir, ama kesinlikle yok edilemez."