Arama
11 maddede Türk dilinin en eski metinleri: Orhun Kitabeleri
Orhun Kitabeleri Türk adının, Türk milletinin isminin geçtiği ilk Türkçe metinlerdir. Taşlar üzerine yazılan bu metinler Orhun Abideleri, Göktürk Yazıtları ya da Köktürk Yazıtları gibi isimlerle de anılır. Devlet ve milletin karşılıklı vazifelerinin vurgulandığı, bağımsızlık için çekilen sıkıntıların, verilen mücadelelerin ve elde edilen başarıların anlatıldığı bu metinler, ilk kez 18. yüzyılda keşfedildi. Metinlerin içeriği ise 1893 yılında çözüldü; Orhun yazıtlarının sınırlı bir konuda yazılmasına karşın kelime dağarcığı açısından oldukça zengin olduğu anlaşıldı.
Orhun Kitabelerini oluşturan yazıtlardan Kül Tigin yazıtının 732, Bilge Kağan'ın 735, Tonyukuk'un 716-734 yılları arasında dikilmiş olduğu tahmin edilir.
Bunların dışında üç önemli yazıttan Çoyren yazıtının 689-690, Küli Çor yazıtının 719-723, Ongi (Işbara Tarkan) yazıtının da 723-735 yılları arasında dikildiği düşünülür.
Eski İskandinav harflerine olan benzerliği sebebiyle dikkati çeken yazıtlardan bazılarının yazı örneklerini, 18. yüzyılın sonlarında P. Simon Pallas seyahatnamesinde vermiştir.
Ardından Spassky 1822'de 22 yazıtın yazısını yayımlamış, 1825'te Jean Pierre Abel Rémusat bütün yazıtların Türklerin eski topraklarında olduğunu ortaya koymuştur. Bu arada Messerschmidt iki yazıt keşfetmiştir.
Kül Tigin yazıtı için Çin'den ayrıca altı sanatkâr getirtilmiştir. Kül Tigin yazıtı 20 günde, Bilge Kağan yazıtı 34 günde kazınmıştır. Kül Tigin yazıtının batı yüzünü ise Çang Sengüm yazmıştır. Kül Tigin ve Bilge Kağan yazıtları Bilge Kağan'ın ağzından anlatıldığına göre metinleri yazan da o olmalıdır.
Önce metinleri yazıp sonra bunları taşlara kazıması için Yolluğ Tigin'e verdiği düşünülmektedir. Olayların Bilge Tonyukuk'un ağzından anlatıldığı Tonyukuk yazıtında ise metnin yazarının Tonyukuk olduğu tahmin edilir.
İki büyük Orhun kitabesinde 38 harf kullanılmıştır. Yenisey'de bulunanlar dâhil bütün yazıtlarda kullanılan işaretlerle Göktürk harflerinin sayısı 50'yi bulmaktadır.
Bu harfleri çözen Kopenhag Üniversitesi Genel Dilbilimi profesörü ve Danimarka Kraliyet İlimler Akademisi üyesi Wilhelm Ludwig Peter Thomsen'e göre eski Türk yazısı esrarlı harflere benzese de Ârâmî-İran kökenli bir yazıdır.
Thomsen, harflerdeki çift ünsüz ve hece işaretleriyle bazı tek ünsüz işaretlerinin hece yazısı kökenli olabileceğini ileri sürmüştür. Orhun yazıtlarında uygulanan yazı hece ve harf yazılarının karışımı gibidir. Sağdan sola doğru yazılan yazıların bazı Yenisey yazıtlarında soldan sağa doğru yazıldığı görülür.
Ancak bu durumda harfler ters yöne çevrik olarak kazınmıştır. Taşa yazılı metinlerde genelde kelimelerle ekler birlikte verilmiştir. Kâğıda yazılı metinlerde ise her kelime hatta her ek birbirinden iki nokta üst üste (:) işaretiyle ayrılmıştır.