Arama
Muallim-i Sani lakabı ile tanınan Farabi'den 20 çarpıcı alıntı
İslam felsefesini metot, terminoloji ve problemler açısından temellendiren Farabi, felsefe dünyasında 'Muallim-i Sani' lakabı ile tanınırken; musiki alanında da 'Muallim-i Evvel' olarak kabul edildi. Yirmi yıl kadar Bağdat'ta oturan ve eserlerinin çoğunu burada kaleme alan filozof, maddi servete değer vermeyen, şöhret ve gösterişten nefret eden, ruh ve ahlak temizliğini her şeyin üstünde tutan bir zahid idi. Muallim-i Sani lakabı ile tanınan Farabi'den 20 çarpıcı alıntı sizler için derledik.
Farabi'ye göre felsefe varlık olarak varlığın bilgisidir (el-Cem); yani bütün kâinatı önümüze seren ve her şeyi kuşatan küllî bir ilimdir.
Farabi dil ile mantık arasında yakın benzerlik ve sıkı ilişki bulunduğu hususu üzerinde önemle durur. Ona göre dil bilgisi hatasız konuşmanın, mantık da doğru düşünmenin kurallarını vermektir. Dil bir dış konuşma ise mantık da iç konuşmadır. Bir başka söyleyişle dilin lafızlarla olan ilişkisi ne ise mantığın kavramlarla olan ilişkisi de odur. Şu var ki gramer bir milletin diliyle ilgili kuralları içerirken mantık bütün insanlığın düşüncesine ait kanunları ifade etmektedir. Gramer bilmeyen hatasız konuşamaz, mantık bilmeyen de her zaman doğru düşünemez (İlimlerin Sayımı (İhsau'l-Ulum).
Farabi'ye göre fizik, basit olsun birleşik olsun tabii cisimlerin ilkelerini, özelliklerini ve onlardaki değişimi sağlayan prensipleri araştıran bir ilimdir.
Farabi bilginin kaynağının duyular olduğunu savunarak Eflâtun'un "doğuştan bilgi" teorisini reddeder. Ona göre yeni doğmuş bir çocuğun zihni bomboştur; fakat düşünme melekelerine ve algı aracı durumundaki duyu organlarına sahiptir. Bu organlar vasıtasıyla çocuk bilinçsiz olarak dış dünyadan sürekli izlenimler alır.
