"İki çeşit fecir vardır. Kurt kuyruğu gibi olan fecir
herhangi bir şeyi ne helâl ne de haram kılar. Ufukta genişliğine
yayılan fecre gelince işte sabah namazı o vakitte kılınır,
sahur yemeği de o vakitte haram olur."

Fecr-i kâzib, fecr-i sâdıktan iki derece kadar önce doğuda görülen ve sonra kaybolan geçici beyazlık, anlamını taşır. Fecr-i kazibin beyazlığı, pramit şeklindedir. Bu zamanda namaz kılınamaz. Daha sonra bir beyazlık doğar; gittikçe çoğalır ve doğu tarafında yayılır. Bu zamanda sabah namazı kılınabilir, zira sabah olmuştur artık. Bu yüzden bu beyazlığa fecr-i sadık (doğru şafak) denir. Sabah namazının eda edilmesi için ilk ve en faziletli vakit Fecr-i sâdık (gerçek/ikinci fecir)' tır.

İki fecirin arasında birkaç fark vardır:

1- Fecr-i kâzib ufuktan ayrıdır, oysa fecr-i sâdık ufka bitişiktir.

2- Fecr-i kâzib dikeydir, fecr-i sâdık ise yataydır.

3- Fecr-i kâzib ilk doğduğunda parlaktır, ama zamanla kaybolur, fecr-i sâdık az bir ışıkla doğar ve zamanın geçmesiyle ışığı artar.

ALLAH’IN KULUNA EMANET ETTİĞİ SIR 'FAKR'

FECR NEDİR?

Arapça'da "yarmak, bir şeyi iki parçaya ayırmak, açığa çıkarmak, suya yol vermek" gibi anlamlara gelen fecir (fecr) isim olarak güneşin doğmasından önceki tan yeri ağarmasını ifade eder. Türkçe'de "şafak sökmesi, gün ağarması sabahın alaca karanlığı" denilen bu olay, gece ile gündüzü birbirinden ayırdığı veya gündüz aydınlığını ortaya çıkardığı için fecir diye adlandırılmıştır. Fecir vakti fıkıhta, özellikle sabah namazının vaktinin girdiğini veya sahur vaktinin bitip oruç tutma (imsak) zamanının başladığını bildirmesi açısından önem taşıdığından dinî literatürde bu vaktin tanım ve belirlenmesinin ayrı bir dikkatle ele alındığı görülür.

KUR'AN'DA FECİR

Fecir, Kur'an'da oruç ve namazla ilgili bazı dinî hükümlerin bildirilmesi, yemin ve Kadir gecesinin fazileti gibi münasebetlerle beş âyette geçmektedir. Bu âyetlerin hepsinde fecir, örfen yaygın kullanımına da uygun olarak "tan yeri ağarması, şafak vakti" anlamını taşımakla birlikte fecir vaktinin başlama ve bitiş sınırıyla ilgili olarak âyetlerde bir açıklama yer almaz. Ancak bunlardan oruçla ilgili âyette, "Sabahın beyaz ipliği (aydınlığı) siyah iplikten ayırt edilinceye kadar yiyin, için, sonra akşama kadar orucu tamamlayın" cümlesiyle fecir vaktinin başlangıcına işaret edilmiştir.

Fecir vaktinin namaz ve oruçla ilgili mükellefiyetleri belirleyecek tarzda tesbiti Hz. Peygamber'in söz ve uygulamalarına dayanır. Sonraki dönemlerde fakihler tarafından konuyla ilgili olarak ileri sürülen görüşler arasında da bazı ayrıntılar dışında önemli bir farklılık bulunmaz. Hz. Peygamber, İbn Ümmü Mektûm'un fecir vaktinde okuduğu ezandan önce Bilâl-i Habeşî'nin uyarı maksadıyla okuduğu ezanı kastederek, "Bilâl'in ezanı hiçbirinizi sahur yemeğinden alıkoymasın; çünkü Bilâl henüz gece iken ezan okur. Onun bu ezanı sizden ibadette bulunana (teheccüt namazı kılana) haber vermek, uykuda olanı da uyandırmak içindir" dedikten sonra fecir vaktinin iyice anlaşılması İçin parmaklarını yukarıya kaldırıp aşağıya diker ve, "Fecir beyazlığın böyle açığa çıkması değildir, tâ ki şöyle olmayınca" der. Bunu söylerken de şahadet ve orta parmağını üst üste bindirip sağa sola uzattığı rivayet edilir.

