Arama
10 soruda çocuk edebiyatının usta kalemi Kemalettin Tuğcu
Pek çok kuşağa okuma alışkanlığı kazandıran, Türkiye'nin en çok okunan ve tartışılan yazarları arasına giren Kemalettin Tuğcu, çocuk edebiyatının en önemli simalarından biriydi. Yaşamına sığdırdığı 300'ün üzerinde eseriyle en üretken yazarlar arasındaki yerini aldı. Peki, Kemalettin Tuğcu neden okula gidemedi, babasına karşı hissettiği büyük kırgınlık neydi? Yazar, çocuk edebiyatı çerçevesinden bakıldığında hangi noktalarda eleştirilere tabi tutuldu? Doğum yıl dönümü anısına Kemalettin Tuğcu'nun yaşamına ve edebi kişiliğine dair 10 soru ve cevabı derledik…
📌Toplumdan uzak bir hayat yaşayan Tuğcu'nun edebiyata adım atması çok erken denilebilecek bir yaşta gerçekleşti. Tuğcu, 13 yaşlarında şiir ve öykü yazmaya başladı.
📌Tuğcu bu durumu "13 yaşımdan beri yalnız yazı yazdım. Beni bu yazılar avuttu, yazdıklarımla yaşadım." cümleleriyle ifade etti.
📌Romanını on üç yaşında iken yazan Tuğcu'nun bu eserinin basılmadan kaybolduğu bilinmektedir.
📌Tuğcu, 1932 yılında Tahsin Demiray'ın daha sonra Türkiye Yayınevi adını alacak matbaasında çalışmaya başladı. İki yıl sonra idarecilik görevini üstlendi ve Tahsin Demiray'la Yavrutürk mecmuasını çıkarmaya başladı. Burada Mehmet Yaman ve Feriha Demiray gibi müstear isimler kullandı.
"Düşünmekle insan hiçbir müşkülünü halledemez. İnsan biraz oluruna bırakmalı."
📌İstanbul'da 1936'dan sonra çıkan çocuk dergilerinin çoğunda şiir ve hikaye yazan Tuğcu "Ateş", "Yıldız", "Muallimler Birliği", "Çocuk Haftası", "Binbir Roman", "Ceylan" ve "Gelincik" gibi dergilerde çalıştı. Eserlerinden bazıları bu dergilerde tefrika hâlinde yayımlandı.
📌1937 yılından sonra yavaş yavaş edebiyat dünyasında yer edinmeye başlayan yazar, ilk kitaplarından olan Kocanızı Nasıl Muhafaza Edersiniz? adlı eseri ile büyük ses getirdi.
"İnsanları ihtiyaçlar birbirlerine bağlar. Arkadaşlık, yardımlaşma, bilgilerden faydalanma gibi. Bütün bunlar ortadan kalkınca arkadaşlık da sona erer."
📌Türk edebiyatının roman türünde en fazla eser veren yazarlarından biri olan Kemalettin Tuğcu'nun, eserlerinde "çocuğu" temel özne olarak ele alması yönüyle, çağdaşları arasında ayrı bir yeri vardır.
📌Tuğcu, eserlerinde çocuğu konu edinmiş, temel özne olarak çocuğu seçmiştir. Bu nedenle eserleri dönem itibarıyla çocuklar tarafından olduğu kadar yetişkinler tarafından da ilgiyle takip edilmiş ve okunmuştur.
📌Bu sebeple 300'ün üzerinde yazdığı romanla Türk edebiyatının en üretken yazarlarından biri olan Kemalettin Tuğcu'yu yalnızca çocuk edebiyatı yazarı olarak sınırlandırmak da doğru değildir.
"İnsan ölünceye kadar çalışmalı, rahat yatağında değil, iş başında veya yolda ölmeli."
📌Kemaletttin Tuğcu'nun yazarlık yönünün gelişmesinde ve şekillenmesinde çocukluk çağının izleri vardır. Maddi sıkıntılardan öte, manen yaşadığı acılar ve bedensel engelinden ötürü yıpranan psikolojisi, yazarın üslubunu ve konu seçimini doğrudan etkiledi. Eserini besleyen ana kaynak çocukluğundan beri çektiği sıkıntılardı.
📌Her şeye rağmen eserlerinin umut dolu olmasına özen gösterdi. Nitekim bu durumu da "Yazdıklarım hep güzel biter, umut verir. Yazdıklarımda hiç kimseyi öldürmemişimdir. Çocuklar cinayetten hoşlanmazlar." ifadeleriyle belirtti.
"Allah çeşit çeşit insan yaratır. Kimi kazandığı ile yetinir, kimi elin fukarasını yarı aç çalıştırıp onların sırtından para kazanır."
📌Yazar edebiyatımızın en önemli isimlerinden biri olmasına rağmen birtakım eleştirilerin de odağı oldu. Eserlerine getirilen eleştirilerin altında yatan sebep pedagojik kaygılardı.
📌Seçtiği konular ile konunun ele alınış biçimi, dil ve üslubu en sık eleştirilen noktalardandı. Yoksulluğun insan ruhunu yaralayıcı yönü eserdeki melankoliyi arttırıyordu. Bu husus da Tuğcu'nun eleştirilmesine sebebiyet verdi. Çocuk psikolojisini olumsuz yönde etkileyeceği düşünülen ölüm, şiddet, yalnızlık, üvey anne ve baba figürleri Tuğcu tarafından sıklıkla işlendi.
Bu eleştirilere ise Tuğcu "Ben yazdığım kadar yaşarım. Bana tesir eden küçük bir olayla içimden geldiği gibi yazmaya başlarım. Heyecanım süresince yazarım. Edebi, ilmi, politik bir iddiam yoktur. Kimseye yazdıklarımı beğendirmek istemedim. Yazarken ne yazacağımı bilmem. Hazırlıksız bir konuşma gibi kelimeler birbirini izler. Esaslı bir konum yoktur" şeklinde cevap verdi.
"İnsan kusurunu bilirse kendi kendisini yener, ahlâkını düzeltir."