Delacroix’in gözünden Goethe'nin hayatının 60 yılını harcadığı karakter

Böyle mi olmalıydı? İnsanın mutluluğu aynı zamanda felaketinin kaynağı mı olmalıydı?

Gerçek hayatta yaşamış olan Doktor Faust, 15. yüzyılın sonlarında Almanya'da doğdu. Söylediği yalanlarla, anlattığı abartılı hikâyelerle ve gelecek hakkında yaptığı tahminlerle kimi zaman halkı korkutan, kimi zamansa eğlendiren bir kimsedir. Hatta bir ölüyü bile dirilteceğini halka açıkladı. Fakat bu yalanından sıyrılmak için hazır olmadığını belirterek bu iddiasından kaçtı.

16. yüzyılda oldukça yaygın olan şeytan korkusu nedeniyle; sürekli kehanetlerde bulunan ve yemeğini yerken yanından köpeğini eksik etmeyen Faust, yavaş yavaş halkı huzursuz etmeye başladı ve yöneticiler tarafından sürgün cezasına çarptırıldı. Tüm bu tuhaf özellikleri sahip olan ve halk arasında mitleşen faust, Alman kültürüne ait olan tek mistik karakter oldu.

Goethe, Faust'la ilk kez çocukken izlediği kukla tiyatrosunda karşılaştı. Okuduğu kitaplar, dinlediği şarkılarla konuya olan ilgisi iyice artırdı ve öğrencilik yıllarında eserini yazmaya başladı.

Faust, iki bölüme ayrılır: birincisi insan ruhunun iç didinmesini, bu bitmez tükenmez manzarayı gösterir; ikincisinde gözlerimiz önünde aşkın tragikomediası oynamaktadır. İkisinde de inanmadan saadete doğru atılan insanı görürüz...

Eugène Delacroix 1823 yılında yaptığı çalışmalar ile kendisini insanlığın en önemli sanatçılarından biri haline getirecek eserleri çizdi. Gücünü ve huzurunu bulduğu büyük kitaplar arasında Goethe'nin Faust'u vardı.