Arama
20. Yüzyılın en önemli yönetmeni ve filmleri
Satyajit Ray, Hindistan'ın ağdalı sineması içerisinde ayrıksı bir yerde durur ve sinemada ajitasyonu geri planda tutar. Filmlerindeki dramı müzikler aracılığıyla kod oluşturarak yahut oyunculuklar üzerinden sunmayı yeğler.
Hümanizmi ve lirizmi harmanladığı karakterleriyle, özellikle de üçlemesinin ilk ayağı olan Yol Türküsü (Pather Panchali, 1955) ile Apu'yu, sinema tarihinin en muzip ve heves dolu karakterini dünyaya getirir.
Ray'ın sinemasında ajitasyon dozunda verilir, Bollywood filmlerinin alışkın olduğumuz ağlaklıktan mümkün mertebe kaçınılır ve en yerel koşullarda bile en evrensel hikayeler modern bir dille perdeye aktarılır.
1950'lerden itibaren Hindistan'ın gelişim ve dönüşümünü görmek veya ilk kez Hint sinemasıyla tanışmak isteyenler için Satyajit Ray filmleri eşsiz birer kaynaktır.
Sosyal gerçeklikten güçlü şekilde yararlanan Ray; zengin kız fakir oğlan klişelerine girmez, senaryolarını cinsellikten olabildiğince sıyırır, çağına göre modern yapımlarla bağnazlığın karşısında durur,