BEŞER KELİMESİNİN TAHLİLİ

FECR-İ KÂZİB, FECR-İ SÂDIK

İslâm hukukçuları hadislerdeki bu ifadelerden hareketle fecri "fecr-i kâzib, fecr-i sâdık" veya "birinci fecir, ikinci fecir" şeklinde ikiye ayırarak açıklamışlardır. Fecr-i kâzib, sabaha karşı doğuda tan yerinde ufuktan göğe doğru dikey olarak yükselen, piramit şeklinde, samanyolu ışığına benzeyen akçıl ve donuk beyazlıktır. Fıkıh literatüründe buna "uzunlamasına beyazlık" (beyâz-ı müs-tatîl) denildiği gibi Araplar arasında "kurt kuyruğu" (zenebü's-sirhân) veya "yalancı sabah" (es-subhu'l-kâzib) olarak da anılır.

Fecr-i kâzib gecenin bir bölümü kabul edildiği için ayrıca dinî bir hükme konu teşkil etmez. Bu geçici beyazlıktan sonra yine kısa bir süre karanlık basar. Ardından da ufukta yatay olarak boydan boya uzanan, giderek genişleyip yayılan fecr-i sâdık aydınlığı başlar.

Fıkıh literatüründe bu ikinci fecre "enlemesine beyazlık" (beyâz-ı müsta'razî) denilmesi, fecr-i sâdık beyazlığının doğu ufkunda tan yeri boyunca yayılarak genişlemesi sebebiyledir. Sabah namazının vaktinin girmesi, sahurun sona erip orucun başlaması gibi dinî hükümlerde esas alınan bu ikinci fecirdir.

Nitekim Hz. Peygamber, "İki çeşit fecir vardır. Kurt kuyruğu gibi olan fecir herhangi bir şeyi ne helâl ne de haram kılar. Ufukta genişliğine yayılan fecre gelince işte sabah namazı o vakitte kılınır, sahur yemeği de o vakitte haram olur" derken iki fecir arasındaki bu farka dikkat çekmiştir. Bununla birlikte fecr-i sâdıkın, ufukta beyazlığın enlemesine yayıldığı vakit mi, yoksa bu beyazlıktan sonra ufukta kızıllığın yayılması vakti mi olduğu, gerek hadislerde gerekse sahabe ve tabiîn söz ve uygulamasında yer alan farklı ölçü ve ifadeler sebebiyle İslâm hukukçuları arasında tartışılmıştır.

TÜRK EDEBİYATININ GİZLİ KAHRAMANLARI

UFUKTA AYDINLIĞIN OLUŞMAYA BAŞLADIĞI VAKİT

Bazı fakihlere göre fecr-i sâdık ufukta aydınlığın oluşmaya başladığı vakitte, bir kısmına göre ise beyazlıktan sonra kızıllığın ufukta iyice ortaya çıkmasıyla başlar. Fakihlerin çoğunluğu bu konuda orta bir yol takip etmiş, fecr-i sâdıkın ufukta beyazlığın iyice yayılmasıyla başlayacağı görüşünü benimsemiştir.

Cumhur (İslâmî literatürde bir ilim dalındaki âlimlerin çoğunluğunu ifade etmek üzere kullanılan terim), ilgili âyette geçen siyah-beyaz ayırımını gecenin siyahlığı ve gündüzün beyazlığı, fecri de ufukta yayılan beyazlık olarak açıklayan hadisleri ve ümmetin bu yöndeki uygulamasını esas almış, bazı hadislerde geçen "kızıllığın ortaya çıkışı" ifadesinin veya bazı sahâbe ve tâbiînin sahuru bu vakte kadar geciktirdiğine dair rivayetlerin beyazlığın ufukta iyice yayılması ölçüsünü tekit edici bir anlam taşıdığı yorumunu yapmıştır.

Öyle anlaşılıyor ki cumhurun bu konuda ihtiyatlı bir görüşü tercih etmiş olması, sabah namazı vaktinin sahur vaktinin sona ermesini takiben başlamakta oluşu sebebiyle sabah namazının kılınabilmesine de yeterli bir zaman kalmasını sağlama, böylece hem oruç hem de sabah namazı için makul bir bitiş-başlangıç vakti belirleyebilme gibi bir amaç taşımaktadır. (TDV, İslamansiklopedisi, Fecir, Yakup Çiçek )