Arama
Bir Batı propaganda aracı olarak "süper kahramanlar"
Lumiere Kardeşler'in Paris'te ilk sinema gösterimlerini yapmalarından bu yana tam 126 yıl geçti. Sinema, o günlerden bugünlere çoğunlukla bir eğlence aracı, sosyal bir aktivite olarak görüldü. Görüntülerin kitleler üzerindeki inandırıcılığı o denli yüksekti ki, otoritelerin de bu gücü fark etmeleri ve kendi amaçları doğrultusunda yönlendirmeleri gecikmedi. Batı ortaya çıkardığı kahramanlar ve süper kahramanlarla sinema üzerinden kitlelerin algısını istediği yönde şekillendirdi. Peki, Batı'nın süper kahramanları ne zaman ve neden ortaya çıktı?
➡ 1930'lu yılların sonlarına gelindiğinde ilk çizgi karakterler ortaya çıktı ve süper kahramanların "altın çağı" da böylece başlamış oldu.
➡ Peki, bu süper kahramanlar kimler tarafından ve neden ortaya çıktı? Amaçları bizi eğlendirmek gibi görünen bu filmlerin perde arkasında neler var?
➡ Sinema sektörü deyince her birimizin aklına gelen ilk şey, hiç kuşkusuz Hollywood. Oyuncular, hikâyeler, senaryolar ve yönetmenlerin birçoğu Hollywood yapımı filmlerle dünyaca ünlü hale geldi.
➡ Bunun yanında Hollywood, "yumuşak güç" olarak adlandırdığımız, lobicilik ve kamu diplomasisi gibi unsurların daima en iyi öğesi oldu.
➡ Hollywood, yarattığı "kahramanlar" ve "süper kahramanlar" sayesinde tüm dünyada gişe rekorları kıran filmler çekmeyi sürdürüyor.
➡ Böylece, süper kahramanlar, süper kazançları da beraberinde getiriyor. Seyircinin bu filmleri tutmasıyla da, -klasik arz-talep dengesi- bu filmlerle beyaz perdeyi hâkimiyeti altına almayı başarıyor.
➡ Buraya kadar her şey normal görünse de, beyaz perdeye yansıtılan süper kahramanlar, perde arkasında başka bir gerçeği bünyelerinde barındırıyor.
➡ Gerçek hayatlarında yenilgilerle ve buhranlarla baş etmeye çalışan batılı topluluklar, kahramanlar/süper kahramanlar sayesinde hayal gücüyle de olsa kazanıyorlar ve bu sayede sıkıntılarına son veriyorlar. Bunun bilincine varan Batı yapımı filmlerin de doğal olarak ardı arkası kesilmiyor.
➡ Batı'nın, özellikle Amerika'nın örnek alabileceği gerçek bir kahramanı yok. Kaldı ki, "kahramanlık" ile övünebilecekleri bir tarihi geçmişe de sahip değiller. Bu nedenle, hikâyesini beyaz perdeye aktarabilecekleri hayali "süper kahramanlar" yaratmak zorundaydılar.
➡ Böylece seyirci kitlelerini bu filmlerle oyalayabilecek, hayata dair gerçek meselelerden uzaklaşmalarını sağlayabilecek ve zihinlerine istedikleri algıyı kolayca yerleştirebileceklerdi.