II. Murad kimdir? II. Murad tahtı niçin bıraktı?
Bizans'ın kışkırtmasına kapılarak isyan eden şehzadeler, Osmanlı'nın ikiye ayrılmasına neden oluyordu. Fakat II. Murad'ın akıllıca hamleleriyle bu durumun önüne geçildi. Saltanatı savaşlarla geçen Sultan, aynı zamanda sanat ve edebiyat alanında hamiliği ile tanındı. Peki, Sultan II. Murad, tahtı neden oğlu II. Mehmed'e bıraktı? II. Mehmed'in babasına yazdığı mektup neydi? Sizler için sorular eşliğinde Sultan II. Murad'ın hayatını derledik.
Oğlunun tahta çıkışını temin etmek için devlet adamlarına çok iyi davranan Çelebi Mehmed, Bizans'la da Mustafa Çelebi'yi bırakmaması için bir antlaşma yaptı. Çelebi Mehmed'in 4 oğlu vardı. Büyük oğlu Murad Amasya'da, yaşça daha küçük olan Mustafa Çelebi'de Hamidili'nde yani Isparta'da sancak beyiydi. Diğer iki oğlu Yusuf ve Mahmud babalarının ölümünde çok küçüktü.
Çelebi Mehmed'in vasiyeti yerine büyük oğlu Murad'ın geçmesi, Mustafa Çelebi'nin Anadolu'yu idare etmesi ve en küçük iki oğlunun hayatta kalabilmeleri için Bizans'a gönderilmesiydi. Bizans da Çelebi Mehmed'in kardeşi Mustafa Çelebi'yi serbest bırakmayacak ve şehzadelerin masrafı için de Bizans'a belli miktarda para verilecekti.
Çelebi Mehmed, 35 yaşındayken Haziran 1421'de Edirne'de vefat etti. Sultanın ölümünün açıklanması son derece tehlikeli bir duruma yol açabilirdi. Bizans'ın elinde bulunan Şehzade Mustafa'nın durumu haber alıp harekete geçmesinden korkuluyordu. Bu yüzden Çelebi Mehmed'in ölümü devlet adamlarının gayretiyle 42 gün saklandı. Sultanın iç organları çıkarılarak, cesedi ilaçlandı.
Şehzade Murad'ın Bursa'ya doğru geldiğini haber alan devlet adamları, Anadolu'ya sefer olduğunu, padişahın hastalığından dolayı önceden yola çıkacağını söyleyerek, eski Osmanlı başkentine doğru yola çıktı. Çelebi Mehmed, Yeşil Türbe'ye defnedildi.
II. Murad, 1421 Temmuz'unun sonunda Bursa'da tahta geçtiğinde 18 yaşındaydı. Devlet ileri gelenleri, yeni hükümdarın amcası Mustafa Çelebi'den dolayı başkent Edirne'ye gidip cülus merasimi yapmak yerine, zaman kaybetmeden Bursa'da II. Murad'ı tahta çıkardılar.
Cülustan kısa bir süre sonra gelen Bizans elçileri II. Murad'ın tahta çıkışını tebrik ettiler ve babasının vasiyeti gereği küçük kardeşlerinin kendilerine verilmesini istediler. Ancak onların bu talebi Veziriazam Bayezid Paşa; "Müslüman evladının Müslüman olmayanlar nezdinde terbiyesi şeriata mugayirdir." diyerek reddetti. İki şehzade 1429 yılında Bursa'da meydana gelen veba salgınında hayatlarını kaybetti.
Bizans, saltanat değişikliğinin ilk günlerindeki kargaşadan istifade ederek, II. Murad'dan bir menfaat koparmaya çalıştı. Ancak bunda başarılı olamayınca II. Murad'ın amcası Mustafa Çelebi'yi İzmiroğlu Cüneyd Bey ile birlikte Gelibolu'da karaya çıkardı. Mustafa Çelebi, Yıldırım Bayezid'in gerçek oğlu olmasına rağmen 'Düzmece' olarak zikredilmişti. Tarihi takvimlerde ise kroniklerde 'Düzmece' olarak bahsedilen Mustafa Çelebi'nin Yıldırım'ın oğlu olduğu belirtilir.
Gelibolu'ya çıkan Mustafa Çelebi'ye geçtiği yerlerin halkı itaat etti. Kısa sürede Rumeli'deki halkın yanı sıra askerler de onun padişahlığını tanıdılar. Rumeli'nin kısa sürede Mustafa Çelebi'ye iltihakının sebebi II. Murad'ın 18 yaşında olması idi. Hacı İvaz Paşa'nın çabaları neticesinde Mustafa Çelebi sorunu halledildi. Mustafa Çelebi kargaşasının sona ermesiyle Osmanlı İmparatorluğu ikiye ayrılmanın eşiğinden dönmüştü.
II. Murad, bu hadiseyi ortaya çıkaran Bizans'tan intikam almak için harekete geçerek İstanbul'u kuşattı. Şehrin muhasarası sürerken Bizanslılar, Osmanlıların dikkatini başka yere çekmek için sultanın Hamidili sancakbeyi olan kardeşi Mustafa Çelebi'yi saltanat için teşvik etti.
Karaman ve Germiyan beylerinin de desteklediği küçük Mustafa Çelebi, İznik'i ele geçirdi. Bu hadise üzerine muhasarayı kaldıran II. Murad, onun üzerine yürüdü ve şehzadenin lalası Şarabdar İlyas'ı Anadolu beylerbeyini vereceği vaadiyle kendi yanına çekerek Mustafa Çelebi'yi ele geçirdiler. II. Murad daha sonraki seferleriyle Anadolu beyliklerini itaat altına aldı; Germiyanoğlu Beyliği'ni ise son beyin ölümü üzere, savaşa gerek kalmadan Osmanlı'ya kattı.
