Arama
Sultan II. Abdülhamid'in bir günü nasıl geçerdi?
Osmanlı İmparatorluğu'nun 34'üncü padişahı ve 113'üncü İslam halifesi Sultan II. Abdülhamid, 33 yıllık hükümdarlığı boyunca Osmanlı topraklarına birçok hizmette bulunmuş, devlet ve hilafet mührünü abdestsiz basmayacak kadar dindar bir yaşam sürmüştü. Siyasi dehasıyla kendine hayran bırakan Ulu Hakan, aynı zamanda bir aile babası, tüccar ve marangozdu. Peki, koskoca bir imparatorluğun en zor dönemlerinin mirasını omuzlarına alan bir hükümdar bir gününü nasıl geçirirdi?
Şehzade Abdülhamid, Dolmabahçe Sarayı'nda diğer şehzadelerle birlikte ikamet ederdi. Fakat diğer şehzadelerden farklı olarak Abdülhamid, senenin zamanının çoğunu saray dışında; Tarabya civarındaki çiftliğinde, Kâğıthane'deki köşkünde, bazen Piristû Kadın Efendi'nin Maçka'daki konağında veya kardeşi Cemile Sultan'ın konağında geçirirdi. Şehzade Abdülhamid aktif bir hayatı tercih ediyordu.
Sultan Abdülaziz, diğer şehzadelerle birlikte Abdülhamid'in eğitimiyle de yakından ilgilendi. Abdülhamid, çok yönlü yetiştirilen şehzadelerden biriydi. Sultan Abdülhamid daha şehzadeliğinde tefsir, hadis, fıkıh, yazı, mükâleme (konuşma) dersleri aldı. Çeşitli hocalardan Farsça, Arapça ve Fransızca gibi dil eğitiminin yanında, iki İtalyan eğitimciden musiki dersleri de aldı.
Saraydan ayrılarak Maslak'taki köşkü ve Kâğıthane'deki çiftliğinde ailesiyle birlikte kendi halinde bir hayat yaşamaya başlayan Abdülhamid, diğer şehzadeler borç içindeyken tutumlu özelliğiyle çiftlik ve borsa işlerinden hatırı sayılır bir birikim elde etti. Tahta geçeceğini düşünmediği için kendisini hayata hazırlayan Şehzade Abdülhamid, çiftlik, banka, borsa, dünya piyasaları konusunda ileride çok işine yarayacak konularda önemli birikime sahip oldu.
Abdülhamid'in özel ilgi duyduğu alanlardan biri de marangozluktu. Yaptığı dolap, masa, çekmece gibi eşyalar bu sanatta ne kadar mahir olduğunu gösterir.
Sultan Abdülhamid'in en öne çıkan özelliklerinden biri, fevkalade çalışkan olması ve özel hayatının gayet intizamlı olmasıydı ki, bu meziyetleri Batı kaynaklarında bile hayretle belirtilir. Örneğin vefat gününe kadar yaz-kış ılık duş almış ve buna bir gün bile ara vermedi.