Arama
Anadolu irfan geleneği nedir? Edebiyatımızdan örnekler...
Gönül erlerinin temsil ettiği irfan geleneği; dini hayatın kalbî ve ruhi boyutunu ifade eder. İrfan geleneğinde namaz miraçtır, vuslattır, kavuşmadır. Oruç, yalan söylememek, dedikodu yapmamak, iftira atmamaktır. Farklılıkları, ayırıcı ve parçalayıcı bir etken olarak değil, bir zenginlik kabul eden Anadolu irfanı, karşılıklı hoşgörü içerisinde yaşamayı ve şefkat ve merhameti esas alır. Sahur Vakti programının bu geceki bölümünde kıymetli yazarımız Ekrem Demirli ile Anadolu'da irfan ve hikmet geleneği konuşuldu. Programın konuğu sanatçı Yavuz Bingöl ise değerli bir türküyü izleyiciler için seslendirdi.
İrfan sözlükte; bilme, anlama ve kültür olarak tanımlanır. Manevi ve ilahî hakikatleri tadarak elde edilen bilginin adı olan irfan, müminlerin 'maddi' ve 'manevi', 'zahir' ve 'bâtın' hayatında basamaklarını tırmandığı bir ilerleme, yükselme ve arınma yolu, kemale açılan kapısıdır. Yüce dinimiz İslam, aynı zamanda bir 'irfan' medeniyetidir. Kur'an-ı Kerim'in bilgiyi ifade etmede bizlere sunduğu en temel iki kavram olan 'ilim' ve 'irfan' anlamına gelen 'marifet', birbirinden ayrı ve bağımsız olarak düşünülemez.
A Haber kanalında yayınlanan Sahur Vakti programında Ekrem Demirli irfanı şöyle tanımlıyor:
"İrfan son zamanlarda daha sık kullanılmaya başlandı. Bir tür bilgeliktir. İnsanların yaşadığı ahlaki hayatla, evreni ve varlığı, varoluşu anlama ile ilgili bir kavramdır. Kelimenin manası bilmek demek ama herhangi bir bilmek değil. Öncesinde cehalet olan bir bilmek demek; dolayısıyla öğrenmek anlamındadır. Peki, nasıl bir öğrenmek dersek: daha çok yaşayarak, tecrübe ederek ve mevzuya katılarak öğrenmek demek. Çünkü çağdaş dünyada yapmakla, yaşamakla, öğrenmek arasındaki irtibat biraz koptu. Bu aslında geçmiş dönemlerde de kısmen kopuktu; bunu tekrar inşa etmek gerekiyor. Yani yaşamak dediğimiz şey bir öğrenme yoludur. Yaşadığımız şey aslında tepkilerimizle reflekslerimizle bizde ahlakı ortaya çıkarıyor. Bu süreç içerisinde sevmeyi, sabretmeyi öğreniyoruz; bazen de yaşadıklarımızı yanlış yorumluyoruz ve kaybediyoruz, öğrenemiyoruz. Burada irfan-marifet değimiz şey, hayat hangi sıkıntılardan, güçlülüklerden geçerse geçsin neticede insanda bir bilgelik bırakması gerekiyor.
Ayeti Kerimede "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu!" buyrulur. (Zümer Suresi - 9. ayet) Yani yaşamış olan yaşamamış olan gibi değildir. Bir baba olan kişi baba olmamış gibi birisi değildir. Bütün bunlar bizim yapıp ettiklerimizdir ve geride bir şey bırakır. Buna irfan- marifet diyoruz. Dini öğretilerden bakarsak, yeryüzüne geliş gayemiz de biraz bu. Çektiğimiz sıkıntıların nedeni bu. Dövülmek için değil öğrenmek için buraya geldik. Dolayısıyla irfan, üzerimize gelen hayata karşı pozitif değerlerle karşılık vermek demektir."
İrfan türküleri Anadolu topraklarında bizzat harmanlanıp oluşturulan eserlerdir. Gönül erlerinin temsil ettiği irfan geleneği; dinî hayatın görünen kısmını değil metafizik tarafını; yani görünmeyen kalbî ve ruhi boyutunu ifade eder. Nitekim zahiri olarak namaz, secde, rükû, kıyam ve kıraatten ibarettir. Ama irfan geleneğinde namaz ayrıca miraçtır, vuslattır, kavuşmadır. Oruç, bütün organları her türlü kötülükten imsak etmek, yalan söylememek, dedikodu yapmamak, iftira atmamaktır. Hac kalbe ve mahşere yolculuktur.
Arifler ilk dönemlerden itibaren âlimlerin ulaştıkları bilgilerden farklı ve kendilerine has bir bilgiye sahip olduklarına inanmışlar ve bu bilgiyi "marifet", "irfan", "yakin" gibi yine kendilerine has terimlerle ifade etmişlerdir. Marifet ve irfanın başlangıcı ilimdir. Nitekim arifler, "ilimsiz marifet muhal, marifetsiz ilim vebaldir" demişlerdir.
Farklılıkları, ayırıcı ve parçalayıcı bir etken olarak değil, bir zenginlik kabul eden Anadolu irfanı, değişik ırk, dil, din, mezhep ve görüşlere sahip insanlarla karşılıklı hoşgörü içerisinde yaşamayı, sosyal ilişkilerde başkalarını kendinden önce düşünmeyi ve şefkat ve merhameti esas alır.