Arama
Kur'an-ı Kerim'de geçen iki büyük savaş
İnsanlığa yol gösteren Kur'an-ı Kerim'de, İslam tarihi için önemli olan iki savaştan bahsedilir. Yüce Allah'ın kitabında "Gören gözleri olanlar için elbette bunda apaçık bir ibret vardır." dediği bu savaşlar neticesinde Müslümanlar büyük itibar kazandı. Bedir Savaşı'nın nedenleri ve sonuçları nelerdir? Peygamber Efendimizin Bedir Savaşı'nda yaptığı dua neydi? Huneyn Savaşı neden yapıldı? Peygamber Efendimiz, Müslümanları neden uyardı?
Huneyn Savaşı, 630 yılında yarımadadaki putları temizlemek isteyen inananlarla putperest Hevâzin kabilesi arasında gerçekleşti.
Hevâzin kabilesi ile Kureyş arasında cahiliye döneminden kalma bir husumet vardı. Hevâzin kabilesi, Kureyş'e mensubiyeti nedeniyle Peygamber Efendimizin getirdiği İslam'a yöneldi.
Hevâzin kabilesi, Hudeybiye Antlaşması'nın yol emniyetiyle ilgili hükümlerini ihlâl ettiklerinden dolayı Hz. Peygamber üzerlerine bazı küçük askeri birlikler gönderdi.
Fakat bu kabilenin kin ve düşmanlıkları artarak devam etti. Bundan dolayı da Peygamber Efendimizin Mekke'nin fethinden sonra en önemli hedeflerinden biri haline geldi.
İslam orduları, Mekke'nin fethi için yola çıktıklarında, Hevâzin kabilesi ordunun kendileri için seferi çıktığını düşünmüş bu yüzden de hazırlanmaya başlamıştı. İslam orduları Arc bölgesine geldiğinde onlardan bir casusu ele geçirip kabilenin durumu öğrendi.
Müslümanların yarımadayı putlardan temizlemesi, putperest Sakiflileri telaşlandırdı ve Hevâzin kabilesine katıldılar. Peygamber Efendimiz, bu kabilelerin topladığını haberini alınca hemen savaş hazırlıklarına başladı ve Mekke'nin fethinden on yedi gün sonra 27 Ocak 630 tarihinde 12.000 askerle yola çıktı.
İslâm ordusunda Ümmü Umâre, Ümmü'l-Hâris ve Ümmü Süleym gibi hanım sahabeler de bulunuyordu.
1 Şubat'ta başlayan şafak vakti başladı. Havanın henüz karanlık olmasından dolayı, düşmanların yerini tespit etmek oldukça zordu. Öcü birlikler ise ürken at ve develer yüzünden geri çekilmeye başladı. Bundan dolayı kısa bir süre sonra Peygamber Efendimizin etrafından muhacir, ensar ve ehl-i beytten çok az kişi kaldı.
Kur'an-ı Kerîm'de bu bozgunun 12.000 kişilik ordudan gurur duyan bazı Müslümanların kendilerine çok güvenmeleri ve böbürlenip övünmeleri sebep olduğu belirtilir.
"And olsun ki Allah size birçok yerde ve sayınızın çokluğundan dolayı övündüğünüz, fakat çokluğunuzun size fayda vermediği, yeryüzünün bütün genişliğine rağmen dar gelip de sonunda arkanızı dönüp kaçtığınız Huneyn Savaşı'nda da size yardım etmişti" (et-Tevbe 9/25).
Bozgun neticesinde dağılan orduyu toplamak için Peygamber Efendimiz, "Ey insanlar, nereye gidiyorsunuz? Bana geliniz! Ben Allah'ın elçisiyim. Ben Abdullah'ın oğlu Muhammedim!" diye seslendi. Sesinin gürlüğüyle tanınan Abbas'ın Peygamber Efendimizin söylediklerini tekrarlaması üzerine kaçanlar geri döndü ve tekrar hücum edildi. Bundan sonra Allâh Resûlü, ellerini açıp: "Allah'ım! Bana olan zafer vaadini ihsân buyur!" niyazında bulundu. Tıpkı Bedir Harbi'ndeki gibi yerden elleriyle bir avuç toprak alarak düşman saflarına doğru attı ve ashâb-ı güzîne:
"Haydi, şimdi sıdk u sadâkatle hücûm ediniz!" buyurdu. (Müslim, Cihâd, 76-81; Ahmed, III, 157, V, 286; İbn-i Hişâm, IV, 72; Vâkıdî, III, 897-899)